Με την κατάθεση του υπουργού Επικρατείας Άκη Σκέρτσου συνεχίστηκε η δίκη σε δεύτερο βαθμό των δύο πρώην κουκουλοφόρων προστατευόμενων μαρτύρων της σκευωρίας Novartis.
Ο κ. Σκέρτσος κλήθηκε να καταθέσει έπειτα από πρόταση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς την επίμαχη περίοδο είχε υπηρετήσει ως διευθυντής του υπουργικού του γραφείου. Όπως τόνισε, δεν είχε ποτέ προσωπική εικόνα για το συγκεκριμένο πρόγραμμα ούτε γνώση των συναντήσεων του τότε υπουργού, επισημαίνοντας όμως ότι η επαφή στελεχών της κυβέρνησης με θεσμικούς φορείς αποτελεί «απολύτως θεσμικό μέρος των καθηκόντων τους».
Ο υπουργός υπερασπίστηκε την πρακτική των συναντήσεων με εκπροσώπους της αγοράς, σημειώνοντας: «Το να συναντά ένας υπουργός εκπροσώπους συνδέσμων –όπως ήταν ο Φρουζής, πρόεδρος του ΣΦΕΕ– είναι απολύτως θεσμικό και δεν υποδηλώνει σε καμία περίπτωση χρηματισμό, όπως κατέθεσαν οι ψευδομάρτυρες».
Παράλληλα, χαρακτήρισε την πολιτική στοχοποίηση στελεχών στην υπόθεση Novartis «μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές στην ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας», υπενθυμίζοντας ότι τότε το ελληνικό Δημόσιο όφειλε περίπου 6,5 δισ. ευρώ σε φαρμακευτικές εταιρείες και ασφαλιστικούς φορείς, χωρίς να διαθέτει επαρκείς μηχανισμούς ελέγχου των δαπανών.
Ο κ. Σκέρτσος στάθηκε ιδιαίτερα στον ρόλο του Γιάννη Στουρνάρα, τονίζοντας ότι όταν ανέλαβε το 2012 το υπουργείο Οικονομικών, «εκλήθη ως μη πολιτικό πρόσωπο να υλοποιήσει δεσμεύσεις του πρώτου και δεύτερου μνημονίου», όπως ο συμψηφισμός και η αποπληρωμή οφειλών προς φαρμακευτικές εταιρίες – διαδικασίες ήδη αποφασισμένες και νομοθετημένες.
«Το να κατηγορείται ότι χρηματίστηκε για να εφαρμόσει μια απόφαση που είχε ήδη ληφθεί είναι αστείο», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «δεν έχει λογική να δωροδοκηθεί κάποιος που δεν έχει αρμοδιότητα λήψης απόφασης».
Κλείνοντας την κατάθεσή του, ο υπουργός τόνισε τη δική του προσωπική εμπιστοσύνη στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος: «Ο Γιάννης Στουρνάρας είναι ένας βαθιά έντιμος άνθρωπος και πατριώτης. Η χώρα τού οφείλει πολλά. Δεν μπορώ να αποδεχθώ οποιαδήποτε αμφισβήτηση του ήθους του».
