Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη και ακόμη περισσότερο. Ο Νίκος Ανδρουλάκης επαναπαύεται στις… δάφνες που δεν κέρδισε και περιμένει να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση και ο Αλέξης Τσίπρας, μόνος, ψάχνει την… Κεντροαριστερά και τη σύζευξη μην τυχόν και του ζητήσουν να αναλάβει επικεφαλής.
Ο Αλέξης Τσίπρας πράγματι σκέφτεται να αναλάβει πρωτοβουλία. Να ιδρύσει ένα κόμμα κάτω από την ομπρέλα του οποίου θα μαζευτούν όσος ΣΥΡΙΖΑ έχει μείνει, η Νέα Αριστερά και τίποτα ξέμπαρκοι της Κεντροαριστεράς που πιστεύουν ακόμη και σήμερα ότι ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί μετά τις πέντε ή έξι ήττες –χάθηκε και το μέτρημα– από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό.
Να κάνει την πολιτική αλλαγή που αναζητεί από την ημέρα που οι πολίτες, χορτασμένοι από… αυταπάτες, του έδειξαν την πόρτα της εξόδου. Μάλιστα, επειδή δεν κατάλαβε με την πρώτη φορά –όχι αριστερά– του την έδειξαν με τρόπο που τελικά και την είδε και τη χρησιμοποίησε για να φύγει.
Παρότι το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει διατεθειμένο στην παρούσα φάση να συζητήσει οτιδήποτε αφού οι δημοσκοπήσεις είναι θετικές και ο Στέφανος Κασσελάκης θα το κάνει αξιωματική αντιπολίτευση, στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα δείχνουν να επιμένουν για μια επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Και αυτό διότι εκτιμούν ότι σύντομα το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη θα αρχίσει να ξεφουσκώνει όπως και ο Στέφανος Κασσελάκης. Έτσι όλοι θα στραφούν προς την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα που θα κληθεί να ενώσει τα κομμάτια ενός ετερόκλητου στην κυριολεξία παζλ που δύσκολα μπορεί να βγάλει μια τελική εικόνα με αρχή, μέση και τέλος.
Αυτό δεν δείχνει να προβληματίζει τον Αλέξη Τσίπρα που φοβάται ότι αν καθυστερήσει πολύ θα χάσει την όποια πιθανότητα έχει να επανέλθει στο προσκήνιο. Ειδικά μετά τις εθνικές εκλογές που η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει πως θα γίνουν το 2027. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι έχει δημιουργήσει έναν ακόμη φανατικό αντίπαλο στο πολιτικό σκηνικό εκτός από τους ήδη υπάρχοντες, Ζωή Κωνσταντοπούλου και Γιάνη –με ένα ν, μην ξεχνάμε– Βαρουφάκη.
Και γιατί θέλει να επιστρέψει; Ο μόνος είναι, θα απαντήσει κανείς. Όχι. Άλλωστε το σκηνικό που τείνει να διαμορφωθεί είναι ίδιο με αυτό που τον έκανε πρωθυπουργό και το οποίο καλλιέργησε ο ίδιος στην πιο ακραία του μορφή…
