Κατ’ αρχάς ευχόμαστε στον επικεφαλής του νέου πολιτικού σχήματος της Αριστεράς, στον Αλέξη Χαρίτση, καλή επιτυχία: Περισσότερο γιατί το πολιτικό σύστημα χρειάζεται μια σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση, παρά γιατί χρειάζεται ένα ακόμα αριστερό κόμμα, που οι διαφορές του από τον «μητρικό» ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδεολογικές.
Εάν ήταν, τότε η «Απόδραση των 11» θα είχε συντελεστεί πολύ πριν από την έλευση Κασσελάκη. Προφανώς είχαν λόγους και επιχειρήματα που συνόδευσαν την αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Στέφανος Κασσελάκης τον βρήκε τον Παύλο Πολάκη στην Κουμουνδούρου, δεν τον έφερε από το Μαϊάμι.
Αρα, από την αντιπολιτευτική στάση που θα τηρήσει το υπό ίδρυση κόμμα θα φανεί αν το «αντίγραφο» θα επικρατήσει του «πρωτοτύπου»: Εν προκειμένω οι «11» ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα εμφανιστούν ως αυθεντικοί εκφραστές της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Εκ πρώτης τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά ως προς την ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση του νέου σχήματος. Η δήλωση Τζανακόπουλου πως ο κ. Κασσελάκης «μετατρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ σ’ ένα σκληρό φιλελεύθερο κόμμα» είναι δηλωτική των προθέσεων των «11» να εμφανισθούν ως συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ και του «ηθικού πλεονεκτήματος» της «πρώτης φορά Αριστερά».
Συνεπώς και εφόσον η Αριστερά –ανεξάρτητα αν η ταμπέλα γράφει ΣΥΡΙΖΑ ή όποια άλλη ονομασία έχει το νέο σχήμα– επιμένει με ιδεοψυχαναγκαστικούς όρους να αντιμετωπίζει τον φιλελευθερισμό, έχει σημασία ποιος από τους δύο είναι περισσότερο ΣΥΡΙΖΑ;
