Θα διαφωνήσουμε με την άποψη ότι η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη διαμορφώνει συνθήκες αλλαγής του πολιτικού σκηνικού. Προφανώς αναμενόμενη -αφ’ ης στιγμής αντίπαλός του στον δεύτερο γύρο ήταν ο Χάρης Δούκας- αλλά μέχρι το «remake» να αποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά, το ΠΑΣΟΚ θα χρειαστεί να αποχαιρετίσει οριστικά το παρελθόν του ώστε να γίνει περισσότερο... Κίνημα Αλλαγής. Συγχρόνως ο «νέος» πρόεδρος να ξεχάσει τον παλιό.
Προς το παρόν η «αλλαγή» δεν αφορά το πολιτικό σκηνικό: πολύ περισσότερο δεν απασχολεί την κοινωνία με βάση τη συμμετοχή του κόσμου στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών. Ασφαλώς είναι νωρίς για να τον συνδέσουμε με την παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει τον χρόνο και τη διάθεση να αλλάξει; Αλλωστε την πρώτη φορά αξιολογήθηκε αρνητικά, και το δις εξαμαρτείν... Διότι μπορεί να πέτυχε το επικοινωνιακό μακιγιάζ να βελτιώσει τις ατέλειες της πρώτης θητείας του, αλλά καταλυτική υπήρξε η συμβολή των συνυποψηφίων του, που έδιναν εξετάσεις ποιος είναι περισσότερο ΠΑΣΟΚ από τον άλλον, ενόσω αυτός «καλλωπιζόταν». Στο ντεμακιγιάζ, σύντομα, θα φανεί ότι είναι αυτός που ήταν... Σαν να μην πέρασε μια μέρα...
