Το νέο σύστημα αξιολόγησης του Δημοσίου απαντά στο πάγιο αίτημα των πολιτών για εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης, ενώ θα καταγράφει αξιόπιστα και τεκμηριωμένα και την απόδοση κάθε δημοσίου υπαλλήλου, σημειώνει η υφυπουργός Εσωτερικών, Βιβή Χαραλαμπογιάννη, ενώ εκτιμά πως η διενέργεια των αυτοδιοικητικών εκλογών σε μία Κυριακή εξοικονομεί σημαντικούς πόρους.
Ένα κρίσιμο ερώτημα είναι κατά πόσον ο τρόπος αξιολόγησης των δημόσιων υπαλλήλων θα είναι αντικειμενικός και αμερόληπτος.
Το νέο σύστημα στοχοθεσίας και αξιολόγησης που εφαρμόζουμε στη δημόσια διοίκηση ήδη από το 2022 περιέχει όλες εκείνες τις ασφαλιστικές δικλίδες, ώστε να πετύχει δύο στρατηγικούς στόχους: την καθολική συμμετοχή και την αντικειμενικότητα. Οι στόχοι αυτοί επιτυγχάνονται μέσα από ένα πλέγμα αξιολογήσεων, καθώς κάθε δημόσιος υπάλληλος αξιολογείται από τον προϊστάμενό του.
Πώς όμως; Σε σχέση με τις δεξιότητές του και τον τρόπο που τις αναπτύσσει και τις αξιοποιεί για την επίτευξη των στόχων της ομάδας, της οργανικής μονάδας, δηλαδή, στην οποία ανήκει. Και ο πρώτος λόγος σε αυτήν τη διαδικασία ανήκει, προφανώς, στον προϊστάμενο που έχει την πρωτογενή και μετρήσιμη, σε τελευταία ανάλυση, διοικητική ευθύνη για τους στόχους που θέτει και επιτυγχάνονται ή μη.
Καταλαβαίνετε, επομένως, ότι η διαδικασία της αξιολόγησης χαρακτηρίζεται από αξιοπιστία, τεκμηρίωση, πολύπλευρη καταγραφή της δράσης και της συνεισφοράς κάθε υπαλλήλου και με ιδιαίτερη έμφαση στον ρόλο του προϊσταμένου που καλείται να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ικανότητες των ανθρώπων που τον υποστηρίζουν στην εργασιακή του καθημερινότητα και, φυσικά, να λογοδοτήσει για το όποιο αποτύπωμα, θετικό ή αρνητικό, του έργου του.
Γιατί προηγουμένως φροντίσαμε, εκμεταλλευόμενοι τις απίστευτες δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνητή νοημοσύνη, οι στόχοι που του είχαν τεθεί εξαρχής να είναι μετρήσιμοι, συγκεκριμένοι, εφικτοί, σχετικοί και χρονικά προσδιορισμένοι.
Θα αξιολογούνται στο σύνολό τους οι υπηρεσίες ή οι υπάλληλοι ανάλογα με την απόδοσή τους;
Θα μπορούσα να σας απαντήσω πολύ σύντομα: είναι δύο θέματα απόλυτα διακριτά αλλά συνάμα και απόλυτα ταυτιζόμενα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι αξιολογούνται ήδη στο πλαίσιο της διαδικασίας που σας ανέλυσα, αποτελούν, ωστόσο, τον πυλώνα των παρεχομένων υπηρεσιών που το αμέσως προσεχές διάστημα, μέσα από ένα αναλυτικό ερωτηματολόγιο στο οποίο έχει αναφερθεί ο υπουργός Εσωτερικών, Θοδωρής Λιβάνιος, θα αξιολογούνται από τους πολίτες. Σήμερα που μιλάμε, στο υπουργείο Εσωτερικών είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με ακρίβεια το ποσοστό επίτευξης των στόχων κάθε οργανικής μονάδας, κάθε υπηρεσίας.
Αυτό ήταν αδιανόητο λίγα χρόνια πριν, όπως ήταν αδιανόητο και το εύρος των εργαλείων και των εναλλακτικών προσεγγίσεων που έχουμε θέσει στη διάθεση των υπηρεσιών και των υπαλλήλων με γνώμονα την ανάπτυξη και την ενίσχυση του ανθρώπινου κεφαλαίου της δημόσιας διοίκησης.
Ποια η στόχευσή σας για τη διενέργεια σε έναν γύρο των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών;
Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι ποια κοινωνική ανάγκη ερχόμαστε να καλύψουμε με την πρωτοβουλία αυτή. Με την διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών σε μία Κυριακή, εξοικονομούνται 50 εκατ. ευρώ, τα οποία θα διοχετευθούν στους δήμους και τις περιφέρειες για έργα και νέο προσωπικό.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, συνιστά και το διακύβευμα της αλλαγής αυτής: εάν θα επιμείνουμε σε μια διαδικασία, η οποία αφενός κοστίζει πολλά και κουράζει τους πολίτες, όπως αποδεικνύεται και από τα ποσοστά συμμετοχής στους επαναληπτικούς γύρους, ή εάν θα επιλέξουμε ένα νέο, καινοτόμο σύστημα: ένα σύστημα το οποίο σέβεται, πρωτίστως, τις επιλογές των πολιτών στις κάλπες αλλά, ταυτόχρονα, και τις προσωπικές/οικογενειακές προτεραιότητες, αποτρέποντας τη μόχλευση που, τελικά, προκαλείται από τη μικρή, κατά κανόνα, συμμετοχή στον δεύτερο γύρο ενώ, ταυτόχρονα, διασφαλίζει την ταχύτητα στο εκλογικό αποτέλεσμα.
Αυτήν ακριβώς την κοινωνική ανάγκη θα έρθει να καλύψει και ο νέος εκλογικός νόμος, έχοντας προηγουμένως αφουγκραστεί τις απόψεις των εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της ελληνικής κοινωνίας.
Εκτιμάτε ότι χρειάζεται ανανέωση και αναδιάρθρωση συνολικά του Δημοσίου; Ποια είναι η σημαντικότερη στρέβλωση κατά την άποψή σας;
Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη αδικία που συντελέστηκε διαχρονικά στη δημόσια διοίκηση ήταν η έλλειψη ενασχόλησης της ιεραρχίας με τη μεγάλη πλειοψηφία του προσωπικού.
Το Δημόσιο δεν ήταν –αντικειμενικά– παραγωγικό, γιατί δεν υπήρχε το πλέον ουσιώδες ζητούμενο: βούληση να εξοπλιστεί το προσωπικό του με νέες γνώσεις και δεξιότητες, να καταστεί ικανό να παρακολουθεί τις εξελίξεις σε πραγματικό χρόνο, ώστε να μπορεί να ικανοποιεί και τις διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες και απαιτήσεις της ίδιας της κοινωνίας και των πολιτών.
Την ίδια στιγμή, δεν υπήρχε ουσιαστικός και ορθολογικός προγραμματισμός προσλήψεων, καινοτομία την οποία έχουμε εισαγάγει, ώστε να προσλαμβάνονται οι κατάλληλοι άνθρωποι με κριτήριο τις δυναμικές ανάγκες που διατυπώνονται σε ετήσια βάση από τους φορείς του δημοσίου. Αντίθετα, προσωπικό ακόμη και με υψηλά προσόντα είχε τοποθετηθεί σε θέσεις μακριά από τις πραγματικές του δυνατότητες. Ηταν, λοιπόν, πιο ώριμο από ποτέ το αίτημα εξορθολογισμού της δημόσιας διοίκησης, ώστε να μπορεί να αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό το ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτει, αλλά και να αντιστοιχίζει τις ικανότητες του καθενός με τις υφιστάμενες ανάγκες.
Πλέον, είμαστε σε θέση να προσλαμβάνουμε προσωπικό με υψηλά προσόντα, αλλά, το πλέον σημαντικό, με τις κατάλληλες δεξιότητες για κάθε θέση: η διεξαγωγή του δεύτερου πανελλήνιου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ με ηλεκτρονικό τρόπο μέσα στο καλοκαίρι συνιστά την καλύτερη απόδειξη της νέας πραγματικότητας που διαμορφώνεται στο Δημόσιο.
