Το 2013 ο Αλέξης Τσίπρας αναλάμβανε υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Ήταν τότε που το κύμα της αγανάκτησης τον οδηγούσε στην πρωθυπουργία και ο ίδιος δήλωνε έτοιμος όχι απλά να σώσει την Ελλάδα, αλλά ν’ αλλάξει την Ευρώπη. Τώρα επιχειρεί να φτιάξει ένα νέο κόμμα, να στείλει στ’ αζήτητα το κόμμα που δημιούργησε και τους πρώην συντρόφους και να… ξανασώσει την Ελλάδα, αλλά όπως φαίνεται και την Ευρώπη.
Μίλησε στη Σορβόννη –με τις κακές γλώσσες να λένε πως την ομιλία την έκλεισε η εταιρεία που έχει αναλάβει το rebranding του– και είπε αυτά που πάντα έλεγε –ακόμη και το 2013 και πριν από τις ευρωεκλογές του 2014– επαναλαμβάνοντας τα περί φορολόγησης του πλούτου. Επαναλαμβάνοντας και τις αυταπάτες με τις οποίες γέμισε τους Έλληνες προτού καταλάβει τη θέση του πρωθυπουργού και προχωρήσει στη γνωστή kolotoumpa.
Υποστήριξε πως στην Ευρώπη υπάρχουν λάθος ηγεσίες και ότι η Αριστερά μπορεί να δώσει τη λύση. Αυτήν τη φορά όμως –εν αντιθέσει με το 2013 και το 2014– δεν την έπεσε στους σοσιαλιστές. Πώς θα μπορούσε άλλωστε τη στιγμή που επιθυμεί να εκφράσει με το νέο κόμμα, που όπως λένε ετοιμάζει, και αυτόν τον χώρο στην Ελλάδα, αλλά και με βάση το γεγονός ότι ως πρωθυπουργός μετείχε στις συνεδριάσεις των ευρωσοσιαλιστών ως παρατηρητής.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στη Σορβόννη για να πουλήσει τη νέα πραμάτεια του νεοπατριωτισμού που κανείς –ούτε οι σύντροφοι στην Ελλάδα– έχουν καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει:
«Πρέπει να κινητοποιηθούμε γύρω από έναν νέο πατριωτισμό για δικαιοσύνη στις χώρες μας» είπε στους έρμους τους φοιτητές και όποιους άλλους πήγαν στην ομιλία για να προσθέσει: «Έναν νέο πατριωτισμό που είναι συμπεριληπτικός, ηθικός, οικονομικός και κοινωνικός». Ενδεχομένως στη λογική ότι ο πατριωτισμός –ο άλλος, ο παλιός– είναι ανήθικος.
Και συνέχισε μιλώντας για «έναν νέο πατριωτισμό βασισμένο στην αποφασιστικότητα να αντισταθούμε στα μεγάλα συμφέροντα των ισχυρών και των ολιγαρχών» για να τονίσει: «Και να τους κάνουμε να πληρώσουν» – επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά αυτά που είπε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη για φορολόγηση του πλούτου, ίσως όπως έκανε και την περίοδο 2015-2019. Ή μήπως όχι…
Πάντα στο πλαίσιο του νέου πατριωτισμού ανέφερε ότι πρέπει «να ενισχύσουμε τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας και να προστατεύσουμε τη δημοκρατία. Και πέρα από τις χώρες μας, πρέπει να αγωνιστούμε για έναν νέο διεθνισμό και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, για την ειρήνη και ενάντια στην ακροδεξιά. Και να διεκδικήσουμε την ηγεσία της Ευρώπης. Με ένα σχέδιο ριζικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων για την Ευρώπη της κοινωνικής πλειοψηφίας».
Με απλά λόγια, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται έτοιμος για έναν νέο πατριωτισμό, αλλά με τα υλικά του 2011 και μετά με την ίδια φρασεολογία της προεκλογικής περιόδου των ευρωεκλογών του 2014 και των εθνικών εκλογών του 2015.
Μέχρι και το σύνθημα του Μάη του ’68 θυμήθηκε. Το είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο σηκώνοντας το λάβαρο της επανάστασης κόντρα στις ελίτ και τις πολιτικές ηγεσίες.
Δεν ξέρουμε ποιος κατάλαβε και τι. Το συμπέρασμα είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να δηλώσει παρών στην κεντρική πολιτική σκηνή το προσεχές διάστημα. Γι’ αυτό και στην ομιλία του επανέλαβε ότι έσωσε τη χώρα –απλά δεν τον κατάλαβαν οι πολίτες– που τελικά φάνηκε αχάριστη απέναντί του.
Σε κάθε περίπτωση, ο νεοπατριώτης Αλέξης επιχειρεί να κάνει αισθητή την παρουσία του μόνο που αδυνατεί να δείξει ότι έχει αλλάξει και κυρίως ότι διαθέτει κάποιο πρόγραμμα και κάποιο σχέδιο. Ουσιαστικά όμως εμφανίζεται να αναζητεί και αυτός το κύμα μιας νέας αγανάκτησης που θα τον οδηγήσει και πάλι στην εξουσία. Το ίδιο που αναζητούν και οι πρώην σύντροφοί του αλλά και ο Νίκος Ανδρουλάκης.
