Η αύξηση των εκλογικών και μετεκλογικών ποσοστών του ΚΚΕ είναι αδιαμφισβήτητη. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον, αυτό μάλλον δεν έτυχε. Έστω και αργά ο λόγος που με σταθερότητα εκφέρει το ΚΚΕ επιβραβεύεται από το αριστερό ακροατήριο.
Τρίτον, τα γιουρούσια του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους του κομμουνιστικού κόμματος δεν έχουν πλέον καμία τύχη: αποκρούονται με επάρκεια.
Τέταρτον, πολλοί παραδοσιακοί ψηφοφόροι που για διαφόρους λόγους είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ του λαϊκιστή Τσίπρα επιστρέφουν... στα παλιά τους λημέρια.
Ωστόσο, είναι νωρίς ακόμη να υποστηρίξει κάποιος ότι όλα αυτά θα βοηθήσουν το ΚΚΕ ώστε να κερδίσει -όπως δείχνουν σήμερα σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις- την 3η ή ακόμη και τη 2η θέση στις ευρωεκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, το «κόμμα του λαού» με τον Δημήτρη Κουτσούμπα στο τιμόνι έχει μπει σε άλλη εποχή. Σίγουρα περισσότερο ελπιδοφόρα για το κόμμα τους. Κάποιος μάλιστα θα μπορούσε να πει ότι αυτό ίσως είναι και αποκατάσταση της ιστορικής αδικίας που βίωσε τις προηγούμενες δεκαετίες, για διάφορους λόγους, το Κομμουνιστικό κόμμα. Ίδωμεν.
Συμπερασματικά: παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι που διάφορα αυτοαποκαλούμενα κόμματα της Αριστεράς έβλεπαν το ΚΚΕ ως «αμπέλι για τρύγο».
