Ο βουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Αριστεράς, Νάσος Ηλιόπουλος, εκθέτει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη αναφορικά με τον ισχυρισμό του για την επιστροφή των εδρών στον ΣΥΡΙΖΑ, με βάση το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, το οποίο ήταν αρνητικό για το νεοσύστατο κόμμα.
Ειδικότερα, ο κ. Ηλιόπουλος μέσα από ανάρτησή του στο Facebook, χαρακτηρίζει ως αρνητικό για τη Νέα Αριστερά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, το οποίο δεν δίνει καμία έδρα.
Παράλληλα, στην ίδια ανάρτηση, επιτίθεται και στην Κουμουνδούρου, απαντώντας σε πηγές που επανέφεραν το ζήτημα επιστροφής των βουλευτικών εδρών στον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως λέει είναι γελοία τα όσα αναφέρονται.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Νάσου Ηλιόπουλου:
Τα δύσκολα και τα γελοία
Ας ξεκινήσω από τα δύσκολα, χωρίς δικαιολογίες. Το αποτέλεσμα της Νέας Αριστεράς είναι αρνητικό. Οφείλουμε να το παραδεχτούμε και να συζητήσουμε με ειλικρίνεια για αυτό, χωρίς εύκολες δικαιολογίες. Να συζητήσουμε με απόλυτο σεβασμό στον ανιδιοτελή αγώνα που έδωσαν χιλιάδες μέλη και φίλοι της Νέας Αριστεράς σε όλη την χώρα. Να συζητήσουμε για να αλλάξουμε ότι χρειάζεται να αλλάξει. Η ανάγκη για μία μαχητική και ανοιχτόμυαλη Αριστερά παραμένει.
Σε αυτό τον δρόμο θα συνεχίσουμε, πρώτα από όλα γιατί έχουμε την ευθύνη να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε. Η κατάρρευση της συμμετοχής είναι ένας δείκτης συνολικής αποτυχίας. Ελλείμματος ελπίδας, αποτυχίας εμπλοκής και πραγματικών κοινωνικών εκπροσωπήσεων. Ας δούμε λίγο την προεκλογική συζήτηση: απουσία των μεγάλων ζητημάτων για τον πόλεμο και την Ευρωπαϊκή πορεία, την κλιματική κρίση και το πως θα υπάρξει μία δίκαιη μετάβαση, την έκρηξη των ανισοτήτων.
Ας σκεφτούμε λίγο την τελευταία εβδομάδα: μήπως συζητήσαμε για το κόστος ζωής, για τις τιμές του ρέματος, για την κατάρρευση της υγείας; Σίγουρα όχι. Βρεθήκαμε να συζητάμε ανοησίες, κάτι που σίγουρα βόλευε την κυβέρνηση. Το πιο χρεοκοπημένο κόμμα της Ευρώπης πήρε μια χρυσή πάσα από τον κ. Κασσελάκη και κατάφερε να πάει την συζήτηση αλλού. Το να κλαίνε για την αποχή όσοι και όσες βοήθησαν στο να μην συζητήσουμε πολιτικά έχει μια "μικρή" αντίφαση. Αυτή η εικόνα του πολιτικού συστήματος μόνο την ακροδεξιά θα μπορούσε να ευνοήσει.
Οι ευθύνες της ΝΔ για την άνοδο της ακροδεξιάς είναι τεράστιες. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ο βασικός χορηγός της ακροδεξιάς στην χώρα, ήδη από την στάση του στην συμφωνία των Πρεσπών. Ο κ. Γεωργιάδης χθες, οριακά με περηφάνια, υποστήριζε ότι η κυβέρνηση δεν έχασε λόγω ακρίβειας, νοσοκομείων και Κοινωνικών προβλημάτων αλλά λόγω του γάμου για όλα τα ζευγάρια. Προαναγγελία για μία ακόμα πιο συντηρητική στροφή στα ζητήματα δικαιωμάτων και δημοκρατίας και συνέχισης της ίδιας βάρβαρης πολιτικής σε υγεία, εργασία, οικονομία. Ο χώρος της Αριστεράς είναι συνολικά σε κρίση.
Όποιος πανηγυρίζει για το χθεσινό αποτέλεσμα δεν ξέρει πού πάτα και πού πηγαίνει. Προφανώς είμαστε κομμάτι αυτής της κρίσης και δεν μπορέσαμε να την υπερβούμε. Το πολιτικό κενό όμως παραμένει. Το κενό, το αίτημα για μία εναλλακτική στην σημερινή δυστοπία. Υποστηρίζουμε ότι αυτό το κενό μπορεί να καλυφθεί μόνο με αριστερές πολιτικές θέσεις, χωρίς μέσους όρους και την λογική να είναι όλοι χαρούμενοι. Κάποιοι πρέπει να ξεβολευτούν για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση, άρα η σοβαρή εναλλακτική πρόταση θα έχει και ισχυρούς αντιπάλους αν θέλει πραγματικά να υποστηρίξει τον κόσμο της εργασίας, την νεολαία και την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Αυτή η εναλλακτική απαιτεί κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα, με καθαρό όμως αντινεοφελελεύθερο και δημοκρατικό πολιτικό περιεχόμενο. Με ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ των δημοσίων αγαθών, ενάντια στην λογική ότι όλα θα τα λύσει η αγορά. Τέλος με καθαρή τοποθέτηση ενάντια στους πολεμικούς σχεδιασμούς και στις κούρσες εξοπλισμών. Κάτι που αφορά και την κυβερνητική πολιτική.
Τα γελοία
Αφού είπα δυο σκέψεις για τα σοβαρά, ας μιλήσω λίγο και για τα γελοία. Από χθες το κόμμα Κασσελάκη έχει αναζωπυρώσει τις επιθέσεις λάσπης προς την Νέα Αριστερά, με αίτημα να «επιστραφούν οι έδρες». Το συγκεκριμένο επιχείρημα είναι βαθιά υποκριτικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη του την διαδρομή είχε υποδεχτεί αρκετά μέλη του Κοινοβουλίου που είχαν εκλεγεί με άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες. Η συμφωνία των Πρεσπών δεν θα είχε ψηφιστεί αν δεν είχαν υπάρξει τέτοιες μετακινήσεις. Είναι βαθιά υποκριτικό όταν έχεις δεχτεί ότι υπάρχει η δυνατότητα μετακίνησης μελών του Κοινοβουλίου λόγω διαφωνιών, να θεωρείς ότι αυτό θα αφορά πάντα άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες και πότε την δική σου.
Αν το κόμμα Κασσελάκη επιθυμεί να στηρίζει την κούρσα εξοπλισμών και τα F35, την στιγμή που καταρρέουν τα νοσοκομεία, μπορεί να το κάνει χώρις τις δικές μας ψήφους. Αν επιθυμεί να ανταγωνίζεται την κυβέρνηση Μητσοτάκη σε φοροελαφρύνσεις στο πιο πλούσιο 1% ή να ψηφίζει τροπολογίες δωράκι στον Λαυρεντιάδη, μπορεί να το κάνει χώρις τις δικές μας ψήφους. Αν επιθυμεί να στηρίζει την πολεμική εμπλοκή της χώρας σε επιχειρήσεις όπως στην Ερυθρά Θάλασσα, μπορεί να το κάνει χώρις τις δικές μας ψήφους. Ο καθένας επιλέγει τον δρόμο του και τα ζητήματα συνείδησης ίσως κάποτε καταλάβουν ότι δεν λύνονται με ποσοστά. Αλλιώς αναπαράγουν ηθελημένα ή άθελά τους ακριβώς το επιχείρημα του 41% που χρησιμοποιείται από τους κυβεενητικούς. Είναι φανερό ότι μπαίνουν σε έναν νέο κύκλο εσωτερικών αντιπαραθέσεων, όποτε η λάσπη και οι επιθέσεις στην Νέα Αριστερά αποτελούν για αυτούς μια βολική λύση.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν είναι δικό μας πρόβλημα. Ας κλείσω όμως με επιστροφή στα σοβαρά Το πολιτικό κενό είναι εδώ, δεν θα περιμένει όμως για πολύ ακόμα. Αν δεν το καλύψει η Αριστερά θα το καλύψει η άκρα δεξιά. Όπως έγραψα παραπάνω χρειαζόμαστε μία μαχητική και ανυχτόμυαλη Αριστερά, που θα μπορεί να υπηρετεί κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα. Με τα κινήματα, με την Πολιτική Οικολογία με την Σοσιαλδημοκρατία, σταθερά σε δημοκρατική και αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.
Ο κατακερματισμός είναι σύμπτωμα και όχι η αιτία της κρίσης. Η ρίζα της κρίσης είναι στην απουσία εναλλακτικής και στο πολιτικό περιεχόμενο. Εκεί πρέπει να εργαστούμε και εκεί στο τέλος θα μετρηθούμε. Ξέρουμε ότι είμαστε κομμάτι αυτής της κρίσης, γνωρίζουμε ότι έχουμε ευθύνες και είμαστε τραυματισμένοι. Οφείλουμε όμως να δώσουμε την υπόσχεση ότι θα εργαστούμε για την υπέρβαση της, γιατί η κοινωνία χρειάζεται μια Αριστερά που θα μπαίνει στην μάχη και θα βελτιώνει τις συνθήκες σε αυτή τη ζωή και όχι σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον. Με μία λέξη: συνεχίζουμε!
