Τις τελευταίες ημέρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλυστεί από αποσπάσματα παλαιότερων εκπομπών της Ελεονώρας Μελέτη, τα οποία άπτονται σοβαρών κοινωνικών θεμάτων, όπως η χρήση ναρκωτικών, η πορνεία, η εκμετάλλευση και η βία των γυναικών, το bullying και η εφηβική βία, η Ακροδεξιά κ.λπ.
Εκ πρώτης, θα έλεγε κανείς «μπράβο» σε όσους χρήστες των social media αναδεικνύουν τέτοια ρεπορτάζ. Αλλά όχι. Από τη στιγμή που η Ελεωνόρα Μελέτη ανακοινώθηκε ως υποψήφια για το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, τα ρεπορτάζ αυτά χρησιμοποιούνται εις βάρος της: Η δημοσιογραφική έρευνα στην Ολλανδία για το αν έχει βοηθήσει η αποποινικοποίηση της κάνναβης στη μείωση της εγκληματικότητας βαφτίζεται «η Μελέτη κάνει ναρκωτικά». Η έρευνα για τις ιερόδουλες, η οποία καταδείκνυε την ανάγκη που οδήγησε αυτές τις γυναίκες να βγουν στο πεζοδρόμιο, βαφτίστηκε «η Μελέτη κάνει πεζοδρόμιο». Η έρευνα για την παιδοφιλία, η οποία περιελάμβανε κοινωνικό πείραμα με εθελόντριες μητέρες στα πάρκα και παιδόφιλους ηθοποιούς, βαφτίστηκε «η Μελέτη είναι υπέρ της παιδοφιλίας». Είναι, δε, βέβαιο ότι αν όλοι αυτοί ψάξουν καλύτερα, θα βρουν κι άλλα τέτοια δημοσιογραφικά ρεπορτάζ για να το παίξουν «σοκαρισμένοι» και τάχα μου έκπληκτοι. Και μπορεί ως δημοσιογραφία να εκλαμβάνουν το αναμάσημα της κομματικής γραμμής αλλά τι σημασία έχει στο κάτω κάτω;
Ολες αυτές οι επιθέσεις θα ήταν διασκεδαστικές, αν δεν άγγιζαν τα όρια της αδίστακτης ανθρωποφαγίας και του χυδαίου μισογυνισμού. Είναι σχεδόν αδιανόητο ότι ένα κόμμα επιλέγει να πολιτευτεί με αυτόν τον τρόπο. Ιδίως όταν αυτός ο τρόπος έχει κριθεί σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Το αποτέλεσμα της κάλπης της 9ης Ιουνίου θα δώσει ξανά τις απαντήσεις του. Μοιραία και αναπόφευκτα...
