«Στην πολιτική δεν είναι όλα απλή διαχείριση» τονίζει ο Θανάσης Μπακόλας, γενικός γραμματέας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), μιλώντας στο «Μανιφέστο» και σημειώνει πως «η προσπάθειά μας στο ΕΛΚ κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου είναι να μη φοβόμαστε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, να ασκούμε πολιτική χωρίς να αναλωνόμαστε σε ηθικολογική κατήχηση όπως συνηθίζουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και να ακούμε τις ανάγκες των πολιτών». Αφήνει αιχμές για τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών επισημαίνοντας πως χρειάζονται οι ηγέτες ενώ απαντά σε όσους κατηγορούν το Λαϊκό Κόμμα πως φλερτάρει με την άκρα δεξιά εξηγώντας: «Δεν πρέπει να συγχέουμε την ευθύνη που έχουμε να συνομιλούμε με διάφορες πλευρές επί ζητημάτων στα οποία έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε με τις όποιες σκέψεις για μετεκλογικές συνεργασίες».
Κύριε Μπακόλα, στον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών στην Ελλάδα, όπου επαναβεβαιώθηκε η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη, εκτιμάτε ότι ήρθε η ώρα και για την ιδεολογική κυριαρχία της Κεντροδεξιάς;
Η έκβαση των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών απέδειξε αυτό που οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί. Παρά το γεγονός ότι ορισμένα από τα αποτελέσματα δεν υπήρξαν απολύτως ικανοποιητικά, οι Ελληνες πολίτες αναγνωρίζουν ότι το πολιτικό κόμμα και ο πολιτικός ηγέτης που έχουν την ικανότητα να απαντήσουν τόσο στα μικρά και καθημερινά όσο και στα μεγάλα και στρατηγικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα είναι η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιστοίχως. Μετά τη διπλή νίκη στις εθνικές εκλογές, με ποσοστιαίες διαφορές έναντι του ΣΥΡΙΖΑ που ξεπέρασαν το 20%, είναι σαφές ότι η Ελλάδα βίωσε ορισμένες δύσκολες στιγμές τόσο με τις πυρκαγιές του καλοκαιριού όσο και με τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία. Υπήρξε, ξεκάθαρα, αγανάκτηση, αλλά όταν έφθασε η στιγμή της κάλπης των αυτοδιοικητικών εκλογών, οι πολίτες έβαλαν τη λογική πάνω από το συναίσθημα. Πιστεύω ότι αυτό που σκέφτηκαν ήταν η επόμενη ημέρα και ποια πολιτική παράταξη έχει τις λύσεις. Η Κεντροδεξιά στην Ελλάδα βρίσκεται στη θέση του οδηγού, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν. Είναι όμως μία μοντέρνα Κεντροδεξιά που κινείται στο Κέντρο και έχει τη δυνατότητα να υπερβαίνει τα κομματικά στεγανά τόσο χάρη στις ιδέες όσο και στον ρεαλισμό της.
Η σταθερά ανοδική πορεία της Ν.Δ. μπορεί να αποτελέσει μοντέλο για το Λαϊκό Κόμμα, και μάλιστα στην πορεία προς τις προσεχείς ευρωεκλογές του Ιουνίου;
Η Ν.Δ. είναι αναμφίβολα ένα από τα ισχυρότερα, από άποψη εκλογικών ποσοστών, κεντροδεξιά κόμματα στην Ε.Ε. αυτήν τη στιγμή, μαζί με εκείνα στην Ισπανία, την Πολωνία, τη Φινλανδία, ακόμη και στο Λουξεμβούργο. Σε μία εποχή που σε πολλά κράτη-μέλη επικρατεί κομματικός κατακερματισμός, η Ν.Δ. αποδεικνύει ότι μπορεί να κυβερνά και να ανανεώνεται ταυτόχρονα. Το ελληνικό μοντέλο επικράτησης επί ενός αριστερού λαϊκισμού όπως αυτός του ΣΥΡΙΖΑ εντυπωσίασε πολλούς εντός του ΕΛΚ. Οι ευρωεκλογές είναι ακόμη μακριά, αλλά η Ν.Δ., υπό την καθοδήγηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ήταν και είναι το πιο φιλοευρωπαϊκό ελληνικό κόμμα – πάντοτε ευρισκόμενο στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Επίσης έχει δείξει με συνέπεια τα τελευταία χρόνια ότι αναβάθμισε την εικόνα της χώρας τόσο με την αποτελεσματική πολιτική της όσο και με τις θέσεις της σε σειρά ευρωπαϊκών ζητημάτων, π.χ. στην αντιμετώπιση της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης, καθώς και στο Ουκρανικό.
Μιλάμε για «μοντέλο Μητσοτάκη»;
Πιστεύω ότι υπάρχει ένα μοντέλο που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «μοντέλο Μητσοτάκη» και έχει σαφή χαρακτηριστικά. Αν ήθελε να το συνοψίσει κάποιος, εκτιμώ ότι θα στεκόταν σε τρεις πυλώνες: συνέπεια στη δημοσιονομική πολιτική, υιοθέτηση φιλελεύθερης κοινωνικής πολιτικής με έμφαση στην προστασία των πολιτών, σταθερότητα στην προάσπιση των εθνικών συμφερόντων. Νομίζω δε ότι αυτό το μοντέλο ακολουθείται, με τις απαραίτητες προσαρμογές, και από άλλα κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη με ιδιαίτερη επιτυχία. Δείτε τα αποτελέσματα στην Ισπανία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία. Αυτά αποτελούν την καλύτερη απόδειξη ότι σε μία εποχή υψηλής αβεβαιότητας, τα κεντροδεξιά κόμματα μπορεί να μην είναι «σέξι», αλλά ο πραγματισμός τους ανταμείβεται από τους πολίτες.
Η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά αποτελεί ανάχωμα στον λαϊκισμό των άκρων και ειδικότερα στην άνοδο της Ακροδεξιάς;
Δεν λείπουν αυτοί που κατηγορούν το ΕΛΚ ότι κοιτάει προς την άκρα Δεξιά και κατά κάποιον τρόπο «φλερτάρει» μαζί της. Οι Σοσιαλιστές, οι Φιλελεύθεροι, οι Πράσινοι μας μέμφονται για αυτό. Πιστεύω ότι αυτό δεν είναι μόνο λάθος, αλλά επίσης πολιτικά επικίνδυνο για όλους μας. Δείτε π.χ. με ποιον τρόπο η ΝΔ μπόρεσε να ποδηγετήσει τη Χρυσή Αυγή ή όσα έπραξε το Λαϊκό Κόμμα της Ισπανίας υπό τον Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχό, ο οποίος κατάφερε να ανασχέσει την άνοδο του Vox μένοντας πιστός στις πολιτικές που ήθελε να ακολουθήσει και καλώντας τους Ισπανούς να τον ψηφίσουν για αυτές. Μπορούν άραγε οι Σοσιαλιστές και οι Φιλελεύθεροι να ισχυριστούν ότι βοηθούν στην ανάσχεση των ακροδεξιών ή των λαϊκιστών; Προσωπικά, αμφιβάλλω. Αντίθετα, διακρίνω μία πρόθεση των πολιτικών αντιπάλων μας να ηθικολογούν παρά να παράγουν πολιτική. Η μεγάλη ισχύς των κεντροδεξιών κομμάτων όπως το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία ή το Kokoomus του Πέτερι Ορπο στη Φινλανδία κερδίζουν εκλογές δίνοντας έμφαση στην κατάκτηση του Κέντρου και αντιλαμβανόμενα τι ακριβώς θέλει η κοινωνία.
Ως γενικός γραμματέας του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος, πιστεύετε ότι χρειάζεται η διεύρυνση του ΕΛΚ, κατ’ επέκταση και η επιρροή του, σε πολιτικές δυνάμεις που δεν ανήκουν στην οικογένειά του; Αναφέρομαι μεταξύ άλλων στο κόμμα της πρωθυπουργού της Ιταλίας...
Κατ’ αρχάς, εκτιμώ ότι δεν πρέπει να συγχέουμε την ευθύνη που έχουμε να συνομιλούμε με διάφορες πλευρές επί ζητημάτων στα οποία έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε με τις όποιες σκέψεις για μετεκλογικές συνεργασίες. Η δυνατότητα συνομιλιών συνιστά μία θεμελιώδη πολιτική ευθύνη για ένα μεγάλο κόμμα όπως το ΕΛΚ. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Τζόρτζια Μελόνι, υπάρχουν θέματα στα οποία δεν μπορούμε παρά να συζητήσουμε μαζί της, π.χ. στο Μεταναστευτικό, που έχει επανέλθει πολύ δυναμικά στην ευρωπαϊκή ατζέντα. Και πρέπει επίσης να σας υπενθυμίσω ότι εμείς, ως ΕΛΚ, έχουμε θέσει μία σειρά από «κόκκινες γραμμές» σχετικά με τους συνομιλητές μας, οι οποίες είναι η υποστήριξη στην ΕΕ, η θέση υπέρ της Ουκρανίας και η θέση υπέρ του κράτους δικαίου. Προσωπικά, εκτιμώ ότι η Μελόνι ακολουθεί, μετεκλογικά, μία πολιτική επί τη βάσει αυτών των γραμμών.
Στο πρόσφατο παρελθόν δεν διστάσατε να σχολιάσετε αρνητικά τους μηχανισμούς εξουσίας στις Βρυξέλλες, επισημαίνοντας πως «δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε». Φαντάζομαι ότι αναφέρεστε στον τρόπο λήψης των αποφάσεων και στον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου...
Είναι κρίσιμη ανάγκη να γίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση πιο «πολιτική». Τι εννοώ με αυτό; Μπορείτε να πάρετε ως παράδειγμα την Πράσινη Συμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η Πράσινη Συμφωνία συνοδεύεται από δεκάδες νομοθετήματα που επιδιώκουν να ορίσουν κανόνες για πολλά ζητήματα. Ωστόσο, από ένα σημείο κι έπειτα έγινε εμφανές ότι σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο αρκετά από τα νομοθετήματα αυτά επεδίωκαν να επιβάλλουν κανόνες που δεν μπορούσαν, από άποψη ταχύτητας, να εφαρμοστούν χωρίς να προκαλέσουν αντιδράσεις. Αυτό είναι εμφανές σε πολλές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, τα κράτη-μέλη της Ανατολικής Ευρώπης. Απαιτούνται όμως πιο πολιτικές αποφάσεις και όχι γραφειοκρατικοί αυτοματισμοί. Θέλουμε περισσότερη ηγεσία, δεν μπορούμε να αφήνουμε μία απρόσωπη γραφειοκρατία να ορίζει το πλαίσιο των αποφάσεων.
Περισσότερο από έναν χρόνο στο υψηλότερο κλιμάκιο της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, οι πληροφορίες μας επιμένουν ότι έχετε ήδη κερδίσει την εκτίμηση των κομμάτων-μελών, ενώ ήδη έχουν αρχίσει οι επαφές για τον καλύτερο συντονισμό των προεκλογικών εκστρατειών των κεντροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη. Ποια είναι η πρώτη εικόνα;
Από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων μου, μετά την εκλογή μου στο Συνέδριο του ΕΛΚ στο Ρότερνταμ τον Μάιο του 2022, έθεσα μαζί με τον πρόεδρό μας, τον Μάνφρεντ Βέμπερ, δύο στόχους: να μπορέσουμε να έρθουμε ακόμη πιο κοντά στα κόμματα-μέλη μας και να τα βοηθήσουμε στις προεκλογικές εκστρατείες τους σε εθνικό επίπεδο. Και νομίζω ότι καταφέραμε σε αρκετές περιπτώσεις να βοηθήσουμε τα μέλη μας διότι το ΕΛΚ είναι τα μέλη του και οι ηγέτες του πριν από κάθε τι άλλο. Αποκεντρώσαμε πολλές από τις κομματικές εκδηλώσεις μας σε χώρες όπως η Πορτογαλία ή η Φινλανδία, ενώ προσφέραμε και τεχνογνωσία όπου χρειάστηκε. Πλέον, εισερχόμαστε στα πρώτα στάδια της προετοιμασίας μας για τις ευρωεκλογές. Οφείλουμε να διαμορφώσουμε τον καλύτερο δυνατό συντονισμό για την κατάρτιση του εκλογικού προγράμματός μας και την εκτέλεση μίας σύγχρονης και αποτελεσματικής εκλογικής καμπάνιας τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Νομίζω ότι τα μέλη μας αντιλαμβάνονται πόσο προσπαθούμε να τα συνδράμουμε, το εκτιμούν και αυτό μας γεμίζει αυτοπεποίθηση.
Το Politico Europe σάς ανέδειξε πρόσφατα στη δεύτερη θέση των 40 πιο επιδραστικών παραγόντων στις Βρυξέλλες. Τι σημασία έχει αυτό για το ΕΛΚ, τη ΝΔ, αλλά και για εσάς σε προσωπικό επίπεδο;
Η προσπάθειά μας στο ΕΛΚ κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου είναι να μη φοβόμαστε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, να ασκούμε πολιτική χωρίς να αναλωνόμαστε σε ηθικολογική κατήχηση όπως συνηθίζουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και να ακούμε τις ανάγκες των πολιτών. Νομίζω ότι η πολιτική γλώσσα που χρησιμοποιούμε έχει κάνει τη διαφορά και παράλληλα ξεφεύγει από την παγιωμένη –θα τολμούσα να πω ακόμη και κουραστική ορισμένες φορές– ρητορική άλλων κομμάτων και φυσικά της κοινοτικής γραφειοκρατίας. Αλλωστε, στην πολιτική δεν είναι όλα απλή διαχείριση, διότι αυτή οδηγεί στη στασιμότητα. Εχω κάνει λοιπόν μία συνειδητή επιλογή και τούτο είναι κάτι που συγκρατείται από όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στις Βρυξέλλες και φυσικά από τα μέσα ενημέρωσης, στοιχείο που συμβάλλει να διευρύνουμε την επιρροή μας.
