Ο Ανδρουλάκης σε μια ομιλία –που θύμιζε ομιλία σε περιοδεία– εκτός του ότι ανέφερε τη λέξη εκλογές και κατέθεσε ένα πρόγραμμα μερικών δισ. ευρώ από το λεφτόδεντρο της Χαριλάου Τρικούπη, μίλησε για το «μέλλον» με συνθήματα της δεκαετίας του 1980 και του Ανδρέα Παπανδρέου.
«Καλύτερες μέρες» και «περήφανα γηρατειά» ακούστηκαν στο Βελλίδειο με τους κλακαδόρους και τους «καραμουζιστές» να κουνούν σημαίες του ΠΑΣΟΚ και τους βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος να χειροκροτούν, όχι συχνά και όχι με πολλή θέρμη είναι η αλήθεια.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης ανάλωσε τη μισή του ομιλία σε επιθέσεις κατά της ΝΔ με όρους αυριανισμού και με συνθήματα εκείνης της εποχής. Μόνο το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» δεν είπε, ίσως γιατί τον πρόλαβε ο Σωκράτης Φάμελλος. Το πρόγραμμα ακοστολόγητο, ο 13ος μισθός το τυράκι στους δημοσίους υπαλλήλους –λες και θα κληθεί να το δώσει–, τα περήφανα γηρατειά πήραν ΕΚΑΣ και ό,τι άλλο υπάρχει, αλλά σταμάτησε κάπου διότι δύσκολα θα συγκριθεί με αυτά που υπόσχεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός της Ελληνικής Λύσης.
Τι έμεινε από την ομιλία και τη γνωστή επίθεση στον πρωθυπουργό; Ότι δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει κοστολογημένο πρόγραμμα, ότι το ΠΑΣΟΚ κλείνει το μάτι στον ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να φτάσει και στη Ζωή αρκεί να υλοποιηθεί το σχέδιο να φύγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κυρίως όμως ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης υπόσχεται τις «καλύτερες μέρες» του Ανδρέα Παπανδρέου σε 120… δόσεις.
