Ο Θανάσης Καρτερός ήταν και παραμένει ιδιαίτερα παρεμβατικός στα πράγματα του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλά πλέον αμιγώς πολιτικά και στηλιτεύει το «one man show του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ». Επί μακρόν το δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα, διευθυντής του Γραφείου Τύπου του, εκφραστής των θέσεών του και εξ απορρήτων του, ο έμπειρος δημοσιογράφος Θανάσης Καρτερός δεν διστάζει σε αυτή τη φάση να βάλει κατά της «μεταμοντέρνας» ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Πού να «χωνευτεί» από κάποιον σκληρό αριστερό που προέρχεται μάλιστα από το ΚΚΕ το νέο μοντέλο που εισήγαγε ο εξ Αμερικής ορμώμενος, κατά κάποιους η Νέμεση του ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος της Κουμουνδούρου;
Γράφει η Μαρίνα Πλέσσα
Τίποτα πια μετά από τόσες ήττες δεν είναι «εύκολο» στην Κουμουνδούρου. Η κριτική του Θανάση Καρτερού στη νέα ηγεσία είναι σκληρή και δη από τις σελίδες της – κομματικής– εφημερίδας «H Αυγή». Στο τελευταίο άρθρο του υπογραμμίζει πως «η εκτίμηση του Στέφανου Κασσελάκη, που έγινε και εκτίμηση του Εκτελεστικού Γραφείου, ότι “αντέξαμε”, δεν λέει σχεδόν τίποτε. Απλώς φωνάζει την πεισματική διάθεση της ηγεσίας του κόμματος να μην αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Και επειδή η πραγματικότητα είναι, όπως ξέρουμε, πεισματάρα, δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο όταν τη συγκαλύπτουν οι αρμόδιοι που πρέπει να την αποκαλύψουν… Από πού κι ως πού συνεπώς το συγκεκριμένο αποτέλεσμα δικαιολογεί να δηλώνει κανείς ότι ευτυχώς δεν χρειάζεται να απολογηθεί στη βάση του κόμματος; Χρειάζεται και παραχρειάζεται. Με εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους παραπάνω πέρυσι ο Τσίπρας παραιτήθηκε. Τώρα όλα καλά και πάμε ταξίδι στο Σικάγο;». Αχ, Αμέρικα, Αμέρικα…
Ιδεολογικό κάτοπτρο
Στη δημοσιογραφία ο καθένας μπαίνει με τον δικό του τρόπο ή ορίζεται εκεί και, όπως και να έχει, γράφει τη δική του ιστορία, πάντα μοναδική και ενίοτε «ανεπανάληπτη». Aλλωστε, τα γραπτά μένουν και μας αναδεικνύουν ως πρωτοπόρους ή μας εκθέτουν. Στην Ελλάδα, η καταγραφή της επικαιρότητας και η ερμηνεία των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών φαινομένων γίνεται και δη αυστηρά από την (όποια) Aριστερά, υπό το ιδεολογικό της κάτοπτρο. Είναι ο κομμουνισμός, τόσο απλά. Μόνο έτσι λοιπόν, ποτέ αλλιώς. Πόσοι εξ όσων παρέμειναν στην αριστερή όχθη και εκφέρουν δημόσιο λόγο έχουν ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα; Και αν το έκαναν, ποιες ήταν οι συνέπειες; Ρητορικό το ερώτημα, η Iστορία το έχει απαντήσει.
Η «αριστεροφροσύνη» έπαψε να είναι της μόδας στη δημοσιογραφία. Προτάσσονται πλέον κάποιες πολύ light εκδοχές της, που συναντώνται σε κάποια κοινωνικά θέματα με τον φιλελευθερισμό. Μέχρι εκεί. Η σύγκρουση με την πραγματικότητα συνέθλιψε την Aριστερά, όταν μάλιστα αυτή την είδε «κυβερνώσα». Αυτό είναι και το «δυστύχημα» για τους – περιχαρακωμένους– ανθρώπους της, που δεν τρομάζουν πια κανέναν. Απέκλεισαν πολλούς από τον δημόσιο διάλογο, εξόντωσαν πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά άλλους, αλλά πλέον δεν είναι σε θέση να το κάνουν. Και πώς λειτουργούν; Βάλλουν ο ένας εναντίον του άλλου, μετατρέποντας τα πολιτικά μαγαζιά τους σε ρωμαϊκές αρένες. «Σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του ’23 γυρίζουν την πλάτη στο κόμμα και στον πρόεδρό του. Τους απωθεί, αντί να τους έλκει», έγραψε για τον Στέφανο Κασσελάκη, τον περασμένο Απρίλιο, ο Θανάσης Καρτερός. Και πρόσθεσε: Μονόχρωμος, σχεδόν μονοπρόσωπος έχει γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. «Παντού και πάντα Κασσελάκης. Εξαφανισμένα τα όργανα. Και όταν κάπου κάπου εμφανίζονται άλλοι, με διαφορετικό πολιτικό φορτίο και βιογραφικό, παριστάνουν τον Κασσελάκη». Το λες και «βαρύ» όλο αυτό. Το σχοινί έχει τεντωθεί πολύ.
Ο Θανάσης Καρτερός αναρωτήθηκε από τις σελίδες της εφημερίδας «Η Αυγή»: «Είναι εχθρική ενέργεια να ζητήσει κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να προβληματιστεί μήπως υπάρχει κάποια σχέση της στάσης του προέδρου του με το εκλογικό αποτέλεσμα;» Ε, στην Αριστερά ίσως είναι… Μια απορία, μιας και κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν από το ΚΚΕ: Θα έκανε ποτέ κανείς αυτή την ερώτηση στον Περισσό για τον γγ της ΚΕ, αν θεωρούσε ότι ένα αποτέλεσμα δεν ήταν ευνοϊκό για το κόμμα; Μεταξύ μας, αν κάποιος τολμούσε, την επόμενη θα ήταν εκτός. Τελείως όμως. Ωρα λοιπόν να συνειδητοποιήσουν κάποιοι τη σχέση αυτού που κάποτε πρέσβευαν με αυτό που εμφανίζονται σήμερα να πρεσβεύουν.