Η επάνοδος του Ντόναλντ Τραμπ στην ηγεσία της αμερικανικής διοίκησης συνοδεύτηκε (και συνεχίζει) με πλειάδα ψυχοπολιτικών αναλύσεων στον εγχώριο και διεθνή Τύπο.
Τι είπε ο νέος άρχων του Λευκού Οίκου; Γιατί και πώς ακριβώς το είπε; Πού αποσκοπεί; Ήταν συναισθηματικά φορτισμένος; Σχετίζεται με τον ψυχισμό του; Αμέτρητα τα δημοσιογραφικά ερωτήματα και άλλες τόσες οι αναλύσεις.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, πολλοί αναρωτιούνται για ποιον λόγο ο Αμερικανός πρόεδρος καταφέρεται τόσο πολύ και τόσο συχνά εναντίον του Ουκρανού ομολόγου του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για τον οποίο έχει χρησιμοποιήσει αρκετό από το –όχι ιδιαίτερα πλούσιο– λεξιλόγιό του.
Τον έχει αποκαλέσει, μεταξύ άλλων, «μέτριο κωμικό» (πράγμα ακριβές για όποιον έχει παρακολουθήσει τον «Υπηρέτη του λαού») και «δικτάτορα», ενώ αποκορύφωμα ήταν το άγριο δημόσιο «καταχέρισμα» του Τραμπ στον Ζελένσκι και η άρον άρον εκδίωξη του τελευταίου από τον Λευκό Οίκο την περασμένη Παρασκευή.
Μεθοδολογικό εργαλείο
Τι ακριβώς ισχύει; Το σχέδιο απάντησης έχει δοθεί στο πεδίο των Διεθνών Σχέσεων από τον Αλεξάντερ Τζορτζ και τον υπ’ αυτόν κατασκευασθέντα λειτουργικό κώδικα. Πρόκειται για ένα μεθοδολογικό εργαλείο που μελετά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων από τους πολιτικούς ηγέτες.
Κατά τον Τζορτζ, οι ηγέτες (όπως και οι καθημερινοί άνθρωποι) είναι προϊόντα των εμπειριών και οι αποφάσεις που λαμβάνουν επηρεάζονται κατά το μάλλον ή ήττον από τα βιώματά τους.
Τι λέει ο λειτουργικός κώδικας του Τραμπ; Ότι είναι ένας άνθρωπος που φοίτησε επί πέντε έτη στη Στρατιωτική Ακαδημία της Νέας Υόρκης και γαλουχήθηκε μέσα στον σκληρό κόσμο του επιχειρείν εντός του οποίου διέπρεψε και έγινε δισεκατομμυριούχος.
Το γεγονός αυτό φέρεται να κατέστησε τη σημασία της (χρήσης) ισχύος, του εξαναγκασμού αλλά και της ακραίας ευθύτητας κυρίαρχα στοιχεία του αξιακού κώδικά του. Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει ισχύ, καταλαβαίνει από αυτήν και, φυσικά, σέβεται όσους επίσης διαθέτουν.
Και από πού προέκυψε η «εμμονή» με τον Ζελένσκι; Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, η στάση του προέδρου Τραμπ υπαγορεύεται από την αμοιβαία συμπάθεια και την αλληλοκατανόηση που έχει με τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν.
Επιπλέον, εκτιμάται ότι η σύρραξη στην Ουκρανία κόστισε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ (άρα είναι ασύμφορη) και ότι η προηγούμενη Δημοκρατική διοίκηση όχι μόνο δεν έκανε κάτι για να την αποτρέψει αλλά μάλλον συνέβαλε στην πραγματοποίησή της. Και αυτά είναι στοιχεία που ο Τραμπ θέλει να αντιστρέψει. Ή, όπως θα έλεγε ο ίδιος, να τα εξαλείψει (σ.σ.: «eliminate» είναι μια λέξη που χρησιμοποιεί συχνά).
Σύμφωνα με άλλους αναλυτές, η στάση του Αμερικανού προέδρου πηγάζει και από τη βαθιά αντιπάθεια που τρέφει για τον Ουκρανό ομόλογό του.
Γιατί; Διότι το 2019, κατά την πρώτη θητεία του, ο Τραμπ ζήτησε από τον Ζελένσκι να ερευνήσει τις κατηγορίες και τις φήμες για τον γιο του –τότε– Δημοκρατικού προεδρικού υποψηφίου Τζο Μπάιντεν, Χάντερ, ο οποίος έχει καταδικαστεί για σωρεία αδικημάτων, μεταξύ των οποίων η αγορά όπλου ενόσω ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά και φορολογικές απάτες.
Ο Τραμπ αρέσκεται να εμπλέκει το προσωπικό στοιχείο ακόμα και στις διεθνείς υποθέσεις. Κάνοντας την όποια αντιπαράθεση πιο προσωπική και δεδομένης της εκ θέσεως (και εκ φύσεως) ισχύος του, φαίνεται να εκτιμά ότι έτσι θα εξασφαλίσει το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
Αυτό πράττει στην Ουκρανία (όπου επιδιώκει μια άμεση συμφωνία ειρήνης μεταξύ Μόσχας και Κίεβου αλλά και την εκμετάλλευση από πλευράς ΗΠΑ των ουκρανικών σπάνιων γαιών), αυτό πράττει και σε άλλες περιπτώσεις (Καναδάς, Γροιλανδία, διώρυγα του Παναμά, Κίνα).
Μπορεί στα ζητήματα των διεθνών και παγκοσμίων υποθέσεων να μην είναι ειδήμων, αλλά ο Αμερικανός πρόεδρος ακολουθεί μια «επιθετική» εξωτερική πολιτική, μέσω της οποίας η χώρα του θα διαμορφώνει και θα καθορίζει τόσο τις εξελίξεις όσο και τα αποτελέσματά τους.
«Άρρωστοι, διεστραμμένοι»
Ενδεικτική η τελευταία παρέμβασή του στο Μεσανατολικό και δη προς την τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς. «Είστε άρρωστοι και διεστραμμένοι! Ενα όμορφο μέλλον σας περιμένει, αλλά όχι αν κρατάτε ομήρους. Αν το κάνετε, είστε νεκροί! Απελευθερώστε τους ομήρους τώρα, αλλιώς θα το πληρώσετε ακριβά αργότερα!» δήλωσε ο Τραμπ, ο οποίος παραμένει συνεπής υποστηρικτής του Ισραήλ από την προηγούμενη θητεία του.
«Οι Ισραηλινοί τον έχουν πείσει ότι τελικά όλα όσα κάνουν θα είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ. Ο Τραμπ δεν βλέπει την οικονομική οπτική γωνία για τις ΗΠΑ στην Ουκρανία», υποστήριξε ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Mount Royal, Muhannad Ayyash, ο οποίος εκτιμά ότι η πολιτική του Αμερικανού προέδρου έχει μοναδικό γνώμονα το οικονομικό συμφέρον. Η μηχανή της δεύτερης θητείας του Ντόναλντ Τζ. Τραμπ άρχισε να ζεσταίνεται για τα καλά.
