Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε από νωρίς να λέει τα κάλαντα. Είναι κακό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ασχέτως της αντισυστημικής εν γένει συμπεριφοράς του) να τηρεί τις παραδόσεις; Κάθε άλλο. Αρκεί βέβαια να ξέρει τι λέει και στην περίπτωση που δεν ξέρει τι λέει να το λέει σωστά. Γίνεται; Το έχει αποδείξει ως πρωθυπουργός να μη ξέρει τι λέει, να το λέει λάθος, αλλά να έχει τον τρόπο αυτοί που τον ακούν να πιστεύουν ότι το λέει σωστά.
του Χάρη Παυλίδη
Αναφέρομαι στο… Χριστουγεννιάτικο γκαλά που διοργάνωσαν 120 πασόκοι προκειμένου να επισημοποιήσουν την συμπόρευση τους με το ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας τους είπε… τα κάλαντα, αλλά τα είπε λάθος. Κανείς όμως εκ των παρευρισκομένων δεν το κατάλαβε, αφού όσοι πήγαν δεν πήγαν για να ακούσουν αλλά για να δουν. Πήγαν για τον Τσίπρα και όχι γι’ αυτά που λέει ο Τσίπρας. Πρόκειται για μια μεταμοντέρνα εκδοχή της ριζοσπαστικής αριστεράς που ταιριάζει με όλα τα γούστα.
«Να τα πείτε» του είπαν κι αυτός άρχισε. Καλήν εσπέραν άρχοντες…. «Μετά τη χούντα, η πολιτική και ιδεολογική υπεροχή της προοδευτικής παράταξης μεταφράστηκε σε πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία. Ηγεμονία που οδήγησε στη μεγάλη προοδευτική αλλαγή του ‘81. Με το ΠΑΣΟΚ μαζί με τα δύο κομμουνιστικά κόμματα της αριστεράς, να συγκεντρώνουν αθροιστικά πάνω από το 60% του εκλογικού σώματος».
Το λάθος του… καλαντούχου κυρίου Τσίπρα, που ερχόταν στο μάταιο τούτο κόσμο το 1974, είναι ότι μετά την δικτατορία η «προοδευτική παράταξη» (ως ιστορική έννοια και όχι επί της ουσίας), άθροιζε λίγο περισσότερο από το 23% του εκλογικού σώματος! Αυτή λοιπόν ήταν η «ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία» κατά τον κύριο Τσίπρα. Παρέλειψε να πει ότι αμέσως μετά τη χούντα η Νέα Δημοκρατία είχε λάβει το 54,37% και η Ένωση Κέντρου- Νέες Δυνάμεις το 20,42%. Τουτέστιν οι αστικές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν… μειοψηφία με ποσοστά κοντά στο 75%!
Ο… καλαντούχος κύριος Τσίπρας κάνει ένα εντυπωσιακό άλμα και αφού υπερίπταται των εκλογών του 1974 και 1977, προσγειώνεται στο 1981 ώστε να βάλει τα δύο κόμματα της αριστεράς στο πανέρι του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς αγνοώντας τις θέσεις των δύο κομμάτων της αριστεράς για το ΠΑΣΟΚ και για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Το ωραίο με τα… κάλαντα του κυρίου Τσίπρα είναι ότι δεν έχει ιδέα πόσο… προοδευτικό ήταν το ΠΑΣΟΚ του 1974-1981, αλλά και πόσο… δημοκρατική ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ 1981-1989. Το θέμα όμως με τον κύριο Τσίπρα, τον… καλαντούχο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ότι είναι ανίδεος. Αυτό είναι αν θέλετε και προσόν για το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Είναι επιπλέον και προκλητικός.
Συνεχίζοντας να λέει τα… κάλαντα προκάλεσε αμηχανία και στους μάγους με τα δώρα λέγοντας ότι αυτή την ηγεμονία της αριστεράς επιχειρεί να ανατρέψει η… νέα δεξιά του Μητσοτάκη. «Αυτή ακριβώς, λοιπόν, τη σχεδόν διαχρονική από τη μεταπολίτευση και μετά ηγεμονία, επιθυμεί να ανατρέψει σήμερα η νέα Δεξιά του κυρίου Μητσοτάκη”. Η διαχρονική ηγεμονία του κυρίου Τσίπρα έχει ως εξής: Ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δεν υπερέβη ποτέ το 13%, ενώ την πρώτη φορά που κατέβηκε στις εκλογές ως ΣΥΡΙΖΑ, το 2004, πήρε ένα… ηγεμονικό 3,26% και εξέλεξε 6 βουλευτές! Η… ηγεμονία του συνεχίστηκε στις εκλογές του 2007 με 5,04%, στις εκλογές του 2009 με το εντυπωσιακό 4,60%, για να φθάσει το 2012 στο 16,78%.
Αυτό που παρέλειψε να πει στους πασόκους που τον άκουγαν είναι πως πάτησε πάνω τους προκειμένου εν συνεχεία να τους κλέψει τις ταυτότητες. Και αφού διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, μάζεψε τους πασόκους για να τους πει τα… κάλαντα. Επί της ουσίας για να τους εξευτελίσει. Κι αυτοί τον χειροκρότησαν. Η απόλυτη αθλιότητα. Μένει να ακούσουμε, να είστε σίγουροι ότι θα ακουστεί κι αυτό, τους πασόκους που έγιναν συριζαίοι να φωνάζουν εν χορώ: «Σήκω Ανδρέα για να δεις τα παιδιά της αλλαγής». Φαντάζομαι ότι ο Ανδρέας δεν θα κάνει τη χάρη του Αλέξη να σηκωθεί. Διότι όλα μπορεί να ήταν ο Ανδρέας, αλλά πασόκος δεν ήταν. Τουλάχιστον πασόκος όπως αυτοί που πήγαν με τον… καλαντούχο αυτοευτελιζόμενοι στο όνομα της… «προοδευτικής παράταξης» και του Ολαντρέου.
Πατέρα ακούς; Τα έμαθες τα νέα απ’ τα κάλαντα; Κατάντια…