Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δηλώσει πως δεν γνώριζε ότι ως αρχηγός κόμματος δεν μπορεί να είναι ιδιοκτήτης εταιρειών της αλλοδαπής, πολύ περισσότερο εταιρειών όπως αυτές που έχει στην κατοχή του. Είπε μάλιστα πως θα τις πουλήσει αν πρέπει και θα ρωτήσει τους δικηγόρους του.

Πρώτα απ' όλα ο διευθυντής του γραφείου του είναι δικηγόρος και μάλιστα είναι εκ το ένα εκ των δύο προσώπων που τον έφεραν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το άλλο είναι ο Παύλος Πολάκης. Ως εκ τούτου, θα έπρεπε να έχει γνώση ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως και τώρα που το γνωρίζει δεν ξέρουμε τι έχει κάνει ακριβώς. Ούτε φυσικά σε πόσες και ποιες εταιρείες εμπλέκεται.

Μέχρι χθες γνωρίζαμε για μια εταιρεία: αυτήν που με κάποιον περίεργο τρόπο εμφανίσθηκε να δανειοδοτεί τα Μέσα Ενημέρωσης της Κουμουνδούρου, τώρα γνωρίζουμε για την ύπαρξη ακόμη μιας που έχει αντικείμενο το ψάρεμα… αστακών.

Εμφανίσθηκε ως εφοπλιστής και στη συνέχεια δήλωσε επιχειρηματίας. Έχει δηλώσει πως δεν χρειάζεται να εργαστεί ξανά στο μέλλον και προβαίνει σε αγορές όπως αυτή στο Κολωνάκι για κατοικία εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Ως εδώ καλά και μπράβο του που τα κατάφερε σε αυτήν την ηλικία.

Μόνο που ο Στέφανος Κασσελάκης αποφάσισε να γίνει πολιτικός και να ηγηθεί ενός κόμματος που έχει κάνει τον λαϊκισμό σημαία του. Έχει επιτεθεί σε όλους τους πολιτικούς αντιπάλους επιχειρώντας να τους κρεμάσει στα μανταλάκια, στοχοποιώντας οικογένειες, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι υπάρχουν ταξικές διαφορές, χρησιμοποιώντας ακραία τοξικές λογικές.

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να απαντήσει. Με σαφήνεια. Και χωρίς να πετά την μπάλα στην εξέδρα. Έχοντας ανοίξει τον ασκό του Αιόλου προκειμένου να πετιέται προς όλες τις κατευθύνσεις η λάσπη που ανακατεύει, δεν μπορεί να λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ακόμη και αν πουλήσει τις εταιρείες του, ο Στέφανος Κασσελάκης καλό θα ήταν να ενημερώσει ποιες και πόσες είναι τελικά.

Βέβαια μπορεί η καθυστέρηση στις ενέργειές του να συνδέεται με το γεγονός ότι δεν ξέρει πού θα βρίσκεται μετά τις ευρωεκλογές. Αφού κινδυνεύει να μείνει και χωρίς κόμμα και χωρίς εταιρείες και να τραγουδά τον γνωστό στίχο από το τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου: «Τα καράβια μου καίω…»