Ήταν 10/6/1987, ακριβώς 38 χρόνια πριν, όταν η Εθνική Ελλάδος κέρδιζε στους προημιτελικούς του Eurobasket του ’87, στο ΣΕΦ, για πρώτη φορά στην ιστορία της το αντίστοιχο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ιταλίας, ανοίγοντας τον δρόμο για τον ημιτελικό με τη Γιουγκοσλαβία του Πέτροβιτς και εν συνεχεία για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στον μεγάλο τελικό με την ΕΣΣΔ.

«Είδα στα μάτια τους, στην προθέρμανση, ότι θα έχαναν», δήλωνε στην ΕΡΤ μετά τον αγώνα, στα αποδυτήρια, ο Νίκος Γκάλης, ενώ σε ερώτηση για το αν ήταν η μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του, έδωσε την ιστορική απάντηση: «Ναι, μέχρι την επόμενη».

Η Ελλάδα είχε σε καταπληκτική ημέρα τους Νίκο Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη, οι οποίοι σημείωσαν 38 (12/17 δ., 11/12 β., 1/1 τρ., 3 ασ., 2 κλ.) και 22 (4/6 τρ.) πόντους, αντίστοιχα.

«Αλλάζαμε πάσες στο τελευταίο λεπτό και οι φίλαθλοι φώναζαν “όλε, όλε”. Γιόρταζαν μαζί μας την εμφατική επικράτηση της Ελλάδας. Η λήξη του αγώνα (90-78) με βρήκε με την μπάλα στα χέρια. Την κρατούσα με καμάρι σαν να ήταν ένα θήραμα που προοριζόταν για βασιλικό γεύμα, μια λεία από το πρώτο μεγάλο κυνήγι του ελληνικού μπάσκετ».

Έτσι περιγράφει το συγκεκριμένο παιχνίδι ο Παναγιώτης Γιαννάκης στην αυτοβιογραφία του, που κυκλοφόρησε το 2024, με τίτλο «Τρωτός άτρωτος». Ένα αξιόλογο βιβλίο με στοιχεία θετικής ψυχολογίας και συμβουλευτικής αυτοβελτίωσης.

Και ο μαθητής της Γ´ Δημοτικού που άκουγε –τότε– τον αξέχαστο Φίλιππο Συρίγο, «9 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος» του σημαντικού αυτού αγώνα, με την μπάλα στα χέρια του Νίκου Γκάλη, να περιγράφει λέγοντας «...οι Έλληνες παίκτες κοντρολάρουν αργά αργά την μπάλα, καθώς δεν τους συμφέρει πια ο γρήγορος ρυθμός. Αυτοί που βιάζονται είναι οι Ιταλοί...», συνάντησε από κοντά, τον περασμένο Δεκέμβριο, ως επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής και πρόεδρος του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, τον «δράκο» των παιδικών μπασκετικών παραμυθιών του, στην παρουσίαση του βιβλίου του.

Ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος μού έκανε την τιμή να μου το αφιερώσει με όμορφα λόγια για το έργο του ΚΕΘΕΑ: «Φίλε Χρίστο, σε ευχαριστώ για την προσφορά σου στα παιδιά μας, εύχομαι ό,τι στόχους βάζεις να τους κατακτάς...».

Από το βιβλίο αυτό σταχυολογώ τα παρακάτω αποφθέγματα:

- «Οι άνθρωποι που είναι σε θέσεις εξουσίας φωτίζουν μόνο ό,τι τους είναι αρεστό».

- «Ο,τι και να πεις για κάτι που εκ των πραγμάτων δεν διαπιστώνεται, έχεις δίκιο».

- «Ο Θεός δεν έχει εχθρούς. Μόνο οι άνθρωποι έχουν».