Ο Αλέξης Τσίπρας για την Αριστερά είναι ένας πολιτικός τακτικιστής, καθώς παρά την παραίτησή του το 2023 από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποσύρθηκε ποτέ από τη δημόσια ζωή. Παρέμεινε στο παρασκήνιο, ενεργός και τώρα –σύμφωνα τουλάχιστον με πληροφορίες και φήμες– προετοιμάζει την πολιτική του επιστροφή μέσω της ίδρυσης νέου κόμματος.
Η επίσημη αποχώρησή του από αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτήθηκε από φαινομενική «παραδοχή ήττας». Η τότε εκλογική κατάρρευση του κόμματος ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ωστόσο, κανείς δεν πίστεψε ότι αυτό θα ήταν και το πολιτικό τέλος του. Ο ίδιος, διατηρώντας την εικόνα του «καλού παιδιού της Αριστεράς», δεν σταμάτησε στιγμή να κινείται πολιτικά και στρατηγικά στο παρασκήνιο. Και μάλιστα, όπως υπενθυμίζουν πολιτικοί παρατηρητές, όλα αυτά γίνονται ενώ συνεχίζει να είναι μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Με λίγα λόγια, κινείται προς τη δημιουργία δικού του κόμματος, ενώ εξακολουθεί να είναι στέλεχος του κόμματος με το οποίο εκλέχτηκε! Επίσης παραμένει ενεργός μέσα από δημόσιες τοποθετήσεις, δηλώσεις, επαφές με πρώην στελέχη και διανοούμενους του προοδευτικού χώρου. Οι πληροφορίες ότι έχει δημιουργήσει έναν «στενό κύκλο» συνεργατών με στόχο την επιστροφή του πληθαίνουν.
Όπως τον βολέψει
Το προσωνύμιο «πολιτικός τυχοδιώκτης» έχει δοθεί από καιρό και επαξίως στον Τσίπρα. Η πολιτική πορεία του είναι γεμάτη αντιφάσεις και στροφές. Από τον ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό λόγο του 2012, στην υπογραφή του τρίτου και σκληρότερου μνημονίου το 2015. Από τις αυταπάτες της δραχμής, στη σφιχτή δημοσιονομική πειθαρχία. Κι όμως, μέσα σε όλες αυτές τις αλλαγές, επέζησε πολιτικά και διατήρησε κάποια απήχηση σε ένα ευρύ, αν και φθίνον, κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Για τους επικριτές του, είναι ο ορισμός του καιροσκόπου. Κάποιος που αλλάζει στρατόπεδα, θέσεις και ιδέες κατά το δοκούν, μόνο και μόνο για να παραμείνει στο προσκήνιο. Για τους υποστηρικτές του είναι ένας ρεαλιστής της πολιτικής, που ξέρει πότε να κάνει πίσω για να μην καταστραφεί εντελώς.
Κάπως έτσι, οι φήμες για ίδρυση ενός κόμματος που θα εκφράζει τον «παλιό ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς τις ακρότητες του σημερινού ετερόκλητου συνονθυλεύματος, φαίνεται να αποκτούν ολοένα και περισσότερο έδαφος. Εξάλλου, το κενό στον χώρο μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρκτό – και ο Τσίπρας, όσο κι αν έχει φθαρεί, εξακολουθεί να είναι ο μοναδικός αριστερός πολιτικός που έχει κερδίσει δύο εκλογικές αναμετρήσεις και έχει κυβερνήσει για μια γεμάτη τετραετία. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική πολιτική σκηνή φαίνεται να μην έχει ακόμη απαλλαγεί από το «φάντασμα» του Αλέξη Τσίπρα…
