Κατά το άρθρο 30 του συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ρυθμιστής του πολιτεύματος. Αν και οι εξουσίες του έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την Αναθεώρηση του 1986 (κατόπιν προτάσεως του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ...) και το πολίτευμα έγινε «πρωθυπουργοκεντρικό», ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί τον κορυφαίο τη τάξει θεσμικό παράγοντα του πολιτεύματος. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου που καλείται να ασκήσει τα καθήκοντα που Προέδρου είναι πολυποίκιλα.
Ωστόσο, προκαλεί εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ θέτει εμφατικά στον δημόσιο διάλογο την κομματική ιδιότητα του υποψηφίου Προέδρου. Οπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Mega «όταν κυβερνά μία παράταξη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προέρχεται από τον “αντίπαλο” πολιτικά χώρο για την επίτευξη της πολιτικής εξισορρόπησης. Επειδή η παράδοση αυτή έχει θετικό αποτύπωμα, εμείς ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής θεωρούμε ότι το πρόσωπο που θα προτείνει ο πρωθυπουργός πρέπει να προέρχεται από την Κεντροαριστερά. Βέβαια κάθε πρόσωπο έχει το δικό του συμβολικό φορτίο και αξιολογείται αυτόνομα (...)».
Τη δήλωση Τσουκαλά συμμερίζονται λίγο πολύ όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βγαίνουν και τοποθετούνται δημοσίως. Τα οποία, την ίδια στιγμή, δηλώνουν όμως ότι μπορούν να κάνουν μια εξαίρεση και να στηρίξουν και μια δεύτερη θητεία της κ. Σακελλαροπούλου(!).
Είναι, αν μη τι άλλο, υποτιμητικό και για τον θεσμό και για το πρόσωπο να ανοίγουν τέτοιες συζητήσεις. Τα προτεινόμενα πρόσωπα έχουν το δικό τους ειδικό βάρος, το οποίο πρέπει να αξιολογείται αποκλειστικά για τη θέση που προτείνονται. Σε καμία δε περίπτωση, «κομματικές δάφνες» ή «κομματικά διαπιστευτήρια» αποτελούν προσόντα ή εχέγγυα επιτυχούς άσκησης των καθηκόντων που θα αναλάβουν.
