Δεν είναι μόνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στο συλλαλητήριο κατά του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας που διοργάνωσε η ΑΔΕΔΥ, δηλαδή οι συνδικαλιστές των δημοσίων υπαλλήλων με πρόσχημα το δήθεν 13ωρο –που δεν τους αφορά κιόλας– ούτε οι φωνές της Κουμουνδρούρου που επιχειρούν να πείσουν ότι πλέον όλοι θα δουλεύουν 13 ώρες στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν είναι καν το γεγονός ότι δεν μπαίνουν στη διαδικασία να πουν την αλήθεια, αλλά εργαλειοποιούν μια διάταξη που τους προσφέρει ένα ωραίο σύνθημα. Το τραγικό είναι ότι στο συλλαλητήριο βρέθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και δήλωσε ότι «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει το συντομότερο, γιατί οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δικαιούνται ένα καλύτερο μέλλον, μια καλύτερη Ελλάδα, μια προοδευτική Ελλάδα».
Δεν σταμάτησε εκεί. Πρόσθεσε ότι «γι΄ αυτό και η θέση μας είναι σήμερα εδώ. Όλος ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία δίπλα στους εργαζόμενους, δίπλα στον λαό της Ελλάδας που αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον».
Ναι, αυτά είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Του κόμματος που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους στα κομματικά μέσα ενημέρωσης για πάνω από 4 μήνες με τους ίδιους να καταγγέλλουν ότι βρίσκουν πόρτες κλειστές στην προσπάθειά τους να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τους από τη μια και από την άλλη αγνοούν τι θα γίνει στο μέλλον.
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δίπλα τους εργαζόμενους. Την ώρα που έχει φεσώσει τους δικούς τους εργαζόμενους στα δικά του τα μέσα. Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να φύγει μια κυβέρνηση που έχει αυξήσει το εισόδημα και το αυξάνει μέσα από φοροελαφρύνσεις και αυξάνει τον κατώτατο μισθό και δημιουργεί θέσεις εργασίας.
Αν αυτό δεν είναι υποκρισία, τότε τι είναι;