Ο πρωθυπουργός με την κίνησή του να προτείνει τον Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας και με την αναμενόμενη ανακοίνωση του Νικήτα Κακλαμάνη για την προεδρία της Βουλής έκλεισε πολλά στόματα. Και κυρίως όσων ισχυρίζονταν ότι πλέον η ΝΔ δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα που γνώριζαν και ότι ο Μητσοτάκης την είχε μεταλλάξει σε εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ.
Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να πατά σε ένα μικρό ή μεγάλο, υπαρκτό ή ανύπαρκτο ζήτημα για να κάνει εσωκομματική αντιπολίτευση. Και σίγουρα βάζει δύσκολα και σε όσους από τα δεξιά πλευροκοπούσαν τη ΝΔ με το πρόσχημα ότι πλέον δεν εκφράζει τον δεξιό χώρο.
Οι αποφάσεις του πρωθυπουργού στην ουσία αφήνουν «γυμνούς» από επιχειρήματα κάποιους που ήταν στα κάγκελα εδώ και καιρό και εκείνους που ετοιμάζονταν να… αράξουν στον καναπέ τους, αφού ένιωθαν ξένοι στο ίδιο τους το σπίτι.
Και αναφέρομαι σε ψηφοφόρους της ΝΔ που στις πρόσφατες εκλογές αποφάσισαν να μην πάνε στις κάλπες για να στείλουν μήνυμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τώρα, πλέον, δεν έχουν καμία δικαιολογία, τουλάχιστον με ιδεολογικά προσχήματα, να καθίσουν στα σπίτια τους ή να ψηφίσουν κάτι άλλο στα δεξιά της ΝΔ.
Αυτό, εάν θέλετε, είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κέρδος του πρωθυπουργού με την επιλογή των Τασούλα-Κακλαμάνη. Δύο προσώπων που έχουν τα δικά τους ατομικά χαρακτηριστικά, αλλά και ταυτοτικά στοιχεία με τον χώρο της αποκαλούμενης πατριωτικής Δεξιάς.
Όσο για εκείνους που ανησυχούν για τους ψηφοφόρους του κέντρου και το πού θα κατευθυνθούν, οι απαντήσεις είναι δύο. Εγγυητής για τους κεντρώους είναι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Από την άλλη, οι ίδιοι ας αναλογιστούν εάν αυτό που τους εκφράζει πραγματικά μπορεί να είναι ένα ΠΑΣΟΚ… διάδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Αφού το πράξουν, ας αποφασίσουν εάν επιλέγουν Μητσοτάκη ή Ανδρουλάκη…
