«Ύστερα από δύο χρόνια αυθαίρετων κρατήσεων, εξευτελιστικών συνθηκών, καταναγκαστικών ομολογιών, δυσφημιστικών διαρροών, συγκρούσεων συμφερόντων, λαθών και αναβολών, τίποτα δεν έχει αποδειχθεί» γράφει στο ιταλικό huffingtonpost ο Μάρκο Περντούκα, αναφερόμενος στο Qatargate.
Αφορμή για το δημοσίευμα, η –μάλλον– τελευταία πράξη του δράματος στις 7 Ιανουαρίου, μια τυπική δικαστική διαδικασία ενώ σε αυτό βέλη δέχεται τόσο η Ρομπέρτα Μέτσολα που «μετέτρεψε ένα φιάσκο σε εκστρατεία προπαγάνδας κατά της διαφθοράς» αλλά και το δικαστικό σύστημα του Βελγίου.
«Όσοι ήταν εξοικειωμένοι με το βελγικό δικαστικό σύστημα σχολίασαν από την αρχή: "διαμαρτύρεστε για την ιταλική δικαιοσύνη γιατί δεν ξέρετε τη δική μας"» σημειώνεται μεταξύ άλλων, ενώ γίνεται αναφορά και στον Βέλγο δικαστή Claise «ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί για οικογενειακές συγκρούσεις συμφερόντων που άπτονται της υπόθεσης». Επιπλέον επισημαίνεται ότι η Μέτσολα αρνήθηκε τη διαφάνεια της διαδικασίας στην Εύα Καϊλή, της οποίας η ασυλία αγνοήθηκε κατάφωρα».
Ο συντάκτης κάνει μια ανασκόπηση της υπόθεσης από την 9η Δεκεμβρίου 2022 οπότε και συνελήφθησαν οι Antonio Panzeri, Francesco Giorgi, Εύα Καϊλή και Niccolò Figà-Talamanca για συνωμοσία, διαφθορά και ξέπλυμα χρήματος.
«Η επόμενη ακρόαση, που έχει προγραμματιστεί για μετά τα Θεοφάνεια, παρουσιάζεται ως η συνήθης ρουτίνα ενός συστήματος απονομής δικαιοσύνης που δεν λαμβάνει ελάχιστα υπόψη τα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε προβλέπει μηχανισμούς λογοδοσίας» αναφέρεται στο δημοσίευμα το οποίο ακολουθεί τους δικαστικούς πρωταγωνιστές της υπόθεσης στη διαδρομή υποβιβασμού τους.
«Είναι δυνατόν η έρευνα να έχει τελειώσει έτσι; Πολύ πιθανό» συνεχίζει ο συντάκτης ενώ αναφέρεται και στην NPWJ (No Peace Without Justice), τα κεφάλαια της οποίας έχουν παγώσει μολονότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ήδη διευκρινίσει τον Σεπτέμβριο του 2023 ότι η NPWJ δεν είχε παραβιάσει κανέναν ευρωπαϊκό κανονισμό και ότι το 2024, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, δύο έλεγχοι επιβεβαίωσαν ότι όλα τα κονδύλια που ελήφθησαν διατέθηκαν στις δραστηριότητες για τις οποίες ζητήθηκαν».
Εξηγεί δε πως «μεταξύ άλλων, για να διευκρινιστεί για ποιον τύπο οργάνωσης μιλάμε, διάφορα έργα των τελευταίων ετών του NPWJ συνέβαλαν στη χαρτογράφηση της εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης στη Συρία».
«Χωρίς την αποδέσμευση των κονδυλίων δεν θα υπάρχει μέλλον για μια από τις λίγες ιταλικές μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε περιοχές όπου η κοινωνία των πολιτών σπάνια βρίσκεται» καταλήγει το δημοσίευμα.
Όχι, τίποτα άλλο, αλλά γιατί κάποιοι στην Ελλάδα μιλάνε για κράτος δικαίου και στην περίπτωση της πρώην ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ κάνουν γαργάρες…
Easy Writer
