Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και η πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής με τις υπογραφές της συμμαχίας των άκρων – Βελόπουλος, Κωνσταντοπούλου, Νατσιός και βουλευτές του κόμματος Κασσελάκη– και τις αναφορές σε «εσχάτη προδοσία» προκάλεσαν… ευεξία στη Χαριλάου Τρικούπη. Τέτοια που κάποιοι «σύντροφοι» άρχισαν και την πλάκα στον Ανδρουλάκη.

Διότι πώς αλλιώς μπορούν να χαρακτηριστούν αυτά που λένε σχετικά με τον πρόεδρο –κραταιό– Νικόλα και τη στάση του στο θέμα της τραγωδίας των Τεμπών; Πώς δηλαδή να θεωρηθεί ότι το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη και της ομάδας του «βγαίνει κερδισμένο» από την όλη υπόθεση; Γιατί να πει κάποιος πως η μόνη «σοβαρή» πρόταση είναι του προέδρου Νίκου, αν όχι για να κάνει πλάκα;

Τι ακριβώς δηλαδή κέρδισε το ΠΑΣΟΚ με μια πρόταση που χαρακτηρίστηκε από νομικούς και συνταγματολόγους «εκτός πραγματικότητας» αναφορικά με τις κακουργηματικές πράξεις που θέλει να αποδοθούν στον Κώστα Αχ. Καραμανλή και τους υφυπουργούς του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών, αλλά και τις αναφορές στον Χρήστο Σπίρτζη;

Ποια είναι η σοβαρότητα όταν επικαλείται ένα άρθρο του Ποινικού Κώδικα το οποίο ουδεμία σχέση έχει με την υπόθεση ως προς τα πολιτικά πρόσωπα; Ποια άραγε είναι η σοβαρότητα όταν υποστηρίζει ότι αφού ζητείται η ποινική δίωξη των υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου πρέπει να ζητηθεί και για τον πολιτικό του προϊστάμενο;

Και τελικά ποια είναι τα κέρδη και τα οφέλη που καταγράφουν ΠΑΣΟΚ και Νίκος Ανδρουλάκης; Αν εννοεί κάποιος το 0,5% που ανεβαίνει σε κάποιες δημοσκοπήσεις και πηγαίνει από το 12% στο 12,5% σε συνδυασμό με τις πτωτικές τάσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου που έδειχνε να ξεφουσκώνει, τότε μάλλον στη Χαριλάου Τρικούπη είναι ακόμη μακριά νυχτωμένοι.

Αν μη τι άλλο, το επιβεβαιώνει ο μονίμως θυμωμένος αρχηγός που βγαίνει και καταγγέλλει ό,τι και αν συμβαίνει, παίζοντας ακόμη και με εθνικά θέματα. Η δε καταστροφολογία έχει χτυπήσει ταβάνι, με αποτέλεσμα να του γυρνούν την πλάτη και παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που κινούνται στον χώρο του κέντρου. Ακόμη και να ανέβει λίγο ακόμη, όμως, είναι αυτός λόγος για να μιλούν και να γράφουν κάποιοι για… ανάκαμψη;

Ειδικά όταν γύρω τους γίνεται χαμός, ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει ακόμη και με νέα διάσπαση, η ΝΔ βρίσκεται στο μισό της δεύτερης θητείας της και ο χώρος της Κεντροαριστεράς είναι διαλυμένος. Πώς να θριαμβολογήσει κάποιος όταν το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεκολλήσει από ένα ποσοστό που φτάνει το πολύ –με τα σημερινά δεδομένα– στο 14% και ο αρχηγός του δεν μπορεί να καταγράφει ένα διψήφιο ποσοστό στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός;

Οπότε, σύντροφοι, αφήστε την πλάκα με τον αρχηγό σας, διότι στο τέλος τα πιστεύει και δηλώνει και έτοιμος να κυβερνήσει…