Στο ΠΑΣΟΚ έχουν προκηρυχθεί εσωκομματικές εκλογές. Ήδη υπάρχουν 7 υποψήφιοι-υποψήφιοι, αφού το ποιος τελικά θα είναι και αν θα μπορέσει να μαζέψει τις υπογραφές που χρειάζονται για την υποψηφιότητα θεωρείται κάτι σχετικό. Μόνο που στο κόμμα παραμένει πρόεδρος ο Νίκος Ανδρουλάκης με ό,τι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με την ισοβαρή αντιμετώπιση των υποψηφίων.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί κάνοντας χρήση της θέσης του προέδρου να επισκέπτεται μια περιοχή υποστηρίζοντας πως το κάνει στο πλαίσιο της εκτέλεσης των καθηκόντων του, να ζητάει τηλεοπτική κάλυψη και να βρίσκεται στα ρεπορτάζ που αφορούν στο ΠΑΣΟΚ. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι-υποψήφιοι αρκούνται σε κάποιες εμφανίσεις στα ΜΜΕ και σε συναντήσεις με… φίλους που στην παρούσα φάση δηλώνουν στήριξη.
Με απλά λόγια, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει εξασφαλισμένη μεγαλύτερη προβολή από τους υπόλοιπους. Και θα ρωτήσει κανείς: Και τι να κάνει, να παραιτηθεί; Θα ήταν μια λύση. Θα έδινε και το… παράδειγμα. Θα μπορούσε να οριστεί ένας πρόεδρος που θα οδηγούσε και το κόμμα στις εκλογές τις εσωκομματικές. Θα ήταν κάπως πιο δίκαιη η εξέλιξη.
Βέβαια θα ετίθετο ζήτημα για το πώς θα ασκούσε αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ το επόμενο διάστημα. Αυτό φυσικά θ' αποτελούσε ένα είδος χαριτωμένου αστείου δεδομένης της αντιπολίτευσης που ασκεί το ΠΑΣΟΚ μέχρι τώρα. Πόσο δύσκολο είναι να αντιγράψει κάποιος άλλος την τοξική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ;
Πέρα όμως από την πλάκα. Το θέμα δεν είναι απλό. Ο Νίκος Ανδουλάκης από τη στιγμή που μπήκε στον χορό και αποφάσισε εσωκομματικές εκλογές όφειλε, αν μη τι άλλο, να καθορίσει και τις παραμέτρους που θα έδιναν την αίσθηση ότι ο… αγώνας είναι ισότιμος. Και αφού δηλώνει σίγουρος ότι αυτός θα έιναι ο νικητής θα μπορούσε να βγει και από πάνω, που λένε…
