Όντως, τα πραγματικά αιτήματα των πολιτών, εκείνα που αποτελούν την ουσία των συλλαλητηρίων της περασμένης Παρασκευής, είναι αυτονόητα. Αλήθεια και Δικαιοσύνη είναι αυτό που επιθυμούν με το ερώτημα που επανέρχεται να είναι: Ποιος μπορεί να ικανοποιήσει αυτά τα αιτήματα;
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια. Ήταν εμφανές πριν αυτά πραγματοποιηθούν, όπως κατέγραψαν και οι δημοσκοπήσεις, κάτι που έγινε εμφανέστερο τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Τι για «δημοκρατική ανατροπή» κάνουν λόγο, τι για «συγκάλυψη» επιμένουν παρότι τα fake news καταρρίπτονται ένα προς ένα, ειδικά μέσα από το πόρισματου ΕΟΔΑΣΑΑΜ που τα ίδια επικαλούνται για να στηρίξουν τις σε βάρος της κυβέρνησης κατηγορίες τους.
Μόνο που το μήνυμα της πλειονότητας όσων μετείχαν στις συγκεντρώσεις της Παρασκευής δεν ήταν αυτά που με κραυγές επιχείρησαν να περάσουν ορισμένοι. Ήταν η απόδοση δικαιοσύνης. Και αυτό που αποδίδει δικαιοσύνη στη δημοκρατία είναι η ίδια η Δικαιοσύνη. Οι δικαστικοί λειτουργοί και οι αρμόδιοι για την έρευνα, η συλλογή στοιχείων και η, στη συνέχεια, δίκη όλων όσοι εμπλέκονται σε μια υπόθεση, όπως η τραγωδία των Τεμπών.
Τα στοιχεία που έχουν συλλέξει και που εξετάζονται είναι χιλιάδες. Και όμως, μέσα σε δύο χρόνια δείχνουν να κλείνει σιγά σιγά ο κύκλος, κάτι που φαίνεται να ενοχλεί κάποιες πλευρές που δυστυχώς έχουν επενδύσει σε ένα γεγονός. Στο ότι ούτε ο ανακριτής μπορεί να απαντήσει ή να δώσει διευκρινίσεις για στοιχεία της ογκώδους δικογραφίας που σχηματίζεται, ούτε φυσικά η κυβέρνηση μπορεί να έχει εικόνα προκειμένου να κλείσει την κάνουλα της παραπληροφόρησης.
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι η Δικαιοσύνη είναι αυτή που θα δώσει απαντήσεις την ώρα που πρέπει και είναι αυτή που αναλαμβάνει και το βάρος της ανεύρεσης της αλήθειας. Χωρίς κραυγές και με πλήρη αποτύπωση των δεδομένων που έχει καταγράψει.
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι ίσως και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάποια κόμματα βιάζονται να προχωρήσουν σε διαδικασίες όπως η σύσταση Προανακριτικής και η κατάθεση πρότασης μομφής. Ναι, στην πολιτική παίζει ρόλο το τάιμινγκ, ειδικά αν αυτό αφορά στο θυμικό των πολιτών. Στη Δικαιοσύνη, όμως, το μόνο σωστό τάιμινγκ είναι η ολοκλήρωση των διαδικασιών που προβλέπει η νομοθεσία για να στηριχθούν ή να απορριφθούν κατηγορητήρια. Η όποια επιχείρηση αποδόμησής της μόνο σε βάρος της αλήθειας λειτουργεί.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
