Η δημιουργία για πρώτη φορά Εθνικής Σχολής Δικαστικών Υπαλλήλων αποτελεί μια σημαντική τομή στο χώρο της Δικαιοσύνης, μια σημαντική θεσμική εξέλιξη που έρχεται (μεταξύ άλλων) να επιβεβαιώσει στην πράξη πως οι δικαστικοί υπάλληλοι αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία κρατικών υπαλλήλων με ιδιαίτερη συνταγματική κατοχύρωση και έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες της ελληνικής Δικαιοσύνης. Η ξεχωριστή και ειδική θέση του δικαστικού υπαλλήλου στο ελληνικό δικαιικό σύστημα προσδιορίζεται και διασφαλίζεται μέσα από ένα πλήθος νομοθετημάτων, πρωτίστως δε από την κορωνίδα της Δημοκρατίας, το Σύνταγμα της Ελλάδος. Ο δικαστικός υπάλληλος είναι αρωγός και φυσικός συνεργάτης των δικαστικών λειτουργών, συμβάλλει στη λειτουργία του δικαστικού συστήματος, αποτελώντας με τα υπόλοιπα νομικά επαγγέλματα εχέγγυο αυτού.
Πρόσφατα, παρουσία του νέου υπουργού Δικαιοσύνης κ. Γιώργου Φλωρίδη ορκίστηκε στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών η 1η εκπαιδευτική σειρά δικαστικών υπαλλήλων. Συνολικά 311 εκπαιδευόμενοι, οι οποίοι θα στελεχώσουν τις δικαστικές υπηρεσίες της χώρας το ερχόμενο δικαστικό έτος. Ολα τα παραπάνω, μαζί με τις δεσμεύσεις του νέου υπουργού Δικαιοσύνης για επιτάχυνση στην απονομή της Δικαιοσύνης, εκσυγχρονισμό των δικαστικών υπηρεσιών και συνέχιση με πιο γρήγορους ρυθμούς του έργου ψηφιοποίησης στον τομέα αυτόν, πρόκειται να δημιουργήσουν την επόμενη ημέρα ένα νέο τοπίο στο χώρο της Δικαιοσύνης.
Ευκαιρίες για αναβάθμιση
Φυσικά, η δημιουργία της Σχολής από μόνη της δεν έρχεται να λύσει διά μαγείας και μονομιάς όλα τα χρόνια και συσσωρευμένα προβλήματα του κλάδου. Δημιουργούνται, ωστόσο, όροι και προϋποθέσεις, καθώς και ευκαιρίες για την αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου του δικαστικού υπαλλήλου: από την οικονομική/μισθολογική αναβάθμιση (επαναθεσμοθέτηση του επιδόματος Ειδικών Συνθηκών και επιστροφή των επιδομάτων εορτών και αδείας), την αντιμετώπιση της υποστελέχωσης (καθώς δημιουργείται πλέον, μέσω της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Υπαλλήλων, μια μόνιμη και σταθερή, σε ετήσια βάση, διαδικασία ταχύτερης πρόσληψης προσωπικού, υπό την επίβλεψη μάλιστα της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών), μέχρι την εκπαίδευση και την κατάρτιση, την επιμόρφωση και την επιστημονική εξωστρέφεια, τόσο των νεοπροσληφθέντων όσο και των ήδη υπηρετούντων δικαστικών υπαλλήλων. Εξελίξεις που έρχονται να διασφαλίσουν ότι το ελληνικό σύστημα Δικαιοσύνης θα διαθέτει επαρκή αριθμό καταρτισμένων και αποτελεσματικών δικαστικών υπαλλήλων.
Ολα τα παραπάνω, όμως, προϋποθέτουν και μια νέα λειτουργία του συνδικαλισμού στον ευαίσθητο και πολύπαθο χώρο της Δικαιοσύνης, με όρους ενότητας, ανανέωσης και συνεργασίας. ΕΝΟΤΗΤΑ πέρα και πάνω από κομματικές και παραταξιακές «ταμπέλες» και επίπλαστους διαχωρισμούς περί Δεξιάς και Αριστεράς, για να γυρίσουμε οριστικά σελίδα στις παθογένειες του παρελθόντος, σε όλα εκείνα που μας πλήγωσαν και μας κράτησαν χρόνια πίσω: μικροκομματικά παιχνίδια και προσωπικοί παραγοντισμοί, ιδεολογικές εμμονές και μια μόνιμη, σχεδόν μονότονη, άρνηση απέναντι σε κάθε τι καινούργιο. ΑΝΑΝΕΩΣΗ σε πρόσωπα και ιδέες. Για μια νέα αισθητική, ένα καινούργιο συνδικαλιστικό ήθος και έναν πολιτικό πολιτισμό, μακριά από την πόλωση και την τοξικότητα. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ενώνοντας δυνάμεις, συνθέτοντας ιδέες και απόψεις. Με λόγο θετικό και επιχειρήματα, όχι συνθήματα, καταγγελτικές ανακοινώσεις και πρακτικές επαναστατικής γυμναστικής, με προτάσεις επεξεργασμένες και εφαρμόσιμες, με εκπροσώπους που με αξιοπιστία και δυνατότητα πρόσβασης στα κέντρα λήψης αποφάσεων μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της καθημερινότητας και στην αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου του δικαστικού υπαλλήλου.
Ο κόσμος προχωρά και η ζωή εξελίσσεται. Για αυτό και αν κάτι τελικά χρειαζόμαστε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην Ελλάδα, και ειδικότερα στο χώρο της Δικαιοσύνης, είναι μια επανάσταση της κοινής λογικής.
* Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ-διεθνολόγος, πρώην αναπλ. γενικός γραμματέας του ΔΣ του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης
