Μπορεί να σηκώθηκε πολλή… σκόνη για την επιλογή του Κώστα Τασούλα ως επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, επειδή δεν τηρήθηκε το «έθιμο», αλλά οι πρώτες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι η πρόταση της κυβέρνησης βρίσκει σύμφωνο το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας. Κινείται σαφώς πάνω από το ποσοστό του κυβερνώντος κόμματος, ενώ ξεπερνά τις άλλες δύο προτάσεις, που κατέθεσαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η κ. Κατσέλη, που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μπροστά από τον Τάσο Γιαννίτση που πρότεινε το ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και αυτή, παρά τον περιβόητο νόμο Κατσέλη, δεν ξεπερνά τον Κώστα Τασούλα. Βέβαια, στο χέρι του τελευταίου είναι να πείσει αναλαμβάνοντας τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι μπορεί να γίνει Πρόεδρος όλων των Ελλήνων και όχι μόνο του κόμματος που τον πρότεινε.
Και αυτό το λέω έχοντας στο μυαλό τη θητεία της απερχόμενης Προέδρου, της κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, η οποία, παρόλο που ψηφίστηκε τόσο από τη ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, σε ποσοστά δημοφιλίας δεν κατάφερε να κερδίσει την ψυχή των πολιτών.
Συμπερασματικά θα έλεγα ότι τελικά δεν έχει σημασία πόσοι σε ψηφίζουν ή πόσοι σε προτείνουν, αλλά το πώς πορεύεται κάποιος ως ανώτατος πολιτειακός παράγων. Και επειδή, όπως όλα δείχνουν, μπαίνουμε σε μια νέα εποχή, η πρόκληση που έχει μπροστά του ο υπό αναμονή Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πολύ μεγάλη.
Από εκεί και πέρα, καλό θα ήταν τα κόμματα που δεν τον στηρίζουν να κατεβάσουν ένα κλικ τις διαφωνίες τους, διότι δεν είναι καλό να βγει από τη διαδικασία «τραυματισμένος» καθώς για τα επόμενα πέντε χρόνια θα εκπροσωπεί το όλον των Ελλήνων, έστω και σε συμβολικό επίπεδο.
