Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη οξυδέρκεια προκειμένου να γίνει αντιληπτή η προσπάθεια συμψηφισμού μεταξύ ενός πραγματικού και ενός κατασκευασμένου γεγονότος. Το γεγονός δεν έχει αφήγημα ενώ το παραμύθι, με ή άνευ δράκου, εξελίσσεται μέχρι να λάβει μορφή πραγματικής ιστορίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που... όλως τυχαίως συνέπεσαν με μια ακόμη «έκθεση» εναντίον της χώρας μας για το κράτος δικαίου από έναν... ευρωπαϊκό «οργανισμό», δηλαδή μια ακόμη ΜΚΟ σαν εκείνη που είχε δυσφημήσει την Ελλάδα με τη «μικρή Μαρία» που δεν υπήρξε ποτέ!
Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι «ανησυχούντες» για τη λειτουργία του κράτους δικαίου είναι πρόσωπα ενός ομόκεντρου κύκλου που «κουμπώνουν» σε όλες τις ιστορίες συνωμοσίας που έχουν στόχο την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό. Ανεξάρτητα από ιδεολογία, τα κόμματα που καταφεύγουν στη δαιμονοποίηση της κυβέρνησης υιοθετώντας τις «έρευνες» και τις εκθέσεις των ΜΚΟ, από την τραγωδία των Τεμπών μέχρι τα e-mails της Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου, πέραν των εντυπώσεων, επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν τους θεσμούς με προεξάρχοντα αυτόν της Δικαιοσύνης. Θέλουν να επανακτήσουν τον έλεγχο της Δικαιοσύνης και συγχρόνως να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε μια μορφή άτυπης παραδοχής ότι ευθύνεται για όσα καταγγέλλουν οι παντός καιρού ΜΚΟ.
