κίμελ (ο) 1. αυτός που ενοχλεί αυταρχικούς ηγέτες «ο Τραμπ θέλει να μιμηθεί τον Πούτιν και να εξαφανίσει κάθε κίμελ από την αμερικανική τηλεόραση» 2. θύμα λογοκρισίας «όλα δείχνουν ότι είναι θέμα χρόνου να γεμίσει η Αμερική κίμελ»

Ο Τζίμι Κίμελ είπε ότι ο δολοφόνος του Τσάρλι Κερκ ήταν υποστηρικτής του Τραμπ. Στη συνέχεια, ενημερώθηκε ότι δεν έχει πια εκπομπή, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι το κόψιμό του δεν έχει να κάνει με αυτό που είπε. Γιατί αυτό που είπε μπορεί να ήταν χοντράδα ή ό,τι άλλο μπορεί να νομίζει ο καθένας, αλλά πρώτα και πάνω απ’ όλα ήταν μια καλή αφορμή να απαλλαγεί το ABC από κάποιον που ενοχλούσε τον πορτοκαλί πρόεδρο τόσο πολύ ώστε να εκδηλώνει την ενόχλησή του δημοσίως με κάθε ευκαιρία (και με τον γνωστό παιδιάστικο τρόπο του). Ο Κίμελ δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος παρουσιαστής που υπερέβαλε ή που είπε μια χοντράδα, αλλά φαίνεται πως στην Αμερική πλέον δεν σηκώνει υπερβολές και χοντράδες όταν αυτές έρχονται κόντρα στις ορέξεις του προέδρου. Αν σκεφτούμε μάλιστα και το κόψιμο του Στίβεν Κολμπέρ, η Αμερική δεν σηκώνει γενικώς τη σάτιρα στον Τραμπ ακόμα κι όταν δεν έχει υπερβολές ή χοντράδες. Αναμενόμενο για κάποιον που δηλώνει θαυμαστής του Πούτιν, αλλά καθόλου κολακευτικό για τη χώρα της ελευθερίας που έχει την ατυχία να τον έχει στο τιμόνι της.

Κατήφορος

Διαβάζω ότι το ζεύγος Μακρόν σκοπεύει να παρουσιάσει σε αμερικανικό δικαστήριο (στο πλαίσιο αγωγής που έχουν κάνει σε ψεκασμένη ινφλουένσερ) επιστημονικά πειστήρια, σύμφωνα με τα οποία, η Μπριζίτ Μακρόν είναι γυναίκα και απορώ: δεν είναι το φύλο κοινωνική κατασκευή; Δεν αρκεί αποκλειστικά και μόνο ο αυτοπροσδιορισμός; Τι συντηρητικός κατήφορος είναι αυτός;

Οι ταραξίες ακόμη δεν συλλαμβάνονται

Βρίσκω πολύ καλό που, σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο, έχουν μπει κάμερες σε όλα τα γήπεδα της Α' Εθνικής προκειμένου να συλλαμβάνονται οι ταραξίες οπαδοί. Και μου φαίνεται παράξενο, από τη στιγμή που υπάρχουν, σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο, οι κάμερες, που ακόμα τιμωρούνται οι ομάδες και δεν συλλαμβάνονται οι ταραξίες.

Μίσος

Φαίνεται πως η Αριστερά είναι τόσο ταυτισμένη με το μίσος, που τα στελέχη της νομίζουν ότι δεν υπάρχουν άλλα συναισθήματα για τους πολιτικούς σου αντιπάλους. Ετσι, ο σύντροφος Μαργαρίτης (αυτόν τον καιρό είναι ΠΑΣΟΚ) με σιγουριά δήλωσε ότι, αν εξαιρέσουμε όσους δηλώνουν ότι θα την ψηφίσουν, όλοι οι υπόλοιποι Ελληνες μισούν τη ΝΔ. Το «ή ψήφος ή μίσος» είναι ένα σχήμα προφανώς παιδικό, αλλά μάλλον ταιριαστό με αυτό το νέο, συριζαϊκό, ΠΑΣΟΚ.