Ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας έφερε και πάλι στο προσκήνιο την ελληνική εκδοχή του «ανθρωπισμού»: εκείνη που διαλέγει πότε θα συγκινηθεί και πότε θα σωπάσει. Εικόνες διαδηλώσεων, πανό, καταγγελίες για «σφαγή αμάχων», περισπούδαστες αναλύσεις, πύρινες ανακοινώσεις και αναρτήσεις συμπαράστασης κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ τα ίδια πρόσωπα που μιλούν σήμερα για ειρήνη είχαν μείνει σιωπηλά πριν από δύο χρόνια, όταν η Χαμάς έσφαζε εκατοντάδες νέους στο φεστιβάλ Supernova στο Ισραήλ.
Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει λογικός και δημοκράτης που να μη θέλει να σταματήσει ο πόλεμος στη Γάζα. Ωστόσο, δεν μπορεί να μη στηλιτευτεί το γεγονός ότι οι εν Ελλάδι «επαγγελματίες ανθρωπιστές», «επαγγελματίες αλληλέγγυοι» και η πλειονότητα των κομμάτων της αυτοαποκαλούμενης «προοδευτικής» αντιπολίτευσης δεν βρήκαν μια κουβέντα να πουν για τους μακελάρηδες της Χαμάς, όταν στις 7 Οκτωβρίου 2023 εισέβαλαν σε ισραηλινά εδάφη, σκοτώνοντας εν ψυχρώ περισσότερους από 1.219 πολίτες, ανάμεσά τους παιδιά και ηλικιωμένους, ενώ 251 απήχθησαν. Το γεγονός είχε σοκάρει όλο τον κόσμο, όχι όμως και τους «επαγγελματίες της αλληλεγγύης» στην Ελλάδα, που τότε προτίμησαν τη σιωπή.
Δύο χρόνια μετά, οι ίδιοι κύκλοι εμφανίζονται ξανά ως υπέρμαχοι της ειρήνης, αυτή τη φορά μέσα από ενέργειες που περισσότερο θυμίζουν σκηνοθετημένο ακτιβισμό. Το βίντεο βουλευτή από το σαλόνι του σπιτιού του, όπου δήλωνε ότι «πιάστηκε όμηρος των Ισραηλινών» στη Γάζα, προκάλεσε θυμηδία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Λίγες ώρες μετά την «ανακοίνωση» της ομηρία, αποκαλύφθηκε ότι δεν βρισκόταν στη Γάζα, αλλά στην Ελλάδα, ενώ το βίντεο είχε καταγραφεί εκ των προτέρων.
Στον αντίποδα, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με αφορμή τη δεύτερη επέτειο από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, ανάρτησε μήνυμα που έθεσε το ζήτημα στη σωστή του βάση: «Σήμερα κάνουμε μια παύση για να τιμήσουμε τα θύματα της τρομοκρατίας. Στεκόμαστε σθεναρά κατά του μίσους και της βίας. Παροτρύνουμε όλα τα μέρη να ενεργήσουν με θάρρος και αυτοσυγκράτηση: προς μια διαρκή εκεχειρία, την απελευθέρωση όλων των ομήρων και ένα μέλλον ειρήνης και ασφάλειας για όλους».
Η δήλωση αυτή ήρθε να υπενθυμίσει ότι η Ελλάδα οφείλει να στέκεται απέναντι στη βία και την τρομοκρατία χωρίς αστερίσκους, υπερασπιζόμενη τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων, ανεξαρτήτως στρατοπέδου. Διότι η καταδίκη της βαρβαρότητας δεν μπορεί να είναι επιλεκτική ούτε να υπαγορεύεται από ιδεολογικές συμπάθειες.
Σε κάθε περίπτωση, η στάση ορισμένων πολιτικών και οργανώσεων που προτιμούν να βλέπουν τη Χαμάς ως «κίνημα αντίστασης» αντί για μια τρομοκρατική οργάνωση, αποκαλύπτει ένα βαθύτερο πρόβλημα: την αδυναμία διάκρισης ανάμεσα στην αλληλεγγύη και τις φρικαλεότητες της Χαμάς. Όπως, μάλιστα, ισχυρίζονται ορισμένοι, ο ανθρωπισμός, όταν γίνεται εργαλείο πολιτικής προβολής, παύει να είναι ανθρωπισμός.
Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία έχει αποδείξει πολλές φορές ότι διαθέτει αντανακλαστικά συμπόνιας και αλληλεγγύης. Όμως, η αυθεντική ευαισθησία δεν εκδηλώνεται με προσχεδιασμένα βίντεο και επικοινωνιακές εξάρσεις. Ουδείς μπορεί να μείνει αμέτοχος σε εικόνες που δεν περιποιούν τιμή σε κανέναν, και σίγουρα ουδείς μπορεί να διαθέτει επιλεκτικές ευαισθησίες.
Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή (η οποία με βάση πρόσφατες δηλώσεις δεν βρίσκεται ενδεχομένως και πολύ μακριά) δεν θα έρθει με δηλώσεις από καναπέδες ούτε με «αποστολές» που οργανώνονται για τις κάμερες, με το αποτέλεσμα να είναι περίπου προδιαγεγραμμένο. Αντιθέτως, θα έρθει με διαπραγματεύσεις και εκατέρωθεν συμβιβασμούς, μακριά από πολιτικά παιχνίδια.
Οι τρομοκράτες υπερασπίζονται τις φρικαλεότητες
Δύο χρόνια μετά την εισβολή στο Νότιο Ισραήλ, η τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς χαρακτήρισε χθες τη μαύρη επέτειο ως «ένδοξη ημέρα επιτυχίας» για τον παλαιστινιακό λαό. Στην ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι οι φρικαλεότητες που διέπραξε αποτέλεσαν «σημαντικό σημείο καμπής» στη Μέση Ανατολή. Η Χαμάς προσθέτει: «Δύο χρόνια μετά, ο εχθρός συνεχίζει τον βάρβαρο πόλεμό του εναντίον του ανθεκτικού παλαιστινιακού λαού και συνεχίζει τις σφαγές εναντίον αθώων αμάχων, ενώ ο κόσμος σιωπά και οι αραβικές χώρες τούς εγκαταλείπουν με τρόπο που δεν έχει προηγούμενο».
