Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, χάριν συντομίας ΣΕΦ, πλέει από χθες στα πελάγη της αδιαφορίας των ιθυνόντων που το άφησαν στη τύχη του ή, για να λέμε τα πράγματα ως έχουν, δεν το άφησαν να κάνει την τύχη του και να περιέλθει στην ευθύνη της ΚΑΕ Ολυμπιακός, όπως ακριβώς το ΟΑΚΑ (το γήπεδο του μπάσκετ) περιήλθε στον Παναθηναϊκό.

Γιατί μην έχετε καμία αμφιβολία ότι εφόσον το χρόνιο αίτημα των αδελφών Αγγελόπουλου είχε βρει ανταπόκριση και ο Ολυμπιακός έπαιρνε αυτό που δικαιωματικά του ανήκει, το Στάδιο όχι μόνο δεν θα έμπαζε και θα είχε την εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου συγκροτήματος, αλλά θα αποτελούσε κόσμημα. Πολύ απλά γιατί διαφορετική οπτική έχει ο ιδιώτης επενδυτής (όπως καλή ώρα ο Γιαννακόπουλος) και διαφορετική ο ανώνυμος γραφειοκράτης που αφήνει το ΣΕΦ στην τύχη του ώστε να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τα τοπικά συμφέροντα.

Επί της ουσίας, ο μπασκετικός Ολυμπιακός δεν έχει και ουσιαστικά έδρα, αφού ο αγωνιστικός χώρος έχει υποστεί σοβαρές ζημιές. Στην προκειμένη περίπτωση, εκτίθενται ανεπανόρθωτα όσοι για διάφορους λόγους και προφάσεις αρνούνταν στον Ολυμπιακό να παραχωρήσουν (ουχί να χαρίσουν) έναντι σοβαρού ανταποδοτικού οφέλους για το Δημόσιο το γήπεδο, όπως με συνοπτικές διαδικασίες (και καλώς έπραξαν) στο αντίστοιχο σχέδιο ανάπτυξης που κατέθεσε ο Παναθηναϊκός για το ΟΑΚΑ.

Πέραν όλων, αυτό που έφερε μια βροχή δεν σώζει τους αρμόδιους από τις ευθύνες τους για το ρεζιλίκι που στην προκειμένη περίπτωση έχει διεθνή αντίκτυπο. Τώρα βέβαια ο καθένας θα λέει το μακρύ του και το κοντό του για το ποιοι φταίνε, αλλά χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Και επειδή ο Πειραιάς είναι ένα μεγάλο «χωριό» και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, ο αρμόδιος υπουργός άμεσα οφείλει να κάνει πράξη τη δήλωσή του: «Ο Ολυμπιακός δεν θα αδικηθεί»…

Easy Writer