Quo vadis, Σωκράτη Φάμελλε; Δεν ήξερες, δεν ρώταγες λοιπόν; Και ιδού το πώς σε αντιμετώπισαν. Προσπάθησαν να σε σπιλώσουν με επιθέσεις από trolls στο Διαδίκτυο, στοχεύοντας μάλιστα στην προσωπική σου ζωή. Μετά τα «στηλίτευσαν» αυτά δήθεν και, ακολούθως, ήρθε η καρατόμηση. Τυχαία ήταν όλα αυτά; Ηταν η επίθεση των trolls ο προάγγελος των όσων ακολούθησαν;
Είδατε, κυρίες και κύριοι, οι «σύντροφοι»; Εστησαν «γκιλοτίνες». Τελείως ΣΥΡΙΖΑ κατάσταση, αυτή είναι πλέον η κανονικότητά τους. Για αυτά όλα, βέβαια, ουδείς στην Κουμουνδούρου πρέπει να είναι περήφανος. Αλλά, τα περί ου ο λόγος είναι θέματα που πρέπει να επιλύσει ο ίδιος ο αριστερίστικος μπαξές, καθώς η εικόνα που βγάζει συνολικά προς τα έξω είναι αποκρουστική.
Από «εκκαθαρίσεις» άλλο τίποτα λοιπόν... Κάποιοι φαίνεται ότι θυμήθηκαν το Μπούλκες. Προτού ανέλθει στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταστεί μια μάζωξη λιμασμένων συνιστωσών, που καβαλικεύοντας το αντιμνημονιακό κύμα ανήλθαν στην εξουσία. Τα όσα «ανθρωποφαγικά» συμβαίνουν σήμερα δεν εκπλήσσουν πολλούς. Αλλωστε, τους ζήσαμε... Για τη ριζοσπαστική Αριστερά μιλάμε, που συνιστά τον χειρότερο εχθρό, μεταξύ άλλων, και του ίδιου του εαυτού της.
Στον ιδεολογικοπολιτικό αυτόν χώρο των αψιών, λοιπόν, ο Σωκράτης Φάμελλος προσπάθησε να δώσει μια άλλη –αστική– νότα. Αλλά, φευ... Ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και για όσο καιρό κρατούσε τα ηνία και όσο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στη μετάβαση, προσέδωσε για κάποιο διάστημα αέρα πολιτικής ευπρέπειας. Ο πρώην υπουργός, βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης και μηχανικός Σωκράτης Φάμελλος, πλήρωσε και πληρώνει ακριβά το ότι έβαλε πλάτη σε μια δύσκολη συγκυρία στο κόμμα του, το οποίο είχε βγει πολύ λαβωμένο από μια βαρύτατη και ταπεινωτική ήττα.
Αχαριστία; Φυσικά, αλλά για την Αριστερά μιλάμε ούτως ή άλλως. Υπολόγισε ο Σωκράτης Φάμελλος χωρίς την «υπόγα», δηλαδή χωρίς το σύστημα εκείνο που επί χρόνια βυσσοδομούσε και βυσσοδομεί ανενόχλητο στην Κουμουνδούρου, κάνοντας τις βρομοδουλειές μερικών - μερικών. Εκεί, οι «δίκες της Μόσχας» πραγματοποιούνται, να ξέρετε, διαδικτυακά.
Τι κι αν στήριξε ο Σωκράτης Φάμελλος τον Στέφανο Κασσελάκη σε κρίσιμες φάσεις, όταν ο αμφισβητούμενος σήμερα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να βρει τον βηματισμό του; Τι κι αν λειτούργησε «πυροσβεστικά»; Και τι περίμενε ο πολιτικός με την προϊστορία στην ΚΝΕ αλλά συνάμα και με το αστικό προφίλ, από ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπου ο μηδενισμός και η αποϊεροποίηση των πάντων δημιουργεί έκρυθμες καταστάσεις;
«Εγώ από το λύκειο ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με την ΚΝΕ και με την Αριστερά», είπε μιλώντας στον συνάδελφο Νίκο Οικονόμου και στην εφημερίδα «Μακεδονία» τον Απρίλιο του 2022. Και πρόσθεσε πως «για τη δική μας τη γενιά τότε ήταν έντονη η πολιτικοποίηση, δηλαδή τη δεκαετία του ’80. Είχε μαζικούς όρους στην κοινωνική λειτουργία. Η συλλογικότητα δεν είχε απαξιωθεί και ήταν ακόμη κάτι θετικό, έβρισκες δρόμο και για τον εαυτό σου μέσα στη συλλογικότητα και δεν είχε κυριαρχήσει η ατομική λύση. Στα πανεπιστήμια υπήρχε ακόμη ζωντάνια και αναπνοή μέσα στους συλλόγους, συμμετοχή στις φοιτητικές εκλογές, στα συνδικάτα και γενικά παντού στην κοινωνία η συλλογικότητα ήταν κάτι ακόμη θετικό».
Αναφερόμενος, δε, στην οικογένειά του, ο Σωκράτης Φάμελλος ανέφερε στον Νίκο Οικονόμου πως «οι γονείς είχαν εκείνα τα χρόνια μια αγωνία και ένα τεράστιο μεράκι για να προχωρήσουν τα παιδιά τους, να προκόψουν. Νομίζω ότι αυτό ήταν η καλύτερη λέξη που έμαθα και από τους παππούδες μου και από τους γονείς μου. Προκοπή σημαίνει να είσαι δίκαιος και να δουλεύεις. Αυτά τα δύο μόνο σε νεοελληνική λέξη υπάρχουν».
Η διάβρωση των ηθών και ο ενστερνισμός μηδενιστικών τάσεων –με διαχρονικό πρωτεργάτη την Αριστερά– οδηγεί σε παρακμιακές καταστάσεις και σε «ανθρωποφαγία» σε δημόσια θέα, μέσα στο στρατόπεδο της «προόδου»...
