Οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα τη Δευτέρα το απόγευμα ότι τελικά φταίει το ΠΑΣΟΚ που δεν πίστεψε στην απλή αναλογική και πανηγύρισε «περισσότερο και από τους νεοδημοκράτες την ιστορική νίκη της Δεξιάς» είναι δηλωτικές ενός και μόνο πράγματος: Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει και κινείται μόνος του σε ένα παράλληλο σύμπαν που για όλα φταίνε μόνιμα οι άλλοι.
Εχω γράψει εκατοντάδες φορές όλα αυτά τα χρόνια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξαρχής υπερεκτιμήθηκε. Και αυτό έγινε λόγω του πολιτικού αναστήματος που προσδόθηκε «με το καλημέρα» στον Αλέξη Τσίπρα από το τότε πολιτικό σύστημα και τα περισσότερα media. Ενα ανάστημα που
–όσο κι αν ήταν– την Κυριακή εξαϋλώθηκε εντελώς.
Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει ένας λούμπεν αχταρμάς προσώπων και ιδεολογιών. Ενα πολιτικό μόρφωμα χωρίς στόχευση και όραμα που επιχείρησε να ασκήσει πολιτική όχι με βάση την πραγματικότητα και τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά με βάση την
εμμονική ιδεοληψία που εδώ και χρόνια κουβαλά.
Η υποτίμηση της κοινωνίας
Διαβάζω ως ανάγνωση της εκλογικής συντριβής ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει ακόμα την ανακολουθία λόγων και έργων του 2015 και ο λαός τον τιμωρεί σκληρά». Διαφωνώ εν μέρει. Ναι, πληρώνει και αυτό. Θεωρώ, ωστόσο, ότι το μείζον που χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι, πρώτον, η αναίσχυντη διαστροφή της πραγματικότητας, το γεγονός δηλαδή ότι θεώρησε βλακωδώς ότι η κοινωνία είναι ηλίθια και αυτός έξυπνος και πονηρός, και, δεύτερον, το νταηλίκι και η μαγκιά των στελεχών του. Ως προς το πρώτο, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:
Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά ποτέ πολλούς για πολύ. Ως προς το δεύτερο, κανένας δεν ανέχεται νταήδες. Κυρίως διότι αισθητικώς είναι αποκρουστικοί σαν θέαμα. Δευτερευόντως διότι το (πολιτικό, έστω) bullying και η εκδήλωσή του είναι ψυχοπαθολογική συμπεριφορά που χρήζει ιατρικής βοηθείας. Εν ολίγοις, η κοινωνία αντιμετώπισε το όλον θέμα «ΣΥΡΙΖΑ» ως νοσηρό φαινόμενο και αυτό είναι το κύριο που αποδείχθηκε στην κάλπη.
Αλέξης για κλάματα (Ι)
Στις 2 Μαΐου, ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του, δήλωνε αυτολεξεί ότι «θα εκπλαγείτε θετικά με την κυβέρνηση που θα σχηματίσω. Η αριστεία έχει μετατοπιστεί σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση προς τα εμάς». Στην ίδια συνέντευξη μάλιστα διαφήμιζε τις υποψηφιότητες του καθηγητή Ιατρικής Γρηγόρη Γεροτζιάφα και της ηλεκτρολόγου μηχανολόγου Διάνας Βουτυράκου.
Τελικά, μετά την καταμέτρηση των ψήφων τόσο ο Γεροτζιάφας όσο και η Βουτυράκου, μένουν εκτός Βουλής. Ο λόγος; Διότι το κομματικό σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ στήριξε Κατερίνα Νοτοπούλου στη Θεσσαλονίκη και ξάδελφο Γιώργο Τσίπρα στη Δυτική Αττική. Αλλως ειπείν, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να «ρίξουν μαύρο» στα μεταγραφικά πουλέν του Αλέξη.
Αλέξης για κλάματα (ΙΙ)
Σας έχω ανταπόκριση από την καταμέτρηση στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στον λεγόμενο Β1 Βόρειο Τομέα. Εκεί λοιπόν, σχεδόν στο 94% της ενσωμάτωσης, ο Κώστας Ζαχαριάδης δίνει τη μάχη των μαχών για να περάσει τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η οποία, ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, προηγείται για 20-30 ψήφους, για να μπει στη Βουλή.
Ωστόσο, το συγκλονιστικό είναι άλλο: Ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ένας υποψήφιος που –κατά δήλωση Αλέξη Τσίπρα είχε αποσυρθεί άρον άρον από την εκλογική μάχη– λαμβάνει μέχρι στιγμής 3.200 σταυρούς. Τα δε άκυρα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων της συγκεκριμένης περιφέρειας (που θα αλλοίωναν το πανελλήνιο εκλογικό αποτέλεσμα…) κινούνται στα ίδια επίπεδα με το 2019 (2,4%).
Το σπίτι με τους γυάλινους τοίχους
Για χρόνια, η Αριστερά κυριαρχούσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πρώτο κόμμα που έστησε κομματικό στρατό προπαγάνδας στο Διαδίκτυο. Λόγω του τρόπου λειτουργίας των social media και του αλγορίθμου με τον οποίο αυτά δουλεύουν, ο χρήστης βλέπει μπροστά του περιεχόμενο που τον ενδιαφέρει. Εάν πχ. εγώ λιβανίζω ολημερίς τον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, ο αλγόριθμος μου εμφανίζει συναφές περιεχόμενο με το ΚΚΕ.
Κατά αυτόν τον τρόπο, είχαν δημιουργήσει ένα echo chamber και οι απόψεις τους δεν είχαν κανενός είδους αντίλογο. Οτιδήποτε διαφορετικό κατάφερνε και εισέβαλλε στα στεγανά τους, είτε δεχόταν ανηλεή επίθεση είτε αποκλεισμό (block). Τα χρόνια πέρασαν και λόγω της ραγδαίας διείσδυσης της τεχνολογίας, αλλά και του εγκλεισμού που επέβαλε ο Covid, απλός κόσμος έκανε μαζικά λογαριασμούς στα social media. Aρχισαν να είναι όλο και πιο ενεργοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Και ενώ συνέβαινε αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε εγκλωβισμένος στο «μόνος τα λέω, μόνος μου τ’ ακούω», αδυνατώντας να ελέγξει την κατάσταση – ορθότερα: δεν κατάλαβε καν ότι η κατάσταση ξέφυγε. Κι όσο εκείνοι νόμιζαν ότι όλα είναι υπό έλεγχο, η πραγματική μεσαία τάξη, η σιωπηλή πλειοψηφία της μεγαλύτερης κοινωνικής ομάδας της χώρας, πέρασε κάτω από τα ραντάρ, χωρίς το κόμμα να τους πάρει καν χαμπάρι.
Αντιθέτως, πίστευαν ότι ελέγχουν απολύτως την κατάσταση με το να αναμασούν γελοία αφηγήματα για το μεταναστευτικό, για την οικονομική κρίση, για τα Τέμπη, για τη Μαρέβα, για τη θνησιμότητα στον κορoνοϊό, τις υποκλοπές, τη «λίστα Πέτσα» κ.λπ. κ.λπ. Πράγματα δηλαδή που δεν μπορούν ούτε κατ’ ελάχιστο να επηρεάσουν έναν άνθρωπο που έχει στοιχειώδη γνώση της κατάστασης. Και κάπως έτσι, πλειοψηφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγινε ο κανονικός μέσος άνθρωπος. Και μάλιστα σε τέτοια διάσταση που ακόμα και αυτός ο «πανίσχυρος μηχανισμός» δεν το πήρε καν χαμπάρι. Εξ ου και η
παγωμάρα των 20 μονάδων της διαφοράς.
