Το 1996, ένας εργολάβος οικοδομών, ιδιοκτήτης οικοπέδου στην κεντρική πλατεία Κηφισιάς, υπέβαλε αίτημα στον δήμο για ανέγερση εμπορικού κέντρου με τοπογραφικό οικοπέδου 1.200 τ.μ.
Σύμφωνα με όσα έγραψε το «Βήμα» στις 25 Νοεμβρίου 2008, η άδεια εκδόθηκε ύστερα από εννέα μήνες για 1.600 τ.μ., καθώς στο μεταξύ ο ιδιοκτήτης είχε καταθέσει συμπληρωματικό αίτημα με τον ισχυρισμό ότι δεν είχε μετρήσει ένα τμήμα του οικοπέδου. Δύο μήνες μετά, η Πολεοδομία προέβη σε αυτοψία και ανακάλεσε την οικοδομική άδεια επειδή τα επιπλέον τετραγωνικά μέτρα ήταν χαρακτηρισμένα ως κοινόχρηστος χώρος.
Στη συνέχεια, ο Δήμος Κηφισιάς πήγε στα δικαστήρια με τον εργολάβο και τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου, όπου ο εργολάβος έχασε κάθε δίκη. Τον Νοέμβριο του 2001, πέντε έτη αργότερα δηλαδή, ο εργολάβος μήνυσε τον Κ. Τασούλα για εκβιασμό, ισχυριζόμενος ότι ο τότε δήμαρχος Κηφισιάς, και πλέον βουλευτής, απαιτούσε ένα ιλιγγιώδες χρηματικό ποσό «για να άρει τον χαρακτηρισμό του κοινοχρήστου χώρου» (όσοι γνωρίζουν τη διαδικασία με την οποία αίρεται ο χαρακτηρισμός κοινοχρήστου χώρου γελάνε ήδη...).
Η Βουλή, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, κλήθηκε να αποφασίσει και απέρριψε το αίτημα άρσης της ασυλίας διότι η μήνυση του εργολάβου έγινε προφανώς «για λόγους προκλήσεως πολιτικής βλάβης». Ο εργολάβος προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το 2006, το ΕΔΔΑ, ακολουθώντας την πάγια νομολογία του, καταδίκασε τη χώρα μας για την άρνηση της Βουλής να άρει την ασυλία του τότε βουλευτή της ΝΔ Κ. Τασούλα, προκειμένου να ελεγχθεί από τη Δικαιοσύνη.
Να σημειωθεί ότι, όπως είχε δημοσιεύσει η «Ελευθεροτυπία» το 2009, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο καταδίκασε πρωτοδίκως σε ποινή φυλάκισης 20 μηνών τον εργολάβο για τα όσα ψευδώς ισχυρίστηκε περί εκβιασμών, μετά από μήνυση του κ. Τασούλα...
