Ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν χάνει ευκαιρία. Από την τραγωδία των Τεμπών μέχρι τη διπλωματική υπόθεση της Μονής Σινά, ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης ξεδιπλώνει καθημερινά το γνωστό ρεπερτόριο: λάσπη, καταγγελίες χωρίς αποδείξεις, απειλές και –φυσικά– εθνικολαϊκισμός με θεολογικές πινελιές.
Μέσα σε λίγα λεπτά κατόρθωσε να «καταδικάσει» την κυβέρνηση για το δυστύχημα των Τεμπών με όρους τηλεδικαστηρίου, προβλέποντας μέχρι και ποινές φυλάκισης. Ούτε στοιχειώδης τεκμηρίωση, ούτε μέτρο. Μόνο βαριές κουβέντες, με επιθέσεις κατά Φλωρίδη και Μαρινάκη, λες και το βήμα της Βουλής είναι προσωπικό στούντιο.
Και αφού τελείωσε με τη δικαστική του φαντασίωση, πέρασε στο δεύτερο επεισόδιο: Μονή Σινά και… «ισλαμιστές καταληψίες», έτσι γενικά και αόριστα. Εάν κάποιος δεν παρακολουθούσε στενά την υπόθεση, θα έμενε με την εντύπωση ότι η κυβέρνηση έχει αφήσει ανυπεράσπιστη την Ορθοδοξία στην Αίγυπτο.
Τελικά, ο Βελόπουλος δεν πολιτεύεται. Αυτοχρίζεται εισαγγελέας, ιεροκήρυκας και ανακριτής ταυτόχρονα. Και όσο του επιτρέπουμε να στήνει μικροπολιτικές παραστάσεις πάνω σε εθνικές τραγωδίες και ευαίσθητα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, τόσο θα πιστεύει ότι οι φωνές του είναι επιχειρήματα και οι φαντασιώσεις του ειδήσεις.
