Είναι λογικό σε ένα κόμμα που βρίσκεται δεύτερο με διαφορές που αγγίζουν ή ξεπερνούν τις 17 ποσοστιαίες μονάδες να επιχειρεί ο αρχηγός του να κάνει… ενέσεις αισιοδοξίας και να επιδιώκει μια κάποια συσπείρωση, πολύ περισσότερο όταν οι δελφίνοι δείχνουν να περιμένουν στη γωνία όπως συμβαίνει με την περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη.
Όμως το να βγαίνει και να δηλώνει ότι θα κερδίσει τις επόμενες εθνικές εκλογές έστω και με μία ψήφο διαφορά χωρίς να ξεκαθαρίζει πώς και με ποιους θα (συγ)κυβερνήσει είναι ένα πρόβλημα. Όπως προβληματικές είναι και οι αναφορές σχετικά με το ότι το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει, την ώρα που η βελόνα παραμένει κολλημένη και από τις εκλογές του 2023.
«Δεν κάνουμε άλματα, αλλά ανεβαίνουμε» ανέφερε ο Νίκος Ανδρουλάκης μιλώντας στο Open, όπου υποστήριξε πως έχει εναλλακτική πρόταση αλλά και ότι φταίνε τα κανάλια και τα μέσα ενημέρωσης που αναπαράγουν τα περί κολλημένης βελόνας την ώρα που αυτό αποτελεί δήλωση του Παύλου Γερουλάνου.
Πώς ακριβώς ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ;
Το 2019 στις εθνικές εκλογές ως ΚΙΝΑΛ έλαβε 8,10% υπό την ηγεσία της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά με πολλά στελέχη να υποστηρίζουν ότι αν είχαν κατέβει με το ΠΑΣΟΚ στη… μαρκίζα θα είχαν πιάσει διψήφιο ποσοστό.
Τον Μάιο του 2023 στις εθνικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έπιασε 11,46 την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα κατέγραφε πτώση σε σχέση με το 2019 της τάξεως των 11,8 μονάδων. Έναν μήνα μετά, τον Ιούνιο του 2023, με τον ΣΥΡΙΖΑ να σημειώνει νέα πτώση 2 και πλέον μονάδων το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συγκέντρωνε ποσοστό της τάξεως του 11,84%. Στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ συγκέντρωσε το 12,79% παρά τη φθορά της ΝΔ και τη νέα πτώση του ΣΥΡΙΖΑ κατά 3 μονάδες.
Σήμερα στις δημοσκοπήσεις καταγράφει ένα ποσοστό περίπου στο 14%. Στις δημοσκοπήσεις και εν αναμονή της δημιουργίας κομμάτων που κινούνται στον ίδιο χώρο και ψαρεύουν στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι με αυτόν τον ρυθμό το ΠΑΣΟΚ θα χρειαστεί μερικά χρόνια για να διεκδικήσει εκ νέου την εξουσία. Αυτή η –κατά Ανδρουλάκη– άνοδος επιβεβαιώνει το αντίθετο από αυτό που θέλει να περάσει ο ίδιος. Αποτυπώνει την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ όχι απλά να κάνει το άλμα, ακόμη και να διατηρήσει τη δεύτερη θέση σε περίπτωση που αλλάξουν οι συσχετισμοί και οι κομματικοι… σχηματισμοί προς τ’ αριστερά του.
Την ίδια στιγμή συνεχίζονται και οι εσωκομματικές βολές. Οι δελφίνοι κάνουν συνάξεις ή τηλεμαζώξεις, όπως για παράδειγμα ο Χάρης Δούκας και εμφανίζονται να επισημαίνουν τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ με το βλέμμα στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Ταυτόχρονα, εμφανίζονται να τραβούν το αριστερό μανίκι του προέδρου τους επιδιώκοντας συμμαχίες με την Αριστερά και με τον Αλέξη Τσίπρα εφόσον φτιάξει το κόμμα του, την ώρα που άλλα στελέχη δεν θέλουν να ακούν γενικά για ΣΥΡΙΖΑ και για τον πρώην επικεφαλής της Κουμουνδούρου.
Ο Ανδρουλάκης επιχειρεί να στείλει μηνύματα προκειμένου να πέσουν οι εσωκομματικοί τόνοι. Στο Open απέφυγε να απαντήσει σε σχόλια για τους δελφίνους δηλώνοντας ότι εργάζεται για να είναι πρώτο το ΠΑΣΟΚ για να προσθέσει ότι όλοι κρίνονται στις βουλευτικές εκλογές.
Και μόνο η αναφορά σε βουλευτικές και όχι εθνικές εκλογές αποτελεί μήνυμα, όμως το θέμα δεν είναι αν φτάνει στους αποδέκτες αλλά και αν το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.
