Το σενάριο έχει στηθεί εδώ και καιρό, απλά οι… λύσεις που αναζητήθηκαν για την εφαρμογή του πηγαίνουν –η μία μετά την άλλη– στον κουβά, με αποτέλεσμα να στρέφονται τα βλέμματα σε out of the box επιλογές. Η προετοιμασία, μια ακόμη φορά, γίνεται μέσα από τη δημιουργία νέων πλατειών αγανακτισμένων. Και όσο δεν προκύπτει η ανάλογη οργή τόσο παίζουν τα ρέστα τους με κάθε τρόπο.
Όχι, δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι πλέον ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι ο στόχος να φθαρεί και –αν είναι δυνατόν να οδηγηθεί σε απομάκρυνση– ο πρωθυπουργός παραμένει κυρίαρχος για λόγους που αφορούν όλους αυτούς τους εξωγενείς παράγοντες που απεργάζονται αυτά τα σενάρια.
«Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για επιθέσεις οι οποίες αμφισβητούν αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα, το οποίο διαθέτει σήμερα η πατρίδα μας. Ναι, θα δούμε πάλι έξαρση του λαϊκισμού, θα δούμε περισσότερα fake news, θα δούμε σενάρια συνωμοσίας» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας την Παρασκευή.
Και αυτό ακριβώς γίνεται. Αμπαλάρονται με ωραία περιτυλίγματα, επανέρχονται στην κεντρική πολιτική σκηνή διά της πλαγίας οδού, στηρίζονται πρόσωπα που στο τέλος διαπιστώνεται ότι απλώς δεν τραβούν και βρίσκονται ξανά στον… πάγκο, μήπως και χρειαστεί να επανέλθουν.
Τελευταία επιλογή. Το… νέο, το… αντισυστημικό, το… άφθαρτο πρόσωπο που θα βγει μπροστά να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς και τους… αγανακτισμένους. Η «οργή» καλλιεργείται με όλους τους τρόπους και παράλληλα γίνεται και η απαραίτητη «διαχείριση» μέσα από παρεμβάσεις που εμφανίζουν τους πολίτες να αναζητούν άλλες λύσεις. Ότι έχουν κουραστεί από το πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές του.
Οπότε; Οπότε έρχεται το… νέο, το… αντισυστημικό το «καλό», που θα δώσει άλλον αέρα. Δηλαδή; Τι ακριβώς θα γίνει και πώς. Με ποιους και με ποιον στόχο; Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχουμε χορτάσει αντισυστημικότητες και έχουμε «πονέσει» από δήθεν άφθαρτους.
Την τελευταία φορά που ψήφισαν οι πολίτες… αγανακτισμένα και οργισμένα υπήρχαν και άλλες παράμετροι. Υπήρχε μια οικονομική κρίση –που σήμερα δεν υφίσταται–, η κοινωνική συνοχή είχε διαλυθεί και η λογική τού ψηφίζουμε να έρθουν κάποιοι να τα κάνουν όλα μπάχαλο οδήγησε σε συγκεκριμένα αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα η είσοδος της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.
Διότι δεν πρέπει να τα ξεχνάμε αυτά. Από τη μία ανδρωνόταν ο ΣΥΡΙΖΑ και γινόταν αξιωματική αντιπολίτευση το 2012, από την άλλη έμπαινε στην κεντρική πολιτική σκηνή η Χρυσή Αυγή. Μπήκαν κι άλλοι άφθαρτοι κι άλλοι εκφραστές των αγανακτισμένων. Η πάνω και η κάτω πλατεία δηλαδή.
Και τρία χρόνια μετά βρεθήκαμε με μια (συγ)κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, που «έσκισαν» τα μνημόνια για να φέρουν το τρίτο το δικό τους με τα 100 δισ. επιπλέον κόστος και μια οικονομία διαλυμένη. Με τον έναν να φωνάζει στα… τέσσερα και τον άλλον να χτυπά τα νταούλια της υποχώρησης μετατρέποντας τη λέξη kolotoumpa σε διεθνή όρο.
Με τις τράπεζες κλειστές και τα ATM γεμάτα ουρές. Και με πολλά άλλα. Κυρίως όμως μια διχαστική ρητορική τού «ή εμείς ή αυτοί» και «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», η οποία επιχειρείται να επανέλθει.
Το 2025 δεν είναι ούτε 2015 ούτε 2011 και 2012. Όμως για όσους θέλουν με κάθε τρόπο να μπει τέλος στη σταθερότητα και στην πορεία της χώρας αυτά είναι ψιλά γράμματα. Έτσι τα fake news και οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν και πάλι βγει στο… σεργιάνι.
