Στη χθεσινή συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μίλησε εντόνως επικριτικά για όλα όσα τον απασχολούν. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία, για τα εθνικά θέματα, την Οικονομία, το μεταναστευτικό και το δημογραφικό, ενώ δήλωσε ότι μπορεί να δημιουργήσει νέο κόμμα αλλά μπορεί και όχι. Θα δείξει...
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε ιδιαίτερη μνεία στο θέμα των Τεμπών αναφέροντας ότι η διαβόητη σύμβαση «717» για την «Ανάταξη και Αναβάθμιση του συστήματος Σηματοδότησης - Τηλεδιοίκησης και Αντικατάστασης 70 Αλλαγών Τροχιάς Σε Εντοπισμένα Τμήματα του Άξονα Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Προμαχώνας» υπεγράφη επί πρωθυπουργίας του αλλά δεν υλοποιήθηκε από τις μετέπειτα κυβερνήσεις.
Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι εάν μπορούσε να υλοποιηθεί. Όσοι ασχολούνται με το σχετικό ρεπορτάζ θυμούνται ότι ΕΡΓΟΣΕ – ΟΣΕ ήταν στα μαχαίρια κατά τη σύνταξη των Τευχών Δημοπράτησης του έργου. Στην πορεία εκτέλεσης της Σύμβασης φαίνεται να προέκυψαν διαφωνίες μεταξύ των συμπραττουσών δύο εταιρειών της αναδόχου κοινοπραξίας σε σχέση με την επιλογή των υλικών ανάταξης και την υπογραφή των μελετών εφαρμογής του έργου.
Αποτέλεσμα του μπάχαλου των ετών 2013 – 2014 ήταν ότι μετά την πάροδο σχεδόν εννέα μηνών από την υπογραφή της σύμβασης, η ανάδοχος κοινοπραξία απέστειλε προς την ΕΡΓΟΣΕ έγγραφη ενημέρωση σχετικά με την αδυναμία εκτέλεσης μέρους της σύμβασης και θέτοντας παράλληλα θέματα αλλαγών και νέων εργασιών με επιπτώσεις στο οικονομικό αντικείμενο.
Ανεξάρτητα πάντως με τα όσα είπε ο Σαμαράς, τα οποία κρίνονται αφενός με βάση τα ιστορικά δεδομένα της πολιτικής του διαδρομής και αφετέρου με βάση τη χρονική συγκυρία της συνεντεύξεως, αξίζει ιδιαίτερης μνείας η …θέρμη με την οποία έγιναν ασμένως αποδεκτά από το προοδευτικό – αριστερό ακροατήριο τα όσα δήλωσε. Αίφνης, ο Σαμαράς έπαψε να είναι «ο ακροδεξιός πρωθυπουργός που βύθισε την Ελλάδα στην κρίση και την διεθνή ανυποληψία» και ανήχθη στον Σωτήρα της χώρας μας. Στην «τελευταία μας ευκαιρία να πέσει επιτέλους το διεφθαρμένο καθεστώς Μητσοτάκη» και να έρθει «επιτέλους Δημοκρατία στη Χώρα».
Όλο αυτό συμπυκνώνεται σε μία γνωστή παροιμία του θυμόσοφου λαού μας: Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν…
