Η πολιτική σκηνή της χώρας βρίσκεται σε αναβρασμό, με τη «μάχη του Κέντρου» να αναδεικνύεται σε κεντρικό ζήτημα μετά τον θάνατο και την κηδεία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Αν και η Προεδρία της Δημοκρατίας δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες του εκλογικού σώματος, οι συζητήσεις γύρω απ' αυτήν αποκτούν νέα σημασία, επηρεάζοντας τον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων.
Η παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη
Η κηδεία του Κώστα Σημίτη αποτέλεσε μέγα πολιτικό γεγονός, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αξιοποιεί την περίσταση για να ενισχύσει το προφίλ του. Η απουσία άλλων πρώην πρωθυπουργών, όπως οι Αλέξης Τσίπρας, Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής, του έδωσε την ευκαιρία να εμφανιστεί ως ο κύριος εκφραστής του πολιτικού σεβασμού και της θεσμικής ευθύνης.
Ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε με σεβασμό στα επιτεύγματα του Σημίτη, όπως η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και της Κύπρου στην Ε.Ε., τονίζοντας τη μεθοδικότητα και την υπευθυνότητα που χαρακτήριζαν τη διακυβέρνησή του. Παράλληλα, η αποφυγή αναφοράς στον «εκσυγχρονισμό» φάνηκε να εξυπηρετεί τη στρατηγική του, καθώς προτίμησε να επικεντρωθεί σε στοιχεία που υπερβαίνουν τα κομματικά σύνορα.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης
Στον αντίποδα, το ΠΑΣΟΚ φάνηκε αμήχανο αποφεύγοντας να αναδείξει τα θετικά στοιχεία της πρωθυπουργίας Σημίτη, φοβούμενο την αναβίωση παλαιών πολιτικών αντιπαραθέσεων. Η εσωτερική διχογνωμία, όπως η αντιπαράθεση μεταξύ της Άννας Διαμαντοπούλου και του Παύλου Γερουλάνου για την επικοινωνιακή στρατηγική, ανέδειξε τις δυσκολίες του κόμματος να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της συγκυρίας.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, παρά τη ρητορική του για τον κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτικής Σημίτη και την ανάγκη προοδευτικού εκσυγχρονισμού, δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις. Η επικέντρωση σε ζητήματα όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, αν και σημαντικά, έδωσε την αίσθηση ότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει εγκλωβισμένο σε δευτερεύοντα θέματα.
Απών ο ΣΥΡΙΖΑ
Η Κουμουνδούρου έμεινε ουσιαστικά εκτός του πολιτικού διαλόγου, με τον Αλέξη Τσίπρα να περιορίζεται σε μια ουδέτερη δήλωση λόγω ασθένειας. Το κενό αυτό επέτρεψε στον Κυριάκο Μητσοτάκη να κυριαρχήσει στις εντυπώσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ψάχνει τρόπους να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική του στρεφόμενος προς τα αριστερά.
Η στρατηγική του Μητσοτάκη για το Κέντρο
Η απόφαση του πρωθυπουργού για την Προεδρία της Δημοκρατίας αναμένεται να στείλει σαφή μηνύματα προς το κεντρώο ακροατήριο. Οι αναφορές κορυφαίων στελεχών της Ν.Δ. στον Κώστα Σημίτη, όπως οι Παύλος Μαρινάκης και Κυριάκος Πιερρακάκης, ενίσχυσαν την εικόνα ενός κόμματος που αναγνωρίζει τη συμβολή του παρελθόντος.
Παράλληλα, η συζήτηση για το πώς η επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί να ενδυναμώσει τη διείσδυση της Ν.Δ. στο Κέντρο προκαλεί ανησυχία στη Χαριλάου Τρικούπη και την Κουμουνδούρου. Εάν ο Μητσοτάκης καταφέρει να δώσει ένα ισχυρό σήμα ενότητας και θεσμικής συνέπειας, τα δύο κόμματα θα βρεθούν σε δυσμενή θέση.
Είναι πασιφανές πως η «μάχη του Κέντρου» δεν αφορά μόνο την επικοινωνιακή διαχείριση, αλλά και τη δυνατότητα διαμόρφωσης πολιτικών που απαντούν στις σύγχρονες προκλήσεις. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική τους, καθώς η Ν.Δ. φαίνεται να αποκτά πλεονέκτημα σε έναν χώρο που θα κρίνει πολλά στις επόμενες εκλογές.
Το αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συνεχίσει να κερδίζει έδαφος ή αν θα προκύψουν ρήγματα από τα δεξιά του, μένει να φανεί. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα αποτελέσει καθοριστική στιγμή για το πολιτικό μέλλον της χώρας.
