Στις 14 Δεκεμβρίου, η Χιλή έζησε μια ιστορική πολιτική στροφή, με την εκλογή του υπερσυντηρητικού Χοσέ Αντόνιο Καστ ως νέου προέδρου.
Ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επικράτησε στον δεύτερο γύρο επί της αριστερής υποψήφιας Ζανέτ Χάρα, μέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος και υποστηριζόμενης από την κυβερνητική συμμαχία, με ποσοστό 58% έναντι 42%. Αυτή η νίκη σηματοδοτεί την πιο δεξιά κυβέρνηση στη Χιλή από την εποχή Πινοσέτ (1973-1990), αντανακλώντας μια ευρύτερη τάση δεξιάς ανόδου στη Λατινική Αμερική.
Η καμπάνια του Καστ βασίστηκε σε σημαντικό βαθμό σε μηνύματα νόμου και τάξης. Υποσχέθηκε σκληρή αντιμετώπιση του εγκλήματος, μαζικές απελάσεις παράνομων μεταναστών και αποκατάσταση της ασφάλειας, με σλόγκαν όπως «Η Χιλή θα είναι ξανά ελεύθερη από έγκλημα, αγωνία και φόβο».
Εκμεταλλεύτηκε την αύξηση της εγκληματικότητας κατά την προεδρία του αριστερού Γκάμπριελ Μπόριτς, όπου οι ανθρωποκτονίες έφτασαν σε υψηλά επίπεδα το 2022 λόγω οργανωμένου εγκλήματος και μεταναστευτικών ροών. Ο Καστ παρουσίασε τον εαυτό του ως απάντηση απέναντι σε αυτές τις απειλές, προσελκύοντας ψηφοφόρους που ένιωθαν ανασφάλεια.
Αντίθετα, η καμπάνια της Χάρα εστίασε σε κοινωνική δικαιοσύνη, ενίσχυση του κράτους πρόνοιας και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων της αριστερής κυβέρνησης. Ως υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Μπόριτς υποσχέθηκε καλύτερες συνθήκες εργασίας και προστασία δικαιωμάτων, αλλά δεν κατάφερε να πείσει για αποτελεσματική διαχείριση της ασφάλειας.
Οι ψηφοφόροι της Χιλής, σύμφωνα με αναλύσεις, προτεραιοποίησαν την ασφάλεια και την αντιμετώπιση της μετανάστευσης έναντι οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων. Η δυσαρέσκεια με την κυβέρνηση Μπόριτς –που αντιμετώπισε κοινωνικές αναταραχές, πληθωρισμό και αποτυχημένες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις– ώθησε πολλούς κεντρώους και απογοητευμένους αριστερούς προς τον Καστ. Η υποχρεωτική ψηφοφορία, που επανήλθε το 2022, αύξησε τη συμμετοχή, ευνοώντας τον συντηρητικό υποψήφιο.
Η νίκη του Καστ οφείλεται στην ικανότητά του να μετατρέψει τις ανησυχίες των πολιτών σε εκλογικό κεφάλαιο. Η ψήφος στον Καστ αντανακλά την κούραση των πολιτών από την πολιτική αστάθεια και την επιθυμία τους για ριζική αλλαγή. Η Χιλή εντάσσεται σε περιφερειακή δεξιά στροφή, δίπλα σε Αργεντινή και Εκουαδόρ, με επόμενη σημαντική μάχη αυτής της Βραζιλίας.
