Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος επιχειρεί για ακόμη μία φορά να «στήσει» τεχνητή κρίση, αυτή τη φορά με πρόσχημα τα ΕΛΤΑ και τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Εμφανίζεται ως καταγγέλλων μιας «διεφθαρμένης κυβέρνησης», τη στιγμή που ο δικός του πολιτικός χώρος καταρρέει υπό το βάρος εσωτερικών αντιπαραθέσεων, αδιαφάνειας και πολιτικής ανυπαρξίας. Η εμμονή του να παρουσιάζει ως «σκάνδαλο» κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία αποδεικνύει όχι πολιτική εγρήγορση, αλλά πλήρη έλλειψη εναλλακτικής πρότασης. Ο ίδιος δείχνει να ξεχνά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε τα ΕΛΤΑ στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης, με τεράστια χρέη και χωρίς σχέδιο βιωσιμότητας.
Η επιθετική ρητορική του Φάμελλου για «ιδιωτικοποίηση», «πλιάτσικο» και «συγκάλυψη» είναι η εύκολη λύση ενός κόμματος που δεν έχει πια πολιτικό αφήγημα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επιλέγει την καταγγελία ως μοναδικό μέσο πολιτικής επιβίωσης, μετατρέποντας κάθε δημόσια παρέμβασή του σε άσκηση επικοινωνιακού λαϊκισμού. Οι κατηγορίες περί «ψεμάτων του Μαξίμου» και «γαλάζιων σκανδάλων» πέφτουν στο κενό, γιατί δεν συνοδεύονται από καμία αποδείξη και κανένα στοιχείο ουσίας. Αντί να προτείνει λύσεις για τα ΕΛΤΑ, περιορίζεται σε ένα κατηγορητήριο που θυμίζει περισσότερο εσωκομματική εξομολόγηση παρά πολιτική ανάλυση.
Αποκαλυπτική είναι και η αυτοαναφορική του στάση: ο Φάμελλος μιλά για «διάσωση» της Αυγής και του Κόκκινου, παραδεχόμενος δημόσια ότι τα κομματικά ΜΜΕ βρίσκονται στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης. Είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι ο ίδιος δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε τον μικρόκοσμο του κόμματός του, πόσο μάλλον να πείσει ότι έχει πρόταση για τη χώρα. Ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση για «περιφρόνηση της περιφέρειας», κλείνει τα μάτια μπροστά στην πολιτική απομόνωση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία και τη βάση του.
Ο Φάμελλος επιχειρεί να εμφανιστεί ως «προοδευτικός ηγέτης», την ώρα που λειτουργεί ως διαχειριστής της εσωκομματικής παρακμής. Ο λόγος του θυμίζει τα γνωστά συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2015-2019: πολλή καταγγελία, μηδενικό αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει με συνέπεια τις μεταρρυθμίσεις σε ενέργεια, δημόσιες υπηρεσίες και αυτοδιοίκηση, ενώ ο Φάμελλος επιμένει να μετρά τις πολιτικές του ήττες μέσα από συνεντεύξεις και δηλώσεις. Το πρόβλημα δεν είναι η «κυβερνητική κρίση» που βλέπει, αλλά η κρίση αξιοπιστίας που ζει ο ίδιος. Και αυτή δεν έχει πια επιστροφή.
