Την Τετάρτη 04 Ιουνίου βγαίνει η δικαστική απόφαση για το έγκλημα στο Μάτι, Τετάρτη 04 Ιουνίου, αναρτάται στην επίσημη σελίδα του ΣΥΡΙΖΑ στο Facebook, δήλωση του προέδρου Σωκράτη Φάμελλου που ξεκινάει ως εξής «είναι υποχρέωσή μας, είναι υποχρέωσή μας ανθρώπινη μπροστά στο υπέρτατο αγαθό της ζωής», και κάποιος αφελής θα μπορούσε να σκεφτεί πως η φράση αυτή σχετίζεται με τους 120 νεκρούς του Ματιού, αλλά πραγματικά μόνο κάποιος αφελής θα μπορούσε να το πιστέψει, καθώς οι κριτές των πάντων στην Κουμουνδούρου προχθές, μέρα που ήταν, πετούσαν αετό καλύτερα και από την Καθαρά Δευτέρα.
Η δήλωση του κυρίου Φάμελλου τελικά αφορούσε το ταξίδι του, καθώς κατευθυνόταν προς τη Λωρίδα της Γάζας και το Ισραήλ – κι εγώ μετά κάθομαι και σκέφτομαι αν μπορεί να υπάρξει κάτι πιο υποκριτικό και κάτι πιο ψεύτικο στην πολιτική σκηνή από το να αγνοείς ένα τεράστιο συλλογικό τραύμα, που για το βάθος του φέρεις την αποκλειστική ευθύνη, και να πετάς επί της ουσίας την μπάλα στην εξέδρα, στρέφοντας την κοινή γνώμη αλλού.
Και όλο αυτό γίνεται ακόμα χειρότερο, αν σκεφτεί κανείς πως όχι απλά στρέφει τα βλέμματα προς άλλη κατεύθυνση, αλλά με περίσσιο θράσος κουνάει και το δάχτυλο μιλώντας για την αξία της ανθρώπινης ζωής, και κάπου εκεί μπλέκει και τον Μητσοτάκη, επιπλήττοντάς τον για τη στάση του στον πόλεμο αυτόν, καθώς αναφέρει πως η σιωπή είναι συνενοχή.
Επιδεικνύουν συμπεριφορές κρυφτού πίσω από το μικρό τους δαχτυλάκι και μετά τους φταίμε όλοι εμείς που τους κατηγορούμε για εργαλειοποίηση τραγωδιών και για το ότι πατάνε στην κυριολεξία επί πτωμάτων για να αναδειχθούν πολιτικά και για να αναπτύξουν αντιπολιτευτική ατζέντα, όταν φτάνουν μέχρι τη Γάζα για να αποδείξουν τον ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα, ενώ μπορούσαν απλώς να πάνε μέχρι το Εφετείο –που είναι και δίπλα σε σχέση με την άκρη της Μεσογείου– και να σκύψουν απλά το κεφάλι ψιθυρίζοντας συγγνώμη.
Τελικά είχε δίκιο χθες ο κύριος Φάμελλος: η σιωπή είναι συνενοχή – για την ακρίβεια η σιωπή τους.
