Η Ζωή Κωνσταντοπούλου φαίνεται να έχει κάνει συνήθεια να δημιουργεί θόρυβο χωρίς πραγματική βάση, εκμεταλλευόμενη κάθε αφορμή για να εμφανιστεί ως «επιθετική φωνή διαφάνειας». Από τον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι άλλα θέματα, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο: δημοσιεύματα, υπερβολές και ισχυρισμοί που δεν επιβεβαιώνονται ποτέ.
Η πάγια τακτική της είναι ξεκάθαρη: επιχειρεί να φορτώσει στην κυβέρνηση ευθύνες που δεν υπάρχουν, χρησιμοποιώντας σενάρια παρακολουθήσεων ή διαρροών για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Η πιο πρόσφατη κόντρα με τον υφυπουργό Γιώργο Μυλωνάκη, γύρω από τις κατηγορίες για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, την εκθέτει ακόμα περισσότερο. Παρά τις φανταστικές διαρροές που παρουσίασε, ο κ. Μυλωνάκης διέψευσε κατηγορηματικά κάθε ισχυρισμό της, αφήνοντας την Κωνσταντοπούλου χωρίς επιχειρήματα στη Βουλή.
Παράλληλα, η εμμονή της να εμφανίζεται ως υπερασπίστρια της διαφάνειας τη φέρνει συχνά σε αντιπαράθεση με τους κανόνες και την τυπική διαδικασία της Βουλής. Η επαναλαμβανόμενη χρήση «δημοσιογραφικού θορύβου» και φανταστικών στοιχείων εκθέτει όχι μόνο την ίδια, αλλά και την αξιοπιστία των επιχειρημάτων της, όπως έγινε και στη συγκεκριμένη διαμάχη με τον κ. Μυλωνάκη.
Τελικά, η τακτική της Κωνσταντοπούλου αποκαλύπτεται για αυτό που είναι: μια στρατηγική εντυπωσιασμού που βασίζεται στην υπερβολή και την πρόκληση εντυπώσεων, αντί στην ουσία και στα πραγματικά γεγονότα. Κάθε απόπειρα να εμφανιστεί ως «αποκαλυπτική» καταλήγει σε δημόσια εκτέλεση της αξιοπιστίας της, και η τελευταία της αντιπαράθεση με τον Μυλωνάκη το επιβεβαιώνει πλήρως.
