Το ντιμπέιτ μεταξύ των έξι διεκδικητών για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, με τις έξι θεματικές ενότητες, επιβεβαίωσε την υποψία ότι το πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι (μόνο) ο Ανδρουλάκης, αλλά το «όλον» ΠΑΣΟΚ. Αυτό που παρακολουθήσαμε επί σκηνής ήταν μια μεταφορά της τριλογίας του Λουίτζι Πιραντέλο: Ξεκίνησε με το «Θέατρο μέσα στο θέατρο», συνεχίστηκε με το «Εξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» και κατέληξε με το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε».
Παρακολουθήσαμε μια επανάληψη συνθημάτων, πολυκαιρισμένων κλισέ και ευσεβών πόθων, προσαρμοσμένων στο προσωπικό ύφος και στα πολιτικά βιώματα των υποψηφίων και της υποψήφιας, με ιδεολογικές αποχρώσεις του πράσινου, αλλά πάντως με συναντίληψη ως προς τον στόχο: να φύγει ο Μητσοτάκης και να πάρει μαζί του την κυβέρνηση.
Από τον Ανδρουλάκη που... έμεινε Ανδρουλάκης μέχρι τον Δούκα που έγινε... Πολάκης light για να κυνηγήσει τους ολιγάρχες, και από τη Διαμαντοπούλου που πιστεύει ότι «η ιστορία χτυπάει την πόρτα του ΠΑΣΟΚ», μέχρι τον Γερουλάνο που θεωρεί ότι δεν θα παραχθεί πλούτος, εφόσον δεν «σπάσουμε το απόστημα του Μαξίμου», τον Κατρίνη και τη Γιαννακοπούλου, όλοι προσπάθησαν να μας πείσουν ότι έχουν τη συνταγή να κερδίσουν τον Μητσοτάκη. Πρόταση δεν ακούσαμε, ίσως γιατί τη φυλάνε για έκπληξη...
