Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε «πολιτική» καριέρα ως παιδί του λάου, στη συνέχεια εμφανίσθηκε ως αυτοδημιούργητος και… αδιαμεσολάβητος ο Στέφανος Κασσελάκης και τώρα έχουμε τον Νίκο Ανδρουλάκη που όπου σταθεί και όπου βρεθεί μιλάει για τον αγώνα που έδωσε για να φτάσει εκεί που έχει φτάσει. Και οι τρεις, καθένας ξεχωριστά όμως, έδωσαν και δίνουν μάχες με τα «συμφέροντα», τις αόρατες σκοτεινές δυνάμεις που τους επιβουλεύονται αλλά δεν κατονομάζουν.
Στην παρούσα φάση πάντως έχουμε τον Νίκο Ανδρουλάκη, αν και ετοιμάζεται να ξαναμπεί στο… γήπεδο και ο Αλέξης Τσίπρας που, μετά από μήνες σιωπής, θυμήθηκε τις… ελίτ, την κλεπτοκρατία και το… ηθικό του πλεονέκτημα αν και πλέον επιδιώκει να μην είναι μόνο αριστερό αλλά και… κεντρώο. Ο «έτοιμος να κυβερνήσω» Νίκος Ανδρουλάκης πάντως το έχει πάει σε άλλη διάσταση. Μπορεί να ξεπερνά και τον «αυτοδημιούργητο» Στέφανο που επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για να σώσει τη χώρα από την «κακιά δεξιά», δεδομένου ότι ο ίδιος είναι αριστερός.
Λοιπόν ας μην ξεφεύγουμε. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας από εμάς. Δεν είναι από τζάκι, είναι έντιμος και ηθικός, αν και συνήθως αυτοί οι χαρακτηρισμοί δίνονται από τους άλλους. Εντάξει, ο αυτοπροσδιορισμός είναι η μόδα της εποχής, όμως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί μέσα από αυτές τις αναφορές να καταγράψει διαφορές σε επίπεδο πολιτικής και πολιτικών.
Μια ακόμη φορά σε ερώτηση για το τι δεν θα έκανε ποτέ με αντάλλαγμα την εξουσία υποστήριξε πως «δεν θα έβαζα ποτέ στη ζυγαριά το ήθος μου και την αξιοπρέπειά μου». Συνέχισε δε λέγοντας ότι «μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να πετύχει να φύγει η Νέα Δημοκρατία» αφού όπως είπε «είναι ένα οργανωμένο κόμμα με πρόγραμμα, που παίζει “μπάλα” στο προσκήνιο και δεν προσπαθεί ούτε με συμφέροντα ούτε με παρασκηνιακές μεθοδεύσεις να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής επιβίωσης».
Τα σχόλια περιττά. Αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης συνέχισε και πάλι λέγοντας ότι «εμείς δίνουμε έναν αγώνα απέναντι στη Νέα Δημοκρατία που είναι πολιτικός και αφορά την κοινωνία και τους θεσμούς» για να υπογραμμίσει:
«Επειδή ηγούμαι αυτής της προσπάθειας, θέλω και ο πολίτης να δει τις διαδρομές του κάθε ανθρώπου. Κατάφερα να φτάσω εδώ που έφτασα με πολύ μεγάλο αγώνα και αντιπαράθεση με συμφέροντα και δυνάμεις, οι οποίες δεν θέλουν ο τόπος να πάει μπροστά, αλλά να ελέγχουν το πολιτικό σύστημα. Όλοι αυτοί είναι στρατηγικοί μου αντίπαλοι και αν θέλουμε η χώρα να αλλάξει, πρέπει ο επόμενος πρωθυπουργός και το επόμενο κόμμα να έχουν βαθμούς ελευθερίας και να μην είναι ουσιαστικά κόμματα ή κινήσεις που είναι σε ομηρία των συμφερόντων που τα στηρίζουν».
Παιδί του λαού και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Πολλά παιδιά του λαού μαζεύτηκαν πάντως και ίσως γι’ αυτό ο λαός μπερδεύεται και τους γυρνά την πλάτη...
