Με την επίκληση ενός δήθεν εθιμικού δικαίου, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ στήνουν μικροκομματικά παιχνίδια και με την υπόθεση της επιλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Και καλά ο ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει… ακτιβιστή πρόεδρο, έχει δείξει την αντίληψή του για τους θεσμούς όλα αυτά τα χρόνια, το ΠΑΣΟΚ όμως τι ακριβώς δηλώνει αναφορικά με τον θεσμό και το πρόσωπο που θα κληθεί να τον εκπροσωπήσει όταν επικαλείται ένα… έθιμο που ξεκίνησε, υποτίθεται για τους δικούς του λόγους, ο Ανδρέας Παπανδρέου μόλις το 1995;
Μπορεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, μετά τις αλλαγές στο Σύνταγμα, να μην επιτρέπει παιχνίδια θεσμικά και εκτροπές όπως αυτή που έστησε το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ από κοινού με τους ΑΝΕΛ αλλά και τη Χρυσή Αυγή –τότε– αφού δεν οδηγεί σε πτώση της κυβέρνησης –όπως κατάφερε να επιτύχει ο Αλέξης Τσίπρας–, εν τούτοις σήμερα διαπιστώνεται μια τάση μικροκομματικής εκμετάλλευσης. Τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να συμπυκνώνει τρία χαρακτηριστικά: να εκφράζει την εθνική ενότητα, την πολιτική εξισορρόπηση και να εγγυάται τη θεσμική ομαλότητα», ανέφερε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, μιλώντας στο Open, για να προσθέσει ότι «κατά την εκτίμησή μας αυτά μπορεί να τα εκφράσει ένα πρόσωπο που θα προέρχεται από την Κεντροαριστερά».
Δηλαδή; Αυτά τα προσόντα δεν τα διαθέτει πρόσωπο από την Κεντροδεξιά; Ή πρόσωπο εκτός πολιτικής; Και τι εννοεί το ΠΑΣΟΚ όταν μιλά για Κεντροαριστερά; Ένα πρόσωπο από το ΠΑΣΟΚ ή ένα πρόσωπο από τον ΣΥΡΙΖΑ; Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που δίνουν σε ένα προτεινόμενο πρόσωπο τον προσδιορισμό του κεντροαριστερού ή ακόμη περισσότερο του… προοδευτικού;
Ουδείς μέχρι τώρα γνωρίζει ποιον ή ποια θα προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κυριακή κοντή γιορτή που λένε, αφού σύντομα θα υπάρξουν οι σχετικές ανακοινώσεις από την πλευρά του πρωθυπουργού και επικεφαλής της πλειοψηφίας στη Βουλή. Εν τούτοις, η συζήτηση έχει φτάσει σε ένα σημείο που απλά αποτυπώνει τις προθέσεις των υπολοίπων κομμάτων. Και οι οποίες –αν δει κανείς προσεκτικά όσα έχουν ειπωθεί– δεν είναι και οι πιο… αγαθές.
«Το ΠΑΣΟΚ έφερε αυτό το έθιμο όταν πρότεινε τον Κωστή Στεφανόπουλο και από τότε είθισται όταν κυβερνά η μία από τις δυο μεγάλες παρατάξεις να επιλέγεται Πρόεδρος Δημοκρατίας από την άλλη για να υπάρχει μια πολιτική εξισορρόπηση» είπε ακόμη ο Κώστας Τσουκαλάς. Μόνο που η πρόταση τότε του Ανδρέα Παπανδρέου είχε άλλα χαρακτηριστικά. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι ακόμη. Την κοροϊδία που είχε προηγηθεί με την περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Στο σημείο αυτό αξίζει μια υπενθύμιση. Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος έχει γράψει στο βιβλίο του τα εξής: «Στις αρχές Ιανουαρίου του 1995 δέχτηκα τηλεφώνημα από στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού (σ.σ.: Ανδρέα Παπανδρέου), ο οποίος μου ανακοίνωσε εκ μέρους του ότι θα με πρότειναν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ότι η πρόταση αυτή έβρισκε απήχηση και στα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όμως κάποια περιστατικά που προέκυψαν στην πορεία επηρέασαν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προσανατολίστηκε προς την υποψηφιότητα του Κωστή Στεφανόπουλου».
Και καταλήγει: «Φυσικά είμαι σε θέση να γνωρίζω καλά τα παρασκήνια τα οποία συνήργησαν στις παραπάνω εξελίξεις. Έκρινα όμως σκόπιμο να μην αναφερθώ σε αυτά στο παρόν βιβλίο».
Η μικρή αυτή παρένθεση προς ενημέρωση για τα περί εθίμου κ.λπ. Ομως υπάρχει και κάτι ακόμη. Γιατί το ΠΑΣΟΚ πρότεινε εκ νέου το 2010 τον Κάρολο Παπούλια και όχι κάποιο πρόσωπο από την απέναντι παράταξη; Γιατί δεν ακολούθησε το έθιμο; Όχι ότι ο αείμνηστος Κάρολος Παπούλιας δεν ήταν ένας καλό Πρόεδρος. Ομως ουδείς έθεσε τότε τέτοιο θέμα. Και δεν θα μπορούσε διότι αυτά είναι συζητήσεις που γίνονται σήμερα μόνο και μόνο για να αρνηθεί το ΠΑΣΟΚ όποια πρόταση καταθέσει η κυβερνώσα παράταξη διά του πρωθυπουργού. Ολα τα υπόλοιπα είναι για να γίνονται συζητήσεις.
Και ένα τελευταίο. Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί ακόμη και σήμερα να καταλάβει ότι βρέθηκε από σπόντα στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε ποσοστά και ψήφους είναι τρίτο κόμμα. Ακόμη και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως έχει καθηλωθεί. Ως εκ τούτου, όσο συνεχίζει να μετρά τη σκιά ως μπόι τόσο πιο μικρό δείχνει. Ειδικά όταν επιδιώκει να επιβάλλει αυτό που θέλει για να δείξει ότι διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ, κύριε;
Τώρα για τον ΣΥΡΙΖΑ ό,τι και να πει κανείς δεν έχει νόημα. Ναι μεν είναι δεύτερο κόμμα σε ποσοστά, κατάφερε όμως να χάσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από εκεί και πέρα, σε θέματα θεσμικά έχει… ελλείψεις. Εχει καταγραφεί ως το κόμμα που καταψήφισε έναν υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας μόνο και μόνο για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, να τις κερδίσει και στη συνέχεια να φέρει το χάος μαζί με ένα τρίτο μνημόνιο.
Τώρα αν θέλει ακτιβιστή Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως είπε ο εκπρόσωπός του, είναι ένα θέμα που αφορά αυτούς που έχουν μείνει στην Κουμουνδούρου για να κρατούν τις πόρτες κλειστές μην τους φύγει και κανένας άλλος βουλευτής. Ο προηγούμενος βίος όμως του συγκεκριμένου κόμματος δείχνει ότι ο πολιτικός καιροσκοπισμός είναι στο DNA του, οπότε όλα είναι αναμενόμενα για τις περαιτέρω πράξεις του.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα κατατεθεί εντός των συνταγματικά προβλεπόμενων προθεσμιών. Και, όπως και στην περίπτωση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, έχει αποδείξει ότι κινείται και θεσμικά και με γνώμονα την ενότητα.
