Οι δηλώσεις του πρώην υπουργού και ηγετικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστου Σπίρτζη, όπως και η συνάντηση των ηττημένων του πρώτου γύρου στον Δήμο των Αθηναίων, δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι έχει επέλθει συμφωνία για τη δημιουργία μετώπου από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Υποδηλώνει ωστόσο προθέσεις που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν το κλίμα και να διαμορφώσουν το πολιτικό πλαίσιο του διαλόγου εν όψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου. 

Σ’ αυτή τη φάση ο Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίζεται να είναι αρνητικός και ο Στέφανος Κασσελάκης επιφυλακτικός, αλλά και οι δύο γνωρίζουν ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχουν κατά μόνας τις δυνατότητες να αμφισβητήσουν την πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ευρύτερο χώρο του Κέντρου και την υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος που τα μεσαία στελέχη των δύο κομμάτων πιέζουν –αλλά και «συνομιλητές» εκτός των κομματικών τειχών–, επικαλούμενα την επιθυμία της κομματικής βάσης για συνεργασία, σε πρώτο στάδιο με την υποστήριξη των υποψηφίων του ενός ή του άλλου κόμματος στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. 

Πρόβα τζενεράλε η Αθήνα 

Η συνάντηση του Χάρη Δούκα, υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ, με τον Κώστα Ζαχαριάδη του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί ουσιαστικά την πρόβα τζενεράλε, ένα πείραμα υπό μια έννοια, προκειμένου να εξαχθούν τα πρώτα πολιτικά συμπεράσματα και να εξετασθούν στη συνέχεια οι λεπτομέρειες των χαρακτηριστικών που θα προκύψουν από τα επιτελεία των δύο κομμάτων. Η ουσιαστική επιστράτευση –περί αυτού πρόκειται– του Κώστα Ζαχαριάδη, αν κρίνει κανείς από το ύφος και τη γλώσσα του σώματός του στη συνάντηση με τον αντίπαλο του Κώστα Μπακογιάννη, δείχνει ότι αφενός θα ήθελε να είναι ο ίδιος στη θέση του Χάρη Δούκα, αφετέρου ότι η συνάντηση δεν έγινε με δική του πρωτοβουλία. Οπως και να ερμηνεύσει κάποιος αυτή τη συνάντηση, το πλέον βέβαιο είναι ότι δεν έγινε για την Αθήνα: Οπως και να το δει κανείς, οι ηττημένοι του πρώτου γύρου «χρησιμοποιούνται» ως «υλικά» για το μεγάλο πείραμα. 

Αυτό που ξεκάθαρα διατύπωσε χωρίς μισόλογα, ώστε να μην παρερμηνευθούν οι δηλώσεις του, ο Χρήστος Σπίρτζης: «Το κόμμα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) και το κόμμα της Σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ) να μπουν σε άλλες διαδικασίες προκειμένου ακόμα και να ενοποιηθούν, ακόμα και να έχουν κοινή κάθοδο στις εκλογές σαν ένα κόμμα. Αυτό το λέω και για τις ευρωεκλογές και για τις εκλογές», είπε. Προχωρημένη άποψη, σε κάθε περίπτωση, αλλά στη βάση της μπορεί να αποτελέσει το ξεκίνημα μιας νέας σχέσης σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι οφθαλμοφανές ότι ο Χάρης Δούκας έγινε ο… χρήσιμος αναλώσιμος για το «μεγάλο κόλπο». Οχι γιατί πιστεύει ότι μπορεί «να ρίξει από κοινού» με τον Κώστα Ζαχαριάδη τον Κώστα Μπακογιάννη, αλλά γιατί το σχέδιο που έχουν αυτοί που τους «χρησιμοποιούν» για την Αθήνα δεν είναι… η Αθήνα: είναι μέσω αυτής, που στη συνείδηση της πλειονότητας των κατοίκων της συνδέεται με το επιτυχημένο έργο δημάρχων προσκείμενων στην Κεντροδεξιά, να πληγεί η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας. 

Μηνύματα προς τις ηγεσίες 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά είναι αφελείς ώστε να πιστεύουν ότι αυτό που δεν επετεύχθη στην κεντρική πολιτική σκηνή, δηλαδή να σχηματισθεί «κυβέρνηση ηττημένων», θα επιτευχθεί στην Αθήνα με την εκλογή δημάρχου από τους ηττημένους. Οι εμπνευστές του σχεδίου που έθεσαν σε εφαρμογή και το δοκιμάζουν πειραματικά στην Αθήνα, έχει έναν και μόνο στόχο: να πεισθούν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων της Αριστεράς, πρωτίστως ο Νίκος Ανδρουλάκης και δευτερευόντως ο Στέφανος Κασσελάκης, να συνεργασθούν ώστε ενωμένοι να αντιμετωπίσουν στις ευρωεκλογές τον «κοινό εχθρό», τη Νέα Δημοκρατία. Και, όπως προαναφέρθηκε, η Αθήνα προσφέρεται ως… «ιερή πόλις» για την Κεντροδεξιά ως ο ιδανικός στόχος. 

Συνεπώς, αν και ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι λιγότερο «εκδηλωτικός» σε σχέση με τον Στέφανο Κασσελάκη στην εκτέλεση του σχεδίου, εντούτοις δεν μπορεί παρά να παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα ευρήματα που θα προκύψουν από το πείραμα, κυρίως στην Αθήνα καθώς και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας. Και θα το κάνει γιατί στην περίπτωση που «φουσκώσουν» τα ποσοστά των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ που υποστηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζει ότι θα αυξηθούν οι πιέσεις όσων και από τις δύο πλευρές επιζητούν τη συμπόρευση. Αλλωστε τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΠΑΣΟΚ είναι προφανές ότι ο στόχος είναι κοινός: οι ευρωεκλογές του Ιουνίου να αποτελέσουν το πρώτο βήμα για την αμφισβήτηση της κυβέρνησης.