Λίγο δύσκολο να πίστεψε ποτέ ο Κούντερα ότι θα συνδεθεί το όνομά του με μία προσωπικότητα τύπου Κασσελάκη, αλλά είμαστε λίγο «ευφάνταστοι» στο «Μανιφέστο» και η σύνδεση αυτή είναι εφικτή!
Στην «Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» η Τερέζα ζηλεύει την ημέρα και τη νύχτα ξυπνά μεταμφιεσμένη σε όνειρα. Στη μακριά της πορεία συνοδεύεται απ' τον άντρα της, τον Τόμας, μισό Δον Ζουάν, μισό Τριστάνο, που είναι διχασμένος ανάμεσα στον έρωτά του για εκείνη και στους ακατανίκητους πειρασμούς του. Η μοίρα της Σαμπίνα, μιας από τις ερωμένες του Τόμας, απλώνει το νήμα της αφήγησης σε όλον τον κόσμο. Έξυπνη, όχι συναισθηματική, εγκαταλείπει τον Φραντς, τον μεγάλο έρωτά της στη Γενεύη, και κυνηγάει την ελευθερία της από την Ευρώπη στην Αμερική, για να μην μπορέσει στο τέλος να βρει παρά την «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι».
Ο Κούντερα λοιπόν με την τέχνη του παράδοξου, που τον διακατέχει, θέτει τα βαριά ερωτήματα προς απάντηση:
Ποια αρετή -βαρύτητα ή ελαφρότητα- ανταποκρίνεται καλύτερα στην ανθρώπινη μοίρα;
Και πού σταματάει το σοβαρό για να παραχωρήσει τη θέση του στο επιπόλαιο, και αντιστρόφως;
Η βαρύτητα και η ελαφρότητα
Μεταξύ αυτού του μεγάλου διλήμματος, της βαρύτητας και της ελαφρότητας, κινείται και ο εξ Αμερικής ερχόμενος Στέφανος Κασσελάκης.
Ας πάρουμε όμως τα δεδομένα από την αρχή.
Η κατάθεση της υποψηφιότητας του κ. Κασσελάκη έγινε με ντόρο. Ξεκίνησε την προεκλογική του καμπάνια υποσχόμενος πολλά, ειδικά για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ. Αμερικανοθρεμμένος, με σπουδές, με εργασιακή εμπειρία, άνθρωπος της αγοράς κι όλα αυτά σε ηλικία 35 ετών.
Πλήρες το πακέτο. Ένας νέος Τσίπρας, αλλά σε αντίθεση με τον Αλέξη, μορφωμένος και έχοντας δουλέψει στη ζωή του. Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν ανάλογη, καθώς δημοσιογραφικά, αυτή η ξαφνική εκτίναξη δεν μπορούσε να μείνει απαρατήρητη.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος», το οποίο ο ίδιος διέψευσε, ο Στέφανος Κασσελάκης απολύθηκε ως Bad Performer (είχε δηλαδή κακή επίδοση στη δουλειά του) από την Goldman Sachs. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι δεν απολύθηκε από την Goldman Sachs, κάτι που συνέβη τον Οκτώβριο του 2014, όπως και ότι δεν απομακρύνθηκε από την εταιρεία που, όπως λέει ο ίδιος, ίδρυσε, ενώ δεν απαντά το παραμικρό για την ολοκλήρωση της δίκης του πατέρα του και του αδελφού του για απάτη σε βάρος της εταιρείας τους που έγινε με εξωδικαστικό μηχανισμό.
Παραδικαστικό κύκλωμα
Στη συνέχεια και σε συνέντευξη στον Νίκο Ευαγγελάτο, ο Στέφανος απάντησε και στο ζήτημα του παραδικαστικού κυκλώματος για τον πατέρα του λέγοντας:
«Ο πατέρας μου ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια με αυτήν την υπόθεση, πλέον έχει απαλλαγεί πλήρως. Ήμουν μικρός όταν έφυγε γι' αυτούς τους λόγους και δεν γνωρίζω πολύ καλά. Αλλά ξέρετε το παραδικαστικό κύκλωμα. Ξέρω πως υπήρχε εξωδικαστικός συμβιβασμός επειδή απέσυρε τις μηνύσεις ο αντίδικος.
Ο πατέρας μου εμπλέκεται σε ένα σύστημα μεταξύ δικαστικών και δικηγόρων και εγώ παραμένω πολύ περήφανος γι’ αυτόν. Αντί να ασχολείστε με το τι γίνεται στην Ελλάδα, όπου ο πρωθυπουργός δεν έχει έρθει εδώ, ασχολείστε με κάτι που αφορούσε τον πατέρα μου. Υπήρξε ένα παραδικαστικό κύκλωμα που κατέστρεψε ζωές. Δεν μπορεί ένας επιχειρηματίας να βρει το δίκιο του χωρίς κονέ στην Ελλάδα».
Αναλύσεις περιττές, έκαστος ό,τι καταλαβαίνει. Αρκετοί ικανοποιήθηκαν, αρκετοί θεώρησαν ότι είναι υπεκφυγές.
Η σκληρή ανακοίνωση του Δήμου Χανίων
Από την εκκίνηση της υποψηφιότητας Κασσελάκη, φάνηκε το δίλημμα της βαρύτητας και της ελαφρότητας. Η βαρύτητα του να ξεκινήσεις μια προεκλογική καμπάνια με βαρυσήμαντους συμβολισμούς αλλά και η ελαφρότητα του να παρακάμπτεις τον υπερκομματικό χαρακτήρα και τη σοβαρότητα του συμβολισμού.
Οι τάφοι των Βενιζέλων δεν είναι προς κομματική εκμετάλλευση, ανήκουν σε όλους τους Έλληνες και είναι κομμάτι της Ιστορίας τους. Αυτό τόνισε άλλωστε και ο Δήμος Χανίων. Δεν είναι ότι βλέπουμε πρώτη φορά τέτοιο πολιτικό φάουλ. Αλλά έχει μεγαλύτερη σημασία η εκκίνηση καμπάνιας. Δίνει περισσότερη έμφαση στο πολιτικό ποιόν.
«Είναι ένας τόπος ιστορικής μνήμης με ισχυρούς συμβολισμούς, συνδέεται με κορυφαίες στιγμές της κρητικής ιστορίας, με τους αιματοβαμμένους αγώνες των Κρητικών για την ελευθερία και την ένωση με την Ελλάδα, επελέγη από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο για τελευταία κατοικία του, ενώ σε αυτό το σημείο αναπαύεται και ο γιος του, Σοφοκλής» ανέφερε μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του Δήμου Χανίων.
Αποφυγή δημοσιογράφων
Το επόμενο δίλημμα βαρύτητας - ελαφρότητας είναι φυσικά η αποφυγή του Στέφανου να απαντήσει στην Ανθή Βούλγαρη. Η εύκολη κριτική εδώ είναι «έλα, μωρέ, επειδή γκρίνιαξε η Ανθή;» Όχι φυσικά. Η βαρύτητα είναι «ο αντισυστημικός που δεν δίνει δεκάρα για το κατεστημένο των δημοσιογράφων». Η ελαφρότητα, να βγαίνει στον Ευαγγελάτο και όχι στη Βούλγαρη. Και βάσει χρόνων και ονομάτων να πάμε, ποιος είναι πιο «κατεστημένο» στη δημοσιογραφία;
«Με φύτεψε ο Τσίπρας»
Κι άλλο βίντεο στη συνέχεια. Επικοινωνιακά άρτια καμπάνια για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν το συζητάμε, όμως πρέπει να ελέγχουμε και το περιεχόμενο (βαρύτητα - ελαφρότητα).
Ο κ. Κασσελάκης θέλησε να απαντήσει σε όσα ακούστηκαν για την περίπτωσή του. Ότι είναι φυτευτός εξ Αμερικής, ότι προωθεί συμφέροντα κ.λπ. κ.λπ. που θα ειπωθούν και είναι λογικό να ειπωθούν μπροστά στη θέα ενός ξαφνικού πολιτικού «τυφώνα». Εκεί ο Στέφανος απαντά το wanna be βαρύγδουπο «Με φύτεψε ο Αλέξης». Ο Στέφανος λοιπόν θέλησε να δώσει την αντίστοιχη βαρύτητα του ονόματος του Αλέξη Τσίπρα στην καμπάνια του. Δεν είδε όμως την αρκετά διακριτή ελαφρότητα του ανδρός που προσφάτως ηττήθηκε με 22 μονάδες. Εδώ όμως υπερισχύει η ελαφρότητα, γιατί στην πολιτική κάποιος κατεβαίνει γιατί από μόνος του θέλει να δώσει, όχι γιατί τον «φύτεψε» κάποιος. Γιατί έτσι επικρατεί το «φυτευτός» και το έχεις παραδεχθεί μόνος σου.
Η αστυνομική φρουρά
Όπως όλοι στη χώρα μας όσοι προβάλλονται ιδιαιτέρως, έτσι κι ο Στέφανος θέλησε τη φρουρά του. Κάτι που φυσικά ο ίδιος αρνήθηκε και διέρρευσε ότι του την έδωσε μόνο του το υπουργείο, αλλά φυσικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο, για να το κάνει αυτό το υπουργείο πρέπει να κατατεθεί αντίστοιχο αίτημα από εκείνον που απειλείται.
Η βαρύτητα που θέλησε να προσδώσει ήταν οι ομοφοβικές επιθέσεις και ο κίνδυνος για τη ζωή του. Όλη η ελαφρότητα, όμως, συμπυκνώνεται σε μία φράση που χρησιμοποίησε ο ίδιος στο Twitter: «Παραιτούμαι λοιπόν της αστυνομικής φρουράς που διέταξε η πολιτεία να μου διατεθεί (συνεχίζει το ψέμα, γιατί αν δεν αιτηθεί ο ίδιος δεν παίρνει πρωτοβουλία η πολιτεία). Και στο εξής τα ΜΜΕ που ρίχνουν λάσπη εναντίον μου για να στηρίξουν το σύστημα Μητσοτάκη, θα είναι υπεύθυνα για οτιδήποτε συμβεί σ’ εμένα και την οικογένειά μου».
«Ήμουν στην τουαλέτα»
Κλασικό δίλημμα βαρύτητας - ελαφρότητας, η «πάταξη» του παλαιοκομματισμού. Η αντίληψη ότι πρέπει να δώσεις νέα πνοή στην πολιτική «ξεμπερδεύοντας με το παλιό», όπως έλεγε και ο μέντορας το 2015. Στην παρουσία του στον Ευαγγελάτο λοιπόν ο Στέφανος είπε ότι ήταν στην τουαλέτα όταν μιλούσε ο Τζουμάκας. Η βαρύτητα στην περιφρόνηση των παλαιών πολιτικάντηδων, η ελαφρότητα στην… τουαλέτα!
Το σόου με τα νερά
Μετά τις πλημμύρες, ο Στέφανος βρέθηκε στις πληγείσες περιοχές και κουβαλούσε εμφιαλωμένα νερά. Μάλιστα το έκανε με βίντεο και φωτογραφίες. Τη στιγμή που «πατάσσει» τους παλαιούς πολιτικάντηδες, γίνεται νέος πολιτικάντης στη θέση τους. Βαρύτητα, ελαφρότητα.
Η Μακρόνησος
Και φτάνουμε πια στη Μακρόνησο. Το βίντεο που έφερε τον μεγαλύτερο «κρότο» στην προεκλογική καμπάνια του Στέφανου. Μέχρι τη διάσπαση έφτασαν οι σύντροφοί του. Πόση βαρύτητα προσπάθησε να δώσει στην καμπάνια του με αυτούς τους συμβολισμούς. Ακόμα και το γεγονός ότι ζήτησε από πρώην ναύαρχο και πρώην ΥΕΘΑ να είναι μαζί του, είχε κι αυτό την προσπάθεια βαρύτητας. Η αριστερή επανάσταση έχει και όπλα, όχι μόνο ρητορεία.
Η βαρύτητα, η Μακρόνησος. Η ελαφρότητα, η Μακρόνησος. Δύσκολο δίλημμα προς αντίληψη.
Για τη λήψη βίντεο στο νησί ο κ. Κασσελάκης χρειαζόταν άδεια που δεν πήρε από τον αρχαιολογικό σύλλογο, εξ ου και η αντίδραση της Κουτσούμπα. Η Μακρόνησος είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία. Και φυσικά δεν είναι ο τόπος που κόπηκε στα δύο η Ελλάδα μεταξύ δεξιών και αριστερών. Κεντρώος την είχε εφεύρει την ιδέα, για να μην ξεχνιόμαστε. Δεν παίζεις με τόσο ιδιαίτερους συμβολισμούς. Είναι υπερβολικοί. Εκεί ακριβώς φαίνεται και η ελαφρότητα. Η… αβάσταχτη!
«Γουστάρω»
Η βαρύτητα του αντισυστημικού και πάλι στην επιφάνεια. Αυτήν τη φορά, απέναντι σε δικαστικούς και δημοσιογράφους. Με μία λέξη. «Γουστάρω». Γουστάρεις τι ακριβώς, Στέφανε; Την ανατροπή των θεσμών με τρόπο που δεν επιτρέπουν οι θεσμοί. Επανάσταση δηλαδή. Άρα και επαναστάτης.
Η ελαφρότητα είναι στα υπόλοιπα. Πού δηλαδή; Στον λαϊκισμό. Πόσο εύκολο να πεις ότι δεν θα δώσω δεκάρα στα κανάλια, ενώ την ίδια στιγμή συντηρείς ως κόμμα δικά σου κομματικά ΜΜΕ, δηλωμένα και αδήλωτα (κομματικά); Πόσο εύκολο είναι να λες ότι γουστάρεις να ξεδοντιάσεις του δικαστές, όταν το κόμμα σου έκανε έναν ποινικό κώδικα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εγκληματιών; Πόσο εύκολο είναι να λες ότι θα γιατρέψεις τη Δικαιοσύνη, όταν ως αριστερός εκ πεποιθήσεως δεν μπορείς να ακούς τη λέξη ισόβια; Μήπως οι ιδέες είναι απλά ανάμεικτες και με μόνο στόχο την καρέκλα;
Αν οι ιδέες έχουν σημασία, τότε, ναι, γίνονται οράματα.
Και η Τερέζα, τη νύχτα ξυπνά μεταμφιεσμένη σε όνειρα, οράματα.
Και σε όλη της ζωή θα παραμείνει με τον πόλεμο, με τον αγώνα, με το δίλημμα:
Βαρύτητα - Ελαφρότητα.
Ποια αρετή, Στέφανε και Τερέζα, βαρύτητα ή ελαφρότητα, ανταποκρίνεται καλύτερα στην ανθρώπινη μοίρα;
Και πού σταματάει το σοβαρό, Στέφανε και Σαμπίνα, για να παραχωρήσει τη θέση του στο επιπόλαιο, και αντιστρόφως;
