Κι όμως, βρέθηκε πολιτικός αρχηγός που πήρε την ανάρτηση μητέρας που έχασε τον γιο της και την έφερε στη Βουλή με τη μορφή… πολιτικών ερωτημάτων, όπως τα χαρακτήρισε. Ο λόγος για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος, αφού… στα όνειρά του βλέπει «απονομιμοποιημένη» την κυβέρνηση, στη συνέχεια επιλέγει να φέρει στον ναό της Δημοκρατίας «ερωτήματα» που είδε (;), διάβασε (;) ή του τα έδωσαν συνεργάτες του (;) από τον σκοτεινό κόσμο του Διαδικτύου, που ως γνωστόν διακινούν μόνο κάτι ψεκασμένα trolls.
Τα «ερωτήματα» του Φάμελλου…
«Η κοινωνία συγκλονίζεται και ζητεί απαντήσεις για τον θάνατο του γιου της ανακρίτριας των Τεμπών. Πληθαίνουν τα ερωτήματα. Οφείλουμε να τα μεταφέρουμε. Ερωτήματα που προκύπτουν και από την ανάρτηση της μητέρας του θύματος. Γιατί αναφέρεται στους υπεύθυνους του θανάτου του γιου της; Τι συσχέτιση μπορεί να υπάρχει με την έρευνα των καταγγελιών συγγενών και συνηγόρων; Εμείς μόνο ερωτήματα καταθέτουμε. Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Εμείς, με μεγάλη σοβαρότητα, θεσμικά και δημόσια καταθέτουμε ερωτήματα και προτάσεις για να υπάρξει δικαιοσύνη. Αυτά τα ερωτήματα πρέπει να τα απαντήσει η Δικαιοσύνη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, την Τρίτη από το βήμα της Βουλής, για να προσθέσει αμέσως μετά: «Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ έχουμε καταγγείλει την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Δεν μασήσαμε τα λόγια μας. Η Δικαιοσύνη λειτουργεί ως βραχίονας της κυβέρνησης και αμφισβητούμε τις επιλογές αυτές γιατί ο κ. Μητσοτάκης παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και κλονίζει την αξιοπιστία της».
Και τρία πραγματικά ερωτήματα
Δεν θα σταθούμε τόσο στην επαναλαμβανόμενη πολιτική εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών και γενικότερα του ανθρώπινου πόνου –που είναι, έτσι κι αλλιώς, βαρύτατα πολιτικά ατοπήματα– που επιχειρεί ο επικεφαλής του – εξαϋλωμένου, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις– ΣΥΡΙΖΑ αλλά στο με άρωμα Γκέμπελς «ερώτημα»: «τι συσχέτιση μπορεί να υπάρχει με την έρευνα των καταγγελιών συγγενών και συνηγόρων;».
Αλήθεια, κύριε Φάμελλε, ποιος έχει «συσχετίσει» –εκτός από κάτι ψεκασμένους των πολιτικών άκρων– τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου με τη δικαστική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη; Γιατί δεν λέτε ονόματα και αφήνετε δηλητηριώδεις υπαινιγμούς; Ή, ακόμη καλύτερα, γιατί δεν πηγαίνετε στη Δικαιοσύνη, αν έχετε τέτοια στοιχεία; Μήπως γιατί δεν «εμπιστεύεστε» τη Δικαιοσύνη; Και αν δεν την εμπιστεύεστε, τότε πώς και πού θα αποδοθεί δικαιοσύνη; Στα λαϊκά δικαστήρια; Ερωτήματα θέτουμε και απαντήσεις, μάλλον, δεν περιμένουμε.
Και δεν περιμένουμε γιατί:
1. Απουσία ενσυναίσθησης, είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τοξική και γεμάτη εχθροπάθεια αντιπολίτευση. Το έχει ξαναδιαπράξει, με τη σκευωρία Novartis, με τις τηλεοπτικές άδειες, με τα παραϋπουργεία Δικαιοσύνης στο (τότε) Μαξίμου, με τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη κι άλλα πολλά.
2. Το κόμμα που σήμερα εκπροσωπεί ο κ. Φάμελλος είναι παγκοίνως γνωστό ότι έχει έφεση στον λαϊκισμό, στην τοξικότητα και αρέσκεται στις ψεκασμένες θεωρίες συνωμοσίας. Τώρα, βέβαια, έχουν περάσει σε… άλλη λασπερή πίστα, με στελέχη της Κουμουνδούρου τερατωδώς να υπονοούν ότι η κυβέρνηση στον… ελεύθερο χρόνο της «σχεδιάζει δολοφονίες». Τέτοια πολιτική κατάντια από κοινοβουλευτικό κόμμα δεν έχει ξαναζήσει ο τόπος από συστάσεως ελληνικού κράτους, που θα έλεγε και ο «Ρασπούτιν».
3. Είναι τέτοια η αγωνία και ο πανικός της σημερινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική επιβίωσή της, που δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα παίξει τα ρέστα της με τις γνωστές «μάρκες» στο πολιτικό τραπέζι: ακραίος πολιτικός λόγος, δημαγωγία, μαύρη προπαγάνδα κι όπου βγει κι ό,τι βγει. Όπως, εξάλλου, έκανε κι ο «μέντοράς» τους, Τσίπρας, σε άλλες υποθέσεις, με τα γνωστά καταστροφικά για τον ίδιο πολιτικά αποτελέσματα.
Συμπερασματικά: είναι αυταπόδεικτο ότι ακραίες πολιτικές δυνάμεις θέλουν να σύρουν τους πάντες και τα πάντα στον βούρκο του λαϊκισμού και του μίσους. Ωστόσο, αυτό που δεν μπορεί σε μια ευνομούμενη πολιτεία να γίνει αποδεκτό και ανεκτό είναι η αποσταθεροποίηση της χώρας, που επιδιώκουν κυρίως εξωθεσμικά κέντρα, με την (εκούσια ή ακούσια, ελάχιστη σημασία έχει) «φιλική συμμετοχή» δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Κι εδώ χρειάζονται απαντήσεις τόσο από σύμπασα την κυβέρνηση όσο και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό μέσα στη Βουλή. Κλείνοντας, να σημειώσουμε ότι κάνουν λάθος όσοι υποστηρίζουν πως υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και πολιτικά μορφώματα που κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνει η πολιτική ζούγκλα. Οταν βλέπεις τις ύαινες και τα λοιπά θηρία, μην ψάχνεις τη ζούγκλα…
