Ένας πατέρας βρίσκεται στο όριο της απελπισίας. Απεργεί πείνας και δίψας, ζητώντας εκταφή ώστε να δει τη σορό του παιδιού του και να μάθει τι πραγματικά συνέβη. Η δικηγόρος του, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, αντί να του δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις, επιλέγει σιωπή. Δεν εξηγεί γιατί η εκταφή απερρίφθη, δεν ενημερώνει για την κατάσταση του σώματος, δεν λέει ότι το παιδί βρέθηκε «καθολικά απανθρακωμένο» και τι σημαίνει αυτό κρατώντας κρυφές τις φωτογραφίες που περιέχονται στη δικογραφία. Το αποτέλεσμα είναι ένας πατέρας που μένει στο σκοτάδι ενώ η αλήθεια υπάρχει στα χέρια της.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η σιωπή. Τον Φεβρουάριο, μια σειρά επιλεκτικών διαρροών από τη δικογραφία προκάλεσε κύμα αναστάτωσης και εικασιών στον κόσμο. Κάποιες πληροφορίες παρουσιάστηκαν αποσπασματικά, ενισχύοντας φόβους και θεωρίες συνωμοσίας. Η κ. Κωνσταντοπούλου είχε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, αλλά επέλεξε να αφήσει την κοινή γνώμη να πλάσει συμπεράσματα μόνη της.
Οι επίσημες αναφορές δείχνουν ότι η φωτιά ξεκίνησε στην αμαξοστοιχία που μετέφερε επιβάτες. Η διπλανή εμπορική αμαξοστοιχία, 75 μέτρα μακριά, δεν έπαθε τίποτα. Οι αναλύσεις του Γενικού Χημείου επιβεβαιώνουν ότι οι πρώτες ουσίες που βρέθηκαν δεν ήταν ξυλόλιο, όπως κυκλοφορούσε στα σενάρια συνωμοσίας, αλλά έλαια σιλικόνης, αβλαβή και καθημερινά υλικά. Η φωτιά κατέκαψε ολοσχερώς το βαγόνι και δυστυχώς το παιδί, αφήνοντας κανένα περιθώριο για υποψίες περί «ύποπτων ουσιών».
Η σιωπή της κ. Κωνσταντοπούλου δεν είναι αμέτοχη· είναι επιβαρυντική. Αντί να καθησυχάζει τον πατέρα, τον αφήνει να τρέφει ελπίδες για θεωρίες που δεν έχουν καμία βάση. Το ερώτημα που κυκλοφορεί πλέον είναι σπαρακτικό: «Πρέπει να θρηνήσουμε και τον γονιό που ξεκίνησε απεργία πείνας;» Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: η σιωπή και η παραπληροφόρηση γίνονται δεύτερη τραγωδία, ίσως ακόμη πιο επώδυνη από την πρώτη.
Η χώρα είδε τα ψέματα για «παράνομο φορτίο» και «χαμένα βαγόνια» να καταρρέουν. Τώρα, όμως, η μεγαλύτερη απειλή δεν είναι η φωτιά ούτε τα ψέματα, αλλά η αλήθεια που αρνείται να φτάσει σε όσους τη χρειάζονται περισσότερο.
