Την εντελώς επιδερμική αντίληψη του ΠΑΣΟΚ αναφορικά με τη γεωπολιτική, αποκάλυψε -άθελά του- ο βουλευτής, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και μέλος του «πολιτικού κέντρου» του ΠΑΣΟΚ, Παύλος Γερουλάνος. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ACTION 24, ο κύριος Γερουλάνος περιέγραψε με έναν αριστοτεχνικό τρόπο, τον «αχταρμά» γεωπολιτικής αντίληψης που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Συγκεκριμένα, ο Παύλος Γερουλάνος είπε ότι «μου κάνει τρομερή εντύπωση που βλέπω να γίνεται ολόκληρη φασαρία στα μέσα, για μια μαντήλα (σ.σ. εννοεί την παλαιστινιακή μαντήλα, την κεφίγια) στη γιορτή την πρωτοχρονιά ας πούμε, την ώρα που δε συζητάμε το γεγονός που έχει γίνει αυτό που έχει συμβεί στη Συρία και η κυβέρνηση πιάστηκε στον ύπνο. Αυτή τη στιγμή, η Τουρκία ενώ πριν από ένα μήνα δεν ήταν προνομιακός συνομιλητής της Αμερικής, έγινε προνομιακός συνομιλητής της Αμερικής, την ώρα που ο κύριος Μητσοτάκης δεν έχει τις προσβάσεις που χρειάζεται αυτή τη στιγμή, για να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα. Αυτά με ανησυχούν πολύ περισσότερο από το να κάτσουμε να κάνουμε ονοματολογία για την προεδρία».
Τι σχέση έχει ο φάντης, με το ρετσινόλαδο; Αυτό ακριβώς. Κατ' αρχάς, να δούμε πώς έχουν τα πράγματα: η Τουρκία δεν ανέτρεψε τον Άσαντ επειδή έγινε προνομιακός συνομιλητής με τις ΗΠΑ. Η Τουρκία απλώς εκμεταλλεύτηκε την πρόθεση του Ντόναλντ Τράμπ να απεμπλακεί από κάθε μέτωπο σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Ας υποθέσουμε ότι με κάποιον τρόπο, γνώριζε η Ελλάδα το τι προτίθεται να κάνει ο Ερντογάν στη Συρία. Τι ακριβώς υποστηρίζει ο κύριος Γερουλάνος; Ότι θα έπρεπε να αποστείλουμε στράτευμα στη Συρία, για να υπερασπιστεί τον Μπασάρ αλ Άσαντ; Ή μήπως, ότι με κάποιον μαγικό τρόπο θα άλλαζε την απόφασή του ο Τραμπ για πλήρη απεμπλοκή;
Οι δε κατηγορίες προς τον πρωθυπουργό, ότι «δεν έχει τις προσβάσεις» στον Αμερικανό πρόεδρο «για να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα», είναι απλώς αστείες. Εκτός κι αν πιστεύει ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης -με αυτή τη φανταστική ευφράδεια και ιδίως την προφορά της αγγλικής γλώσσας-, θα είχε «μαγέψει» τον Ντόναλντ Τραμπ. Αστειότητες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει τον Αμερικανό πρόεδρο και έχει τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με όλους τους ελληνοαμερικανούς Γερουσιαστές, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς. Και αυτό είναι που μετρά ακόμη περισσότερο. Αλλά το ΠΑΣΟΚ όπως φαίνεται, έχει ξεκινήσει την «σανοπώληση» a la ΣΥΡΙΖΑ.
Συρία δια μέσω... Παλαιστίνης
Στο σχόλιο του δημοσιογράφου, ότι δεν είχε ακούσει κάποιον από το ΠΑΣΟΚ να λέει κάτι σχετικό για τη Συρία, ο κύριος Γερουλάνος είπε ότι «κάνετε πολύ μεγάλο λάθος. Λέγαμε κάτι άλλο πολύ συγκεκριμένο. Αυτό που είχαμε πει και το οποίο θα είχε οδηγήσει στο να έχουμε μια άλλη στάση στα πράγματα, είναι προφανώς (ότι) έπρεπε να καταδικάσουμε την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Αλλά αυτό δε σημαίνει ποτέ, ότι σταματάς να μιλάς με όλες τις πλευρές. Ο κύριος Μητσοτάκης έχει αναιρέσει μια πολιτική, η οποία έχει ξεκινήσει από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ακολουθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις. Ανελλειπώς, μέχρι και τον κύριο Μητσοτάκη, στο ότι βεβαίως καταδικάζουμε τέτοιου είδους ενέργειες -όπως και την εισβολή της Ρωσίας γιατί είναι ενάντια στα συμφέροντα της Ελλάδας-, αλλά κρατάμε πάντα επαφή προς όλες τις κατευθύνσεις και λειτουργούμε ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ τους. Αυτή ήταν πάντα η δύναμη της Ελλάδας και αυτή την έχει απολέσει ο κύριος Μητσοτάκης. Και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στη Συρία, είναι επειδή δεν είχαμε τα αυτιά μας, επάνω στις ράγες του τρένου».
Είναι προφανές ότι τα όσα λέει ο κύριος Γερουλάνος, είναι παντελώς άσχετα με τα όσα έγιναν στη Συρία. Και προφανώς, ουδένα αποτέλεσμα θα είχαν αποφέρει. Αξίζει όμως να δούμε λίγο καλύτερα, τι λέει -δια του Παύλου Γερουλάνου- το ΠΑΣΟΚ, αναφορικά με την Παλαιστίνη. Κατ' αρχάς, η αντίληψη ότι «πρέπει να τα έχουμε καλά με την Παλαιστίνη, διότι τα συμφέροντα του ελληνισμού -δηλαδή το Κυπριακό- το επιτάσσουν», είναι παντελώς εσφαλμένη. Αυτό το δόγμα, πράγματι υπάρχει από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Και το οποίο δόγμα βασίζεται σε ένα τεράστιο ψέμα: ότι αφορά τα συμφέροντα του ελληνισμού. Ο μόνος λόγος, για τον οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε «κολλητιλίκια» με τον Γιασέρ Αραφάτ, είναι επειδή ο Γιασέρ Αραφάτ στήριξε το ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, επί δικτατορίας. Η στήριξη δεν ήταν μονάχα οικονομική, αλλά αφορούσε μέχρι και την εκπαίδευση σε πολεμικά γυμνάσια, για τα στελέχη του ΠΑΚ (Καθημερινή, 30/10/2023).
Ο Ανδρέας Παπανδρέου «ξεχρέωνε προσωπικό γραμμάτιο» και το βάφτισε ως «τα συμφέροντα του ελληνισμού». Καλό θα είναι να τελειώσει αυτό το παραμύθι. Και επιμένουμε ότι περί παραμυθιού πρόκειται, διότι το έχουν αποδείξει οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι: από τη συμμετοχή τους σε στρατιωτικές ασκήσεις της Τουρκίας στα κατεχόμενα της Κύπρου, μέχρι και στην αναφορά της Κύπρου ως «ελληνική διοίκηση της Νότιας Κύπρου», μόλις τον περασμένο Μάιο (22/4/2024). Μπορεί μετέπειτα ο Αμπάς να έβγαλε διορθωτική δήλωση, αλλά είναι ενδεικτικό των προθέσεων των Παλαιστινίων. Και το καλύτερο όλων; Η συγκεκριμένη δήλωση είχε βγει για να πιέσει την Ε.Ε., κατονομάζοντας ποια κράτη-μέλη της Ε.Ε. αναγνωρίζουν ήδη την ύπαρξη του Παλαιστινιακού κράτους, στα οποία συγκαταλέγεται και η Κύπρος! Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο, ότι και σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης -από το Κάιρο όπου και βρίσκεται-, έκανε εκ νέου δήλωση υπέρ της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα και ταυτοχρόνως, για την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων. Διότι αφενός, αυτό επιτάσσει η διεθνής νομιμότητα και γιατί αφετέρου, αυτό είναι το σωστό.
Τι Λοζάνη, τι Κοζάνη
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου, εάν ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να ξέρει ότι θα γίνει η ανατροπή του καθεστώτος στη Συρία, ποιος θα αναλάβει ΠΘ, για να έχει επαφές μαζί του, ο κύριος Γερουλάνος είπε ότι «θα έπρεπε να έχει πολύ καλύτερες επαφές στη Μέση Ανατολή, στους Κούρδους, σε μια σειρά από θέματα, τα οποία τυχαίνει να τα ξέρω. Διότι θυμάμαι -και μιας που λέμε για τον Κώστα Σημίτη-, η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη -και με τον Γιώργο Παπανδρέου ως υπουργό Εξωτερικών θυμίζω-, ήταν αυτή η οποία ήταν η τελευταία στη Γιουγκοσλαβία δίπλα στον κύριο Μιλόσεβιτς και η πρώτη δίπλα στον κύριο Κοστούνιτσα. Βλέπετε εσείς κάτι τέτοιο σε ό,τι αφορά τη Μέση Ανατολή σήμερα; Όχι (...) γιατί είμασταν εκεί; Γιατί φοβόμασταν αλλαγή συνόρων. Και τώρα έχουμε αλλαγή συνόρων στη Συρία και μας έχει πιάσει στον ύπνο».
Η καλύτερη απάντηση έρχεται από τους στίχους του άσματος «τι Λοζάνη, τι κοζάνη», του -κατά σύμπτωση- Κύπριου τραγουδιστή Μιχάλη Βιολάρη. Προφανώς, ουδεμία ομοιότητα υπάρχει στα γεγονότα των Βαλκανίων κατά τη δεκαετία του 90, με τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή τριάντα χρόνια αργότερα. Το μοναδικό συμπέρασμα που εξάγεται, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ βλέπει ότι εξαντλείται δημοσκοπικά το «καύσιμο» της επανεκλογής του Νίκου Ανδρουλάκη και προσπαθεί «με νύχια και με δόντια» να στήσει το αφήγημα της «σοβαρής και υπεύθυνης αντιπολίτευσης», κάνοντας κριτική στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Προφανώς, το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, δεν είναι επαρκώς καταρτισμένο στα γεωπολιτικά δρώμενα, οπότε θεωρούν στο ΠΑΣΟΚ ότι με σοβαροφανείς αναλύσεις περί των θεμάτων, θα καταφέρουν να πείσουν τους «αδαείς» ότι είναι πράγματι υπεύθυνοι και σοβαροί. Το γεγονός όμως, ότι επιλέγουν να το παίξουν «σοβαροί και υπεύθυνοι», λέγοντας τόσο χοντροκομμένες αρλούμπες, επάνω στις γεωπολιτικές εξελίξεις και την Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας, απλώς αποδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί με αξιώσεις να γίνει ο επόμενος «εθνικός παπατζής», μετά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αιδώς, σύντροφοι της Χαριλάου Τρικούπη. Αιδώς.
